Zoals de titel al zegt: Hoe leg ik mijn zoontje van ruim 2,5 jaar oud dat oma ziek is en in het ziekenhuis ligt? Nou ja, het uitleggen is het probleem niet, maar snappen doet hij het natuurlijk niet echt. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat het wat duidelijker is voor hem? Het is allemaal nog al plotseling, ze is gisteren met de ambu naar het zkh gebracht en opgenomen op de IC. Ze zijn nog met onderzoeken bezig en het is nog niet duidelijk hoe het gaat verlopen en of het uberhaupt allemaal wel goed gaat komen, maar hij vraagt nu welke elke keer of hij bij oma mag spelen. Er naar toe gaan met hem is momenteel geen optie, ze ligt op de IC, ze wordt kunstmatig in slaap gehouden, ze is geintubeerd en ligt aan allemaat apparaten, geen prettig gezicht M'n hart breekt bij het idee dat oma overlijd en hij dus nooit meer naar oma toe kan, hoe moeten we dat in hemelsnaam gaan uitleggen aan hem?? Maar goed, hopelijk komt het niet zo ver, eerst nu maar het probleem hoe we duidelijk kunnen krijgen dat oma dus ziek is.
Ik denk dat je toch het beste zo eerlijk mogelijk kunt zijn. Vertellen dat hij nu niet bij oma kan spelen omdat oma ziek is en in het ziekenhuis is. Ik weet niet precies wat ze heeft, maar toch proberen het in jip en janneke taal uit te leggen. Je moet bij kinderen in ieder geval geen onwaarheden gaan vertellen als leugentje om bestwil. Uiteraard hoef je niet alle details te vertellen, daar hebben ze niks aan. Maar wel gewoon dat oma te ziek is om bij te gaan spelen. Je zoontje is nog wel jong, maar misschien kan hij een mooie tekening maken ofzo voor oma.
Bedankt voor je reactie. We hebben hem al wel verteld dat oma ziek is en in het ziekenhuis ligt en dat de dokters voor haar zorgen. Maar 5 minuten later vraagt hij gewoon weer of hij bij oma mag spelen. Haar longen werken momenteel niet goed, zijn zwaar beschadigd, maar hoe of wat is nog niet duidelijk. Maar in hoeverre snapt een kind van 2,5 iets van longen?? Vind het zo lastig allemaal...
Gewoon vertellen, dat oma ziek is en in zh ligt. Meer zou ik niet zeggen. En als hij er naar vraagt, dan gewoon herhalen. Momenteel ligt mijn vader in het zh en hij is net geopereerd aan zijn hart. Wij konden wel concreet zeggen, dat opa zijn hart kapot was en dat de dokter dat eerst moet maken. Meer hoeft vaak niet bij die kleintjes.
misschien snapt hij wel als je zegt dat oma moeilijk adem kan halen? Als hij vraagt of hij bij oma mag spelen vlak na dat je het uitgelegd heb wat zegt hij dan als de vraag terug stelt;" waar is oma ook alweer ? Weet je nog wat mama net vertelt heeft ? " Als Sanne iets voor zichzelf een aantal keer herhaald heeft blijft het vaak beter hangen. ( als ik het haar een aantal keer heb laten zeggen zeg maar ) misschien een boekje bij de bieb halen over ziekenhuis ?? Hier werken boekjes vaan wel.. Hem een tekening laten maken voor boven oma haar bed in het ziekenhuis ? Heel veel sterkte !
Neem hem mee naar het ziekenhuis en laat hem zien waar oma is. Dit geeft een heel bevredigend en veilig gevoel voor kinderen. Ik snap dat je dit misschien heftig vind maar probeer je te bedenken dat kinderen dingen heel anders zien dan dat wij ze zien. Ons zoontje lag ook op de ic, in slaap en geintubeerd en we hebben onze dochter meegenomen. Enigste wat ze zei "o hij slaapt, tja dan kunnen we niet samen spelen" en vervolgens ging ze in haar eentje zitten spelen. Maar we merkten wel dat ze het fijn vond te weten waar haar broertje was en bij hem in de buurt te zijn. Mocht je er niet uitkomen vraag dan of er een pedagoog of een maatschappelijk werker in het ziekenhuis is waarmee je kunt bespreken hoe je dit het best kunt aanpakken. Maar geloof me, wij zijn touwtjes. kindjes zijn elastiekjes. Elastiekjes zijn heeeeel buigzaam. Sterkte!
Ik sluit mij aan bij Sidmick. Sm lag vorig jaar om deze tijd in het zh. Ze lag aan allerlei slangen, sonde, drain etc. Ook geen fijn gezicht voor een peuter zou je denken. Zoontje vond het wel wat raar en was even wat terughoudend naar oma toe. Moest even wennen en daarna kon er toch een knuffel vanaf. Hij heeft er verder geen last van gehad. Verder vroeg hij ook geregeld om naar oma te gaan, logeren etc. Het is telkens herhalen. Je kan ook de vraag terug stellen: waar is oma nu. Ik herken het gevoel: wat als oma er straks niet meer is. Zeker nadat het ene zh zei dat ze nog weinig konden doen. Heel wat na gedacht: hoe gaan we dit vertellen. We hebben toen besloten dat we alleen zeggen dat oma erg ziek is, de dokters proberen haar beter te maken. Dat zou het echt zover komen dat oma komt te overlijden, dat dan ook pas het moment is om het te vertellen. Gelukkig is sm naar een ander zh gegaan en is ze na een lang gevecht genezen en kan zowel zij als de kids weer enorm genieten van elkaar;! Succes en hopelijk komt het allemaal goed! Oja, wat wij ook hadden gedaan was een foto op de pc, van iemand met sonde etc, laten zien. Zodat hij voorbereid was.
Bedankt voor de reacties weer. Tekening hebben we al geprobeerd maar hij kan af en toe nog al dwars zijn, dus dat was geen succes @Sidmick Dat is ook heftig zeg. Hoe oud was jou dochter toen? @Antje Fijn dat bij jullie alles is goed gekomen. En een foto laten zien is wel een goed idee. We zitten er nu na jullie verhalen er toch aan te denken om hem mee te nemen. Sm schijnt ook vaag wat mee te krijgen van bezoek, ook al wordt ze in slaap gehouden. Ze reageerde toen m'n schoonvader er was door een wenkbrauw op te trekken en toen m'n man en schoonzus er waren zuchtte ze een keer heel diep. Misschien wel wat extra motivatie als ze d'r kleinzoon ook hoort. En als kindjes het toch anders zien gaan we het gewoon maar proberen. Mag manlief wel met hem mee want ik ben bang dat ik ga zitten huilen en dan vind hij het daardoor misschien juist wel weer eng.
We hebben toch maar besloten er voorlopig niet heen te gaan met ons zoontje. Vanavond hadden manlief en schoonzus het even over D. aan het bed van sm en toen reageerde ze daar dus op. Toen hebben ze er nog even verder over gepraat en telkens bewoog ze haar wenkbrauw of mond. Toen hun weg gingen en schoonvader nog even afscheid ging nemen was ze weer wakker, in paniek en ze zei zelfs dat ze het benauwd had. Vervolgens is ze gelijk weer plat gespoten maar ze vecht heel erg tegen het slaapmiddel en het leek dus wel erger te worden toen ze het over ons zoontje hadden. Misschien dan niet zo verstandig om met D. zelf er heen te gaan, komt ze er straks weer doorheen en het is erg belangrijk dat ze juist rustig blijft...
Daar ben je als ouder toch zelf de baas over? Bij ons werd het juist gestimuleerd haar mee te nemen. Ons zoontje heeft 23 in het ziekenhuis gelegen in vele verschillende fases (op ic, aan de chemo, heel erg ziek) maar onze dochter is altijd overal bij geweest. (Ze is net 4 geworden) We hebben nooit over doodgaan gepraat. We kregen van de pedagoog het advies alleen de fase te benoemen waarin je je begeeft en dingen pas te bespreken als ze aan de orde zijn.
Hoi, ten eerste onzettend veel sterkte. Wij hebben ook alle fases doorlopen met een zieke oma en uiteindelijk een oma die overleefd. (30 sep dit jaar) Ondanks dat hij zo jong is kan je hem beter dingen vertellen als hij erom vraagt. Ook je emoties laten zien. Want als jij huilt ziet hij dat hij ook verdrietig kan zijn omdat hij niet naar oma kan gaan. Niets opkroppen. Ik begrijp dat oma niet wakker mag worden om beter te worden? Dan kan je beter niet met hem gaan als alleen het praten al invloed heeft. Ik hoop dat ze snel opkrabbelt om je kinderen daar weer te zien en dat alles goed gaat. Succes.
Nou ik mocht onze dochter van 3 toch echt niet meenemen naar de IC waar haar vader/mijn partner op dat moment lag na een hartinfarct (half april 2012) Eén van de redenen was dat ze daar 2 aan 2 lagen en je nooit wist wat voor soort patient er dan naast zou liggen (veel pijn of ineens alle toeters en bellen ) Ik heb er uitgebreid over gesproken met 1 van de IC-verpleegkundigen en na die uitleg kon ik er wel vrede mee hebben. Ik heb toen tegen onze dochter gezegd da ze over 4 nachtjes mee mocht naar haar vader. Hier hebben we gewoon gezegd dat papa in het ZH lag omdat hij een zeer hart had en dat de dokters hem weer beter gingen maken. Nu is hij de afgelopen maanden vier keer opgenomen geweest en ook nog 2 weken in een revalidatiekliniek geweest. Iedere keer weer gezegd dat papa bij de dokters in het ZH was om zn hart weer sterk te maken.
Enne... mocht oma overlijden, zeg dan ajb niet dat oma "voor altijd is gaan slapen".... kinderen kunnen er dus slaapangst van krijgen.
Hier een opa die ziek is en niet heter wordt.. Wii hebben tegen haar gezegd dat opa ziek is en niet beter wordt en dat ze voorzichtig en rustig moet doen.. Dat doet ze ook! Maar mm schvoorvader schokt regelmatig met zn lichaam eerst vond se dat raar en nu lacht ze steeds en roept "opa doet wiebelen" Veel sterkte!
behalve als ze zelf het associëren met slapen. Nadat ze hier zei dat oma sliep maar nooit meer wakker wordt ook niet als je haar kust. Dat haar hartje het niet meer doet en ze niet meer ademt. Dat had ze uitgetest. Het geluk is dat ze dol is op de prinsessen sprookjes. Gelijk een tip: oma pluis is dood. Mocht de tijd komen. Heel handig boekje.