Mijn zoon is op het moment ontzettend dwars. Niet in de zin van driftbuien, maar verbaal en ik word er zo langzamerhand nogal moe van. Zeg ik iets, dan zegt hij het tegenovergestelde. "D. Doe je jas even aan, dan kunnen we weg" "Nee, ik doe mijn jas niet aan, het is mooi weer" "D., het regent, trek je jas aan" "Nee, het regent niet, ik hoef geen jas aan" D: "Wat gaan we doen vandaag?" ik: "We gaan eerst verhuisdozen kopen en dan gaan we papa een broodje brengen" D: "Nee, we gaan eerst papa een broodje brengen en dan verhuisdozen kopen!!" D:"Ik wil hagelslag" Ik: "Nee, eerst een broodje met ham of smeerworst, daarna mag je hagelslag" D:"Nee, ik wil eerst hagelslag, dat is gezond voor mij!!" En zo gaat het de hele dag door. Favoriet is bij hem "Maar ik zeg dat het wel mag!!" Echt, ik word er stapelgek van. Op alles heeft hij een weerwoord. Ik ben ondertussen op het punt beland dat ik dingen niet meer vraag maar opdrachten geef en ik discussie probeer te vermijden (maar dat werkt dus duidelijk niet). Hoe kan ik hier mee omgaan zonder chagrijnig te worden? Het kost me steeds meer moeite.
Wel herkenbaar! Hier heeft zoonlief de grap ontdekt dat hij dingen die ik zeg omdraait. Dus dan zeg ik bijv: je mag vandaag naar het kdv. Dam zegt hij: jeeeej, ik ga naar opa en oma!!!! Gelukkig ziet hij dit echt nog als grapje. Maar het weerwoord heeft hij ook vaak. Mijn tip: pick your battles. Ga dus niet overal de strijd mee aan. Volgorde van brood eten vind ik zelf niet belangrijk bijv. Over wel/niet jas aan: je kan hem zeggen dat hij niet mee mag als hij geen jas aan wil. Of laat hem maar eens zonder jas gaan, juist als het regent. Dan merkt hij het nut van een jas. Ik merk heel erg dat Teun wat meer verantwoordelijkheden wil. Dus geef ik die hem ook. Ze leren met vallen en opstaan. Succes!
Ooh wat herkenbaar en 'fijn' om te lezen! Hier ook op bijna alles een tegenwoord. En ook op boze toon. Ik probeer hem wel te corrigeren en te vertellen dat het brutaal is en dat hij lief tegen mij moet praten. Dat dat veel gezelliger is. Maar het helpt nog niet echt. Ik denk er nu over om het te gaan negeren. Dat van een jas uitlaten terwijl het koud is of regent vind ik ook wel een goede. Het zal er vast ook wel bijhoren, maar lastig is het wel!
Ik herken het van een paar maanden geleden. Toen had mijn oudste ook zo'n periode, alles moet anders. Erg vermoeiend. Maar het gaat over ze is nu de laatste weken zelfs erg meegaand weer. Dus houd moed
Fijn om te horen dat het herkenbaar is, en fijner nog dat het weer overgaat Ik "pick my battles" zeker wel maar omdat het bij bijna alles discussie is, blijft er nog wel heel veel over om af en toe horendol van te worden . Verder zal het dus een beetje afwachten zijn, hopelijk is de fase snel voorbij. Ik vermoed dat de aankomende verhuizing ook wel meespeelt. Hij kan niet wachten tot hij eindelijk een tuin heeft om in te spelen en "3 weken" is een begrip dat nog niet te overzien is. Voorlopig dus nog heel vaak tot 10 tellen
Ik moet helaas zeggen dat mijn dochter (nu 5) momenteel ook in een behoorlijk brutale fase zit, van iedere nee een ja probeert te maken en dan erg dramatisch gaat doen, provoceren, allerlei dingen vragen en doen waarvan ze weet dat t niet mag/kan en liegen begint ze ook al te doen Kleuterpuberteit..? En heb begrepen dat dit niet echt een fase blijkt te zijn..
twee keuzes geven werkt hier goed. Daarnaast ook de tips die in het boek how to talk to kids staan, vind ik effectief. Ze willen idd graag een keuze/ invloed hebben, leer zelf waar ze invloed op mogen hebben en geef ze die verantwoordelijkheid!
hier i.d. een tijd geleden ook.. " kom we gaan boodschappen doen" " ik wil geen boodschappen doen ik ben nog even druk bezig.." ZUCHT .. maar het is i.d. ook over nu.. alleen nu is het niet de waarheid zeggen ervoor terug gekomen. Dus; " heb je je handen gewassen na het plassen ? " " ja mama" ga ik kijken is de wastafel nog droog.. Van de week bij oma geslapen ze had oma van alles " wijsgemaakt" zoals dat ze hier altijd haar handen met een roze handdoek mag afdrogen en nooit een andere kleur hoeft ( ja right !! ) en nog meer onzin dingen.. Oma was er met twee benen ingetrapt.. Madam moest er hard om lachen ..
Ik zal het boek eens opzoeken, hij krijgt al veel verantwoordelijkheden maar het is nooit genoeg en dat vind ik lastig (ben daardoor de laatste week geneigd het maar zelf te doen) De keuzes werken niet meer, was lange tijd behoorlijk effectief maar nu probeert hij inderdaad "van elke nee een ja te maken". Net samen een muurtje geverfd en meubels uit elkaar geschroefd en dan bloeit hij helemaal op, leuk is dat.
Ooh wat herkenbaar. Mijn man en ik worden er zo moe van. Als hij iets doet wat niet mag dan waarschuwen we hem 1 keer en benoemen waarom het niet mag. We geven aan dat als hij niet luisterd dat hij dan even op de mat moet zitten. Waarop hij direct al zegt; Levi luisterd niet hoor, even op de mat zitten. Tja en dan denk ik damn... en nu? Buitenshuis is het echt een voorbeeldig kind, maar thuis is het op dit moment drama.. Hopen dat deze fase snel voorbij is.
Hahaha, leuk SAMEN DOEN, is ook zo'n toverwoord Ja S. is ook net iets jonger dan werkt dat dus nog... Houdt d'r hart vast voor wat komen gaat .
welke jas, wat op brood, fietsen of naar de kinderboerderij,... ga zo maar door. @Soef: SAMEN DOEN is hier weer over
Herkenbaar hoor. Twee weken terug hier topic over dochter achter het behang plakken. Vorige week ben ik uit mijn slof geschoten. ( wel in het redelijke natuurlijk) maar ik was het spuugzat. En het werkt. Soms is het hier ook gewoon omdat ik het ZEG. Ga je schoenen pakken die met klittenband komt terug met haar laarzen. Samen met oma mee naar de speeltuin mama mijn schoenen zaten niet lekker nee ik had toch ook gezegd andere schoenen. Als je eigenwijs bent moet soms maar voelen. ( zand in schoenen en warme voeten tja had het toch gezegd.)
Hier ook een dochter die een grote mond heeft. Elke keer een weerwoord. Soms heel erg vermoeiend. Gelukkig niet de hele dag door. Hoort volgens mij ook bij de leeftijd.
Heel herkenbaar allemaal. Hier ook een hele brutale tante en vaak een weerwoord. Gelukkig werkt "chantage" hier nog, maar het is wel erg vermoeiend. Grommen en haar tong uitsteken en pfff zeggen is hier dagelijkse kost. Soms werkt gewoon een keer goed boos worden uitstekend.
Dus kan je beter het tegenovergestelde zeggen dan wat je wilt hebben. Dus pak je laarzen en als ze dan met de schoenen met klittenband terug komt heb jij wat je wilt en zij is ook tevreden . Laatst wilde meneer hier perse zijn teenslippers aan (en het was weer voor een jas die hij ook aanhad) dus dan de teenslippers aan. Hij komt er vanzelf achter hoe het voelt. Ik ga niet overal of van bijna niks een discussie maken. Dan is onze knul ook nog wel een stukje jonger maar die kan overal zeker wel een punt van maken.
ja idd... van alles waar zij een punt van (kan/wil) maken...; of in de wagen of zelf lopen, of lopend of op je loopfietsje, of in de winkelwagen of zelf met een mandje, of ZELLUF jas aan doen of ik doe het, of nu gewoon eten of mamma haalt bordje weg, of rozijntjes of een rijstewafeltje.... Soms ben ik heel gul en dan mag ze ALLEBEI; je mag een beetje appelstroop en poedersuiker op je pannenkoek
Zo heb ik dr één keer in de vrieskou zonder jas achterop de fiets gezet. Ze wilde m pertinent niet aan. Jas wel meegenomen en af en toe gevraagd of ze m echt niet aan wilde. Nee! Ik heb t warm! ..bleef ze volhouden met een wit koppie en blauwe lippen.. Helemaal naar t dorp geweest en terug. Maar daarna heeft ze eigenlijk nooit meer zo moeilijk gedaan over dr jas