Had alles gedaan wat ik wou doen gisteren,zijn bij de verloskundige geweest en alles was goed alleen werd ik een paar dagen terug gezet,ik zit nu op 10 weken ipv de 10 en halve week en de uitgerekende datum is verandert naar 27 dec maar dit gebeurt vaker dat er een aantal dagen of zelfs meer dan een week je vooruit of terug word gezet niets om me zorgen over te maken dus. Gisteren middag kreeg ik erge buikkrampen,zo erg dat ik amper kon lopen en ik niet eens durfde in de auto te stappen en ook waren mijn darmen echt heel heel erg overstuur. Na wat heen en weer geren van de woonkamer naar de wc ging het wel weer en alles verliep goed. Mijn ouders kwamen thuis vanuit hun eerste vakantie naar Turkije en we stonden op het punt om de soep te gaan eten die ik voor ze had gemaakt. Mijn vader had zijn koptelefoon vanuit het vliegtuig mee genomen en gaf die aan D. mijn zoon van 4 jaar. Die ging er vrolijk mee aan de wandel en had de dingen over zijn oren. Ineens horen we een klap en D. begint keihard te huilen. Ik sta het dichts bij hem en zie dat hij bij het stopcontact staat en trek hem daar weg. Terwijl ik hem wegtrek zie ik zijn vinger helemaal zwart! Het lijkt helemaal verbrand en ik begin gelijk te schreeuwen dat de ambulance gebelt moet worden want hij had stroom gehad en mijn eerste ingeving was dat hij zijn vinger helemaal verbrand had. De rest snelde toe en mijn man rende gelijk met hem naar de kraan en hield zijn hand onderwater. Ik ben als een gek gaan zoeken naar een telefoon en heb 112 gebelt. Gelukkig bleven we allemaal vrij rustig. Maar pfffft wat duurde dat lang voor ik iemand aan de lijn kreeg en toen ze me om het adres vroegen begon ik mijn thuis adres op te geven,gelukkig merkte ik dat nog op en kon ik het goede adres doorgeven. Na wat vragen stellen en na de vinger even goed gekoelt te hebben bleek het zwart eraf te vegen. Er zaten gelukkig geen schroeiplekken of brandplekken op zijn vingers of zijn handje. De aardlek was er ook niet uitgevlogen en D. had dus de stekker (3,5 mm plug) in de contactdoos aan de muur gestoken. Zodra die contact maakte is er een vlam uitgekomen en een knal waardoor zijn vinger zwart werd. Op het moment dat alles duidelijk werd dat het niet ernstig was sloeg het toe en heb ik staan huilen terwijl ik de 112 medewerker aan de lijn had en zijn vragen beantwoorde. We zijn echt zo erg geschrokken,ik dacht direct bij het zien van zijn vingertje dat hij die kwijt zo raken en brandwonden eraan had,gelukkig bleek alles erg mee te vallen en heeft hij echt geluk gehad. Hij heeft waarschijnlijk geen stroom gehad maar is van de knal en de kortsluitingsvlam geschrokken en heeft daarvan het roet op de vinger gehad. Nu een dag later is er niet aan de vinger te zien maar ik houd hem wel scherp in de gaten. Echt we hebben hem zo vaak gewaarschuwt en uitgelegt dat hij niet aan stekkers en stopcontacten mag komen maar dit bewijst maar weer eens dat kinderen dingen doen en er het gevaar niet van zien en niet kunnen inzien dat het verschrikkelijk gevaarlijk kan zijn. Je snapt vast wel dat ik het helemaal heb gehad met stopcontacten voorlopig en ik me op mijn blote knieën dankbaar ben dat alles zo is afgelopen.
jeetje zeg! even een on bewaakt moment en ze doen zo iets. hier heb ik alle stopcontacten dicht zitten en bij onze ouders ook juist omdat ik het doood eng vind.
Jemig, wat een schrik! Ik ben blij dat we hier alle stopcontacten gedaan hebben. En bij Sem merk ik ook dat hij sommige dingen zelf in het stopcontact wilt stoppen, maar dat lukt hem dus mooi niet.
Wat ben ik blij dat de meeste stopcontacten hier 1.5 van de grond af zitten. Met mijn oudtste ben ik altijd super streng geweest wat dat betref al wees hij er al kreeg hij me toch een preek. Liever hij huilen dan wij later huilen brrrr. Maar snap het oor kinderen zijn zo onvoorspelbaar.. En dit bewijst het weer..
Ja het is echt in een paar onbewaakte seconden gebeurt. Gelukkig is alles goed afgelopen maar de 112 medewerker vertelde me dat het ook zeer ernstig kon zijn en ik er goed aan had gedaan om direct te bellen. Ben nog steeds niet bekomen van de schrik... Hier zijn alle stopcontacten ook gedaan maar bij mijn ouders hebben we er nooit aan gedacht eigenlijk. Normaal zitten de stekkers erook in maar die waren dus nu ook overal uit omdat ze terug kwamen van vakantie...kan best indenken dat dat er voor D. uitdagend uit heeft gezien achteraf. Hij heeft er zeker wel van geleerd (en wij ook!) want hij begon er vanochtend weer gelijk over. Als ik er aan terug denk sta ik weer te trillen op mijn benen.
Mja en ze doen gewoon ons na hè.. Wij steken de stekker tenslotte ook in het stopcontact. Schrikken hoor! Gelukkig viel het mee Hier zitten de meeste stopcontacten dicht maar sommigen gebruiken we voor diverse adapters en zijn dus niet altijd dicht. Wel zitten die niet echt op peuterplekken maar achter de bank / tafel of een stuk hoger.
Schrikken zeg!! Wij hebben de stopcontacten thuis wel gedaan, maar onze ouders niet. We waren een jaar terug een weekend bij mijn schoonmoeder en die heeft dus stopcontacten die niet geaard zijn (noem je dat zo?) en die voor mijn zoontje op ooghoogte zitten! Ik was er niet over te spreken... Heb dus daar wat beschermers gekocht en een aantal afgeplakt.
O bah zeg..ook mijn nachtmerrie hoor! wat schrikken en gelukkig!! Dat het goed is afgelopen.Hier ook alles in huis gedaan maar de kleine goed in de gaten houden want die zie ik het er bij wijze van eerst nog afpeuteren.
Oje, dat is inderdaad schrikken zeg...wordt ook hier gelijk weer wakker geschud wb stopcontacten en kinderen
@ Tanjax11: Mijn bedoeling met dit topic is ook om mensen er meer bewust van te maken. Gelukkig zijn wij met de schrik er vanaf gekomen maar het had ook heel erg makkelijk heel erg anders kunnen aflopen!