Ik zit met een dilemma. Patrick heeft 2 buurjongetjes van dezelfde leeftijd. Met één kan hij prima alleen spelen (ook zonder toezicht), maar met de ander is het altijd bonje. Dat jongetje slaat, schopt en duwt andere kinderen wanneer hij zijn zin niet krijgt. Ook met stokken en speelgoed. Wanneer ik of een andere buurvrouw erbij blijft in de speeltuin is er niets aan de hand, maar zodra wij ons omkeren is er al weer iets gebeurd. Het vervelende vind ik gewoon dat mijn zoon niet alleen naar de speeltuin kan, omdat hij dan weer geslagen wordt, huilend thuiskomt en niet meer naar de speeltuin wil. We kunnen goed met de buren en willen dit ook graag zo houden. Wat zouden jullie doen?
Ik vind het zowiezo niet zo'n geweldig idee dat een vierjarige alleen naar een speeltuin gaat. En als jij vindt dat hij dat wel alleen kan dan lijkt het me dat hij ook de leeftijd heeft om het zelf te regelen en voor zichzelf op te komen.
De speeltuin is hier voor de deur, dus waarom zou een kind van 4 jaar daar niet zelf naar toe mogen? Alle kindjes hier in de buurt gaan zelfstandig naar de speeltuin. De buurjongens zijn alle drie in de leeftijd van bijna 4 en 4 jaar. Onze wijk is een rustige, kindvriendelijke wijk met heel veel leeftijdgenootjes van Patrick. Kampen is sowieso een rustige kleine stad, misschien anders dan regio Amsterdam .
Het gaat mij niet om rustig of niet rustig.. het gaat mij om de voorspelbaarheid van het gedrag van een kleuter... maar goed. Als je kind groot genoeg is alleen naar de speeltuin te gaan dan moet hij ook groot genoeg zijn om dit zelf op te lossen.. of is dat heel raar?
Het gaat niet alleen om mijn zoon. Het buurjongetje slaat ook andere kinderen (en hard). En hoe moet mijn zoon het zelf oplossen? Terugslaan vind ik geen optie, dus als hij aangeeft dat hij niet wil dat de buurjongen slaat zou dat naar mijns inziens voldoende moeten zijn.
Flauwe opmerking. Speeltuin is voor de deur. Dochter speelt hier ook op een veldje voor de deur. Ik kan met haar goede afspraken maken over waar ze we en niet mag spelen maar dat betekent nog niet dat ze evt ruzies met allerhande buurkinderen zelf kan oplossen. TO; ik zal er toch eens met die ouders over spreken. Niet aanvallend maar meer uit zorg over wat er gebeurt.
@Yeps.. ik bedoel het niet flauw hoor.. Ik vind gewoon dat een vierjarige niet betrouwbaar is (dat blijkt ook wel uit het gedrag van het andere kind) en dus niet alleen kan spelen. Als iemand dat wel vindt dan vind ik oprecht dat het kind ook moet leren om problemen zelf op te lossen. Verder kan je er natuurlijk best een keer met de ouders over praten... maar dan moeten zij er bij gaan zitten..
Tja ik ben het eigenlijk wel met Cygnet eens. Dit soort dingen gebeuren nou eenmaal op plekken waar kinderen zonder toezicht spelen en ik denk dat je hier weinig aan kunt doen. Je zou eventueel tegen de ouders van dit jongetje kunnen zeggen dat je het een beetje jammer vindt dat de kinderen niet zo leuk samen in de speeltuin spelen? Anderzijds hoe weet je dat het allemaal alleen maar aan dat jongetje ligt? Wellicht dagen de andere kindjes hem uit oid of pesten ze elkaar allemaal een beetje? Zonder toezicht is dit lastig te beoordelen, kinderen van vier zijn goed in staat om een ander overal de schuld van te geven. En anders aan je zoontje aangeven dat hij gewoon naar huis komt als andere kinderen ruzie maken?