Ons zoontje is sinds een week grote broer geworden. Nu ben ik sinds een dag of 2 uit het ziekenhuis en natuurlijk is het erg wennen thuis! Van te voren had ik wel bedacht dat het moeilijk voor onze zoon kon gaan worden wat betreft aandacht verdelen etc. Dus meteen vanaf dag 1 ( en ook al van te voren) veel aandacht aan besteed, uitleg gegeven over wat komen gaat, hem betrekken bij de zorg voor zn zusje, veel 1 op 1 aandacht als ze ligt te slapen etc. Ook heeft hij veel cadeautjes gehad van oma. Nu vertoont hij helemaal geen jaloers gedrag naar zn zusje toe. Is lief, geeft kusjes, wil haar uit bed halen en helpen met verschonen/ flesje etc. Echter ineens sinds vandaag is er geen land met hem te bezeilen. Hij was zo goed als zindelijk, vandaag al 3 "ongelukjes" gehad, laat het gewoon lopen! Hij gooit expres zn beker melk om, luistert niet te loopt te klieren met zn eten. ik heb sterk de indruk dat hij op een negatieve manier aandacht probeert te trekken. Hij voelt ook wel aan dat hij zn aandacht moet verdelen! Mara hoe ga ik hier mee om? Dit gedrag valt niet te negeren ( hij moet schone, droge kleren aan en de beker melk moet opgedweild worden...). Positief gedrag belonen doe ik. Heb hem stickers beloofd wanneer hij weer op het toolit ging plassen., Vervolgens deed hij dit 1 x, maar de keer erop weer in zn broek :x Ergens vind ik het ook zo zielig voor hem!! Ik denk dat hij het niet kwaadwillig doet maar dat het echt een schreeuw om aandacht is. Probleem is dat ik niet weet wt ik nog meer kan doen dan wat ik nu doe???
Hee meid, sorry ik heb geen tips voor je, bij ons ging het gelukkig alleen meteen super goed en vertoonde hij ook geen ander gedrag, ik zie nu alleen dus dat je bevallen bent en wou daar even op reageren, gefeliciteerd met jullie dochter
je hebt het alleen over vandaag?(die pas half om is) misschien heeft hij zijn dag niet. wat ook niet vreemd is na alle veranderingen. je lijkt me iemand die gauw beren op de weg ziet. wacht het eerst eens rustig af zonder en nual hopeloos veel nadruk op te leggen. we hebben allemaal weleens onze dag niet. maak er geen probleem van voordat het er echt is. kijk het even aan en zie hoe het loopt. dus zonder dat je meteen vanalles gaat "doen of zeggen of veranderen" geef hem wat ruimte om zichzelf terug te vinden in deze veranderde situatie. en nog gefeliciteerd!
Ik denk dat Blup wel een punt heeft: het is pas sinds vandaag. Misschien voelt hij zich morgen of over 3 dagen weer een stuk beter en gaat het allemaal weer prima... Kinderen hebben nu eenmaal ook wel eens een chagrijnige bui en zeker nu, met een nieuwe situatie thuis, kan 'ie daar best ff last van hebben, toch..? Gewoon zoveel mogelijk positief benaderen en hem de ruimte geven. Gaat vast vanzelf over, al snap ik natuurlijk ook wel dat het frustrerend en vervelend voor jou/jullie is. Sterkte!
Tis niet helemaal vanaf vandaag gaande, tis al een week dat ie erg druk/ hyper is en de grenzen op zoekt maar vandaag is er wel een beetje een frustratiepunt bereikt... En nog bedankt voor de felicitaties!
Volgens mij zijn de meeste kinderen wel even "vervelend" na de komst van een nieuw kindje. Het is heel wat allemaal, en zij moeten ook even hun emoties kwijt. Een nieuwe situatie, dus ook weer even checken waar de grenzen liggen. Ik denk dat het na een paar weken wel over is. Gefeliciteerd nog trouwens!
zo herkenbaar. Ons zoontje (ook feb 2009) was ook helemaal van slag. Na een paar weken was dit weer voorbij. Is toch echt de situatie er om heen en alle veranderingen. Logisch en inderdaad ook wel sneu. Maar het komt goed!