Ik denk dat tussen pushen of je kind iets willen leren een groot verschil zit. Ik heb het met 1,5 geprobeerd, met bijna twee jaar en met twee jaar en vier/vijf maanden. Echt even de tijd ervoor uit getrokken. Ik merkte dat de eerste twee keren na wekenlang proberen (zonder pushen dus) er echt nog geen klik was. Pas de derde keer werkte mijn aanpak (met behulp van boekjes en vaste potjes momenten). Ik geloof er niet in dat kinderen dat allemaal zelf maar aan moeten geven, ik denk dat een ouder daar zeker in moet stimuleren. We helpen ze tenslotte met netjes eten, met dankjewel zeggen, met lopen/kruipen/zitten, met woordjes zeggen (door voorlezen bijvoorbeeld) en naar mijn mening ook met zindelijk worden. Mijn zoontje is nu echt superzindelijk. Hij krijgt alleen om twaalf uur 's avonds ongemerkt een luierbroekje aan omdat hij het net niet redt tot de ochtend. En trots dat hij is op zijn nieuw verworven ervaring! Ik geloof er zeker in dat je niet gefrustreerd moet pushen wanneer je merkt dat je peuter er gefrustreerd van wordt. Maar zolang je peuter het niet vervelend vindt denk ik dat 2,5 een prachtige leeftijd is om zindelijk te worden. Ik heb wel eens begrepen (tijdens mijn opleiding) dat kinderen boven de drie niet meer zo de behoefte hebben om alles te doen wat papa en mama ook doen. Dus van die factor kun je mooi gebruik maken tijdens het zindelijk worden. Na drie jaar is de wil om te kopieren van mama en papa dus niet meer zo groot. Ik heb mijn zoontje trouwens veel zonder onderbroek laten rondlopen. Beetje gek, maar ik kon aan zijn piemeltje vaak zien dat hij moest plassen. Als het er dan bijna uitkwam zette ik hem snel op het potje. Dat vereist wel een aantal dagen flink opletten. Hij heeft dat zo over genomen en is het zelf gaan doen. Ik had de mazzel dat het in de zomer/begin herfst was. Hoewel je met de verwarming goed aan ook de broek wel uit kan laten. Mijn zoon voelt zich nu een hele grote jongen en geeft perfect aan dat hij moet plassen/poepen. Ik hoef hem ook geen plasje te laten doen voordat we de deur uitgaan want hij doet het niet op commando zeg maar. Hij is alles behalve gefrustreerd, hij is blij met zijn status als grote jongen.
Dit hadden wij een paar weken lang met poepen. Wij merkten dat wij ook niet zoveel duidelijkheid gaven door steeds weer die luier om te doen. We hebben toen samen met mijn zoon de luiers weggegooid en gezegd dat hij nu een grote jongen is en dat luiers voor baby's zijn. Hij heeft gezwaaid naar de luiers en heeft er praktisch niet meer om gezeurd. Binnen twee dagen vond hij het poepen op de wc ook geen punt meer en was hij er klaar mee. Wel moest ik iedere ochtend zijn bed verschonen (meestal 's nachts eigenlijk) omdat ik hem 's nachts ook geen luier om kon doen. Meestal spaarde hij zijn poepmoment voor in bed namelijk. Toen hij een maand lang echt goed doorhad hoe het moet hebben we weer luierbroekjes gekocht om die 's avonds laat aan te trekken bij hem na het plassen. Hij werd erg onrustig van steeds wel of geen luier als hij er wel of niet om vroeg en nu we de knoop doorhakten was het prima voor hem. En vooral duidelijk.
Dochterlief hier is bijna 3 en vindt het allemaal wel best. Gaat ook al ruim een jaar naar psz. Maar ze wil er gewoon niet aan. Ik laat het maar, ze zal vanzelf wel komen ermee. Zo niet dan ga ik het pas echt weer proberen als ze naar school moet! Ik zie nu al zoveel om heen kinderen die veel te vroeg zijn gepusht en nu aan de laxeermiddelen zitten omdat ze niet meer naar de wc durven... Dat is natuurlijk niet bij alle kindjes zo maar sosm wel en dat risico wil ik echt niet lopen!
Ik heb het idee dat juist bij mensen die te laat beginnen dat soort dingen aan de hand gehaald moeten worden. Dit omdat een kind van 3,5 zoveel meer bewuste angsten hebben dus ook zichzelf een groter probleem kunnen aanpraten. Tot drie jaar zijn kinderen in meer of mindere mate symbiotisch met hun moeder, dat wil zeggen dat ze zichzelf nog een samensmelting met mama vinden. Ze geloven ook nog enigszins dat wat mama aanleert veilig is. Ik denk dus dat angsten juist kunnen voorkomen bij kinderen die ouder dan 3 jaar zindelijk worden. (Vooropgesteld dat ik denk dat de meeste kinderen jong of oud probleemloos zindelijk worden.)
In mijn omgeving merk ik dat juist de kinderen die vroeg zindelijk zijn, later problemen ervaren. Mijn neefje bleef in zijn broek poepen tot zijn 8ste. Terwijl hij al voeg zindelijk was.
Wel als het sporadisch gebeurde. Dus niet elke keer, maar meer ongelukjes. Ik blijf erbij dat je kinderen niet moet pushen en kinderen hun eigen tempo om dingen te leren moet gunnen.
Haha. Ik ben het helemaal met Nikita eens! Mijn dochter was ook mooi op tijd zindelijk met 2j2mnd. Ik heb niet afgewacht tot zij het zelf aan ging geven. Zag ik wel bij mijn schoonzus die er niets aan deed, haar kinderen waren zindelijk bij ruim 3,5 , 3 jaar en bijna 3,5. Maar ik heb mijn dochter erbij geholpen net zoals ik haar met andere dingen ook help. Ik zit echt niet op poepluiers te wachten van zulke grote kinderen! Maar hierbij zul je altijd 2 kampen houden! Die van de-ik-stimuleer-mijn-kind-nergens-toe-het-moet-van-hem-uit-komen en de -ik-stimuleer-mijn-kind-ook-hierbij.
Ja, dat van die twee kampen zie ik ook en gelukkig ook maar dat we niet allemaal dezelfde mening hebben. Ik heb alleen lange tijd het gevoel gehad dat er een taboe rust op je kind leren zindelijk te worden terwijl ik het idee had dat er bij geen enkele andere vaardigheid een taboe rust op je kind een vaardigheid aanleren. Mijn zoon is op tijd zindelijk geworden en die van Yolanthe ook. Laten we de mensen die we allemaal kennen in onze omgeving even achterwege laten en eens kijken hoe het bij de mensen van zp zelf gegaan is. Wie heeft zijn kind geholpen bij het zindelijk worden? Hoe ging dat? Waar liep je tegen aan? Dat zijn misschien eigenlijk wel leuke dingen voor de ts om te weten. En wie is er laat begonnen? Ging dat probleemloos? Gaf je kind echt zelf aan dat hij nu naar de wc wilde? Zijn er ook mensen die juist achteraf gezien op latere leeftijd problemen ondervonden? Bijvoorbeeld zo lang gewacht hebben dat het kind op de basisschool nog niet zindelijk was? En zijn er kinderen die vroeg begonnen die later een terugslag kregen? Eigenlijk zijn dit wel dingen die ik van personen zelf zou willen weten. En niet om mijn gelijk te halen maar juist om te kijken hoe het bij anderen ging. Zijn er trouwens ook mensen bij wie het ene kind heel vroeg zindelijk was en het andere heel laat? Want de ervaring met mijn zoontje biedt misschien geen garantie voor mijn dochtertje.
Ja maar dat ben ik echt helemaal met je eens! Je moet kinderen niet pushen maar dat ontslaat je in mijn ogen niet om je kinderen vaardigheden aan te leren. Ik push mijn dochter ook niet om te gaan lopen maar heb wel een blokkenkar gekocht toen om haar te helpen en deze vaardigheid te leren.
Komt bij ook over als niet zindelijk zijn.De eerste tijd zijn er natuurlijk ongelukjes.Mijn petekind van 10 is regelmatig nat 's nachts.Dus ook niet zindelijk. Ben wel blij dat ik nu niet de enige ben die andere mening heeft dan de meeste hier hahah.
Oh trouwens als toevoeging op dat jongetje van acht: Mijn zoon is 2,5 en heeft geen ongelukjes. Ik weet dat hij daarin een beetje uitzondering is, maar hier geen enkel ongelukje. En we zijn in het weekend soms echt de hele dag met de kinderen op pad. Op de peuterschool loopt hij gewoon naar de leidsters en zegt: "Moet plasse".
Volgens mij gebeurd dit juist bij ouders die te lang wachten en denken dat het bij ieder kind vanzelf hoort te gaan. Ik heb stage gelopen op de basisschool en daar waren kinderen die met vier nog niet zindelijk waren geen uitzondering. Ouders deden er over het algemeen een beetje laks en makkelijk over. Terwijl één kind zich zo schaamde dat ze nooit durfde te zeggen dat ze het in haar broek gedaan had. Misschien kleurt dat mijn mening een beetje maar ik denk dat het niet verstandig is om een kind nergens in te stimuleren. Je zegt dat je je kind nergens in gestimuleerd hebt, en dat ben ik niet met je eens. Vooruitgangen bejubelen en de hemel inprijzen zoals jij dat zegt is ook een vorm van stimuleren. Mijn zoontje kan nu steeds beter praten en vraagt herhaaldelijk: Tistat? (Wat is dat?) Dan geef ik hem ook uitleg en zeg ik niet dat hij dat zelf maar moet ontdekken. Zo stimuleer ik 1. dat hij vragen moet stellen als hij iets wil weten en 2. dat hij meer dingen leert kennen/weten. Waarom mag dat stimuleren met zindelijk worden dan niet? Daar probeer ik nu dus achter te komen. En over je stukje van faalangst: Mijn zoontje is zo ontzettend trots op zichzelf juist! Zo blij, ik had hem niet blijer kunnen maken dan met zijn zindelijkheid. "Kom, Noena, kom kijken! Ikke grote poepie daan!!" Zegt ie dan vol trots tegen zijn zusje. Jongens, ik zal er niet teveel over doorgaan verder, ik heb mijn zegje wel gedaan. Ik hoop alleen nog een antwoord te vinden op de vraag waarom je je kind bij alles mag helpen en ondersteunen behalve bij het zindelijk worden. En komt die mening van mensen die echt een visie erop hebben, of ouders die zo verantwoorden dat ze er eigenlijk een beetje lui in zijn? (Waar ook niks mis mee is verder.)
Hoezo jongens trager? Mijn zoontje wou op zijn tweede verjaardag al van die vervelende luiers af, deed niet liever dan naakt lopen. Het was zomer dus dat kon. Na een paar keer op zijn voeten plassen (kijk mamma pippi!) had hij het wel begrepen. Enkel die nachtluiers gaat wat langer duren, hij slaapt erg diep.
Mijn ervaring staat al op de vorige pagina. Ik heb daarin geschreven dat ik met 3 ben begonnen, maar ben ook al eerder bezig geweest om hem op het potje of op de wc te krijgen. En geloof me, ik ben niet van de opgeef, maar het knopje ging niet om bij hem. Vandaag weer 2 natte broeken (hij is inmiddels 6) en ik heb ècht alles al uit de kast getrokken om hem helemaal droog te krijgen. Heerlijk voor jou dat het zo snel is gelukt (wat bij mijn dochter ook zo is), maar soms is het gewoon niet zo simpel allemaal (Vooropgesteld dat ik denk dat de meeste kinderen jong of oud probleemloos zindelijk worden.) Deze opmerking maak je ook in 1 van je reacties. Hier maak ik uit op dat jij denkt dat, als je het maar juist aanpakt, ieder kind probleemloos! zindelijk wordt? Weet niet of ik het in de juiste context lees namelijk...
@neymom: achja dat worden ze uiteindelijk allemaal gelukkig Hier wil alleen het poepen niet zo.. Dat weigert ze net zo lang tot het echt niet anders kan en dan heeft ze geen tijd meer om nog op tijd op het toilet te komen helft vd tijd. en op kdv doet ze het al helemaal niet. Then again.. Daar zitten zE met 5 op rij. Dat zou ik ook niks vinden
Tja ik ben wel al een tijd geleden begonnen, ze zat al regelmatig op t potje voor ze 2 was, maar ze deed er nooit wat op. Nu leek het of ze bijna zover was, bijna al dr plasjes deed ze op t potje of de wc, maar ik mag absoluut haar luier niet aflaten, dan wordt ze echt boos en pakt ze m zelf weer uit de kast. En sinds een paar dagen wil ze alleen nog maar in dr luier plassen en niet meer op potje. Dus wel of niet vroeg begonnen heeft er niet altijd mee te maken, als t kind er geen zin in heeft kun je op je kop gaan staan maar dan lukt t niet. Je kan stimuleren maar niet dwingen.
Hier wordt er wel op het potje gepoept, maar ik wou echt dat ie het op de wc doet! Ik vind het zo smerig om het op te ruimen. Vooral als het een beetje flatsig is en je echt moet gaan vegen. Moest gisteravond zoiets opruimen en moest vreselijk kokhalzen en uiteindelijk moest ik ook echt overgeven Ben ik de enige die dat heeft? Vond het wel extreem eigenlijk! Hoe doen jullie dat met opruimen van de plas en poep?