Mijn dochter wilt niet alleen slapen. Ik ben haar kamer nog niet uit of ze is al uit bed en komt achter me aan.. Dit kan uren doorgaan en ook (zoals vandaag) in de nacht. Elke halve minuut loop ik terug naar de gang om te zeggen dat ze in bed moet liggen en moet gaan slapen. Negeren helpt niet want dan loopt ze gewoon door naar de woonkamer of onze slaapkamer en doet de lampen aan.. Ze blijft ook de hele tijd huilen en zeuren dat we met haar samen moeten slapen... Iemand nog tips?
Doorpakken! Gewoon terug leggen, niks meer zeggen. kost een paar dagen veel energie, maar vooral niet opgeven. Als ze een keer wint zal de strijd alleen maar heftiger worden. En voor het slapen uitleggen wat jullie gaan doen (dus ritueel beschrijven) ook specifiek benoemen dat ze dan gaat slapen en in bed blijft liggen.
Eraan toegeven? Mijn dochter heeft ook van die periodes, dan vindt ze alleen slapen naar. Dan komt ze dus gewoon bij ons. Met het inslapen liggen we bij haar en ergens in de nacht komt ze tussen ons in. En grappig genoeg gaat het altijd vanzelf weer over. Ik hou zelf ook niet van alleen slapen, jij wel?
Zou ze door hebben dat je bijna gaat bevallen? Daarnaast is 3 ook best ene lastige leeftijd qua peuterpuberteit. Ik herken ik hoop van mijn dochter (zelfde leeftijd!) er aan toegeven moet je liggen, ik ben er zelf geen fan van. daarnaast heb je daar wrs ook niet alle tijd voor als je straks bevallen bent?! Ik zou haar op de dag wat extra 1 op 1 aandacht geven, misschien is het een schreeuw om aandacht. Daarnaast wel duidelijk je grenzen aangeven. Bedritueel beschrijven en aangeven dat het niet de bedoeling is om weer uit bed te komen. Als ze dat (uiteraard) wel gaat doen, zo ongezellig mogelijk weer terug leggen. Geen ruzie, niet lief doen, gewoon heel neutraal. je hoeft ook niet uit te leggen, dat heb je allemaal al gedaan. Dit kost in het begin veel energie, maar als ze merkt dat ze 0 reactie krijgt moet de lol er snel af zijn. Mijn dochter heeft dit ook een periode gehad in de vakantie ( misschien toch spanning? Wellicht voelt jouw dochter ook wat spanning) en het kostte me dagelijks een uur om het op deze manier op te lossen. dat uur werd overigens wel steeds korter hoor, op het laatst duurde het 10 minuten met een keer of 3 terug leggen. Eenmaal thuis ben ik ook even boos geworden toen bleek dat het gewoon door ging. heb toen gezegd: NU is het afgelopen, de vakantie is voorbij, we gaan nu weer gewoon inslapen! Blijkbaar had ze daar toch ook de leeftijd voor om dat te snappen en sindsdien is het ook klaar
Ik kan me herinneren dat ze pas een paar weken alleen in haar bed moet slapen? Daarvoor sliep ze toch bij jullie? Of was dat iemand anders?
Zorgen dat ze zich alleen ook veilig voelt. Hier helpt door de oudste eerst in bed te leggen, dan de jongste en dan nog even bij de oudste kijken. Lampje aan en deur pp een kier en beloven dat ik straks nog even weer kom kijken. En dat ze s nachts bij ons mag komen als er wat is. Soms wil ze weten wat ik dan beneden nog ga doen, hoe laat wij op bed komen en hoe laat ze uit bed mag. Gewoon een stukje bevestiging zoeken. Regelmatig komt ze s nachts bij ons verder slapen. Dan weer even niet. En als ik merk dat het een gewoonte wordt, dan spreek ik af dat ze bijv vanaf 6 uur mag komen. Scheelt natuurlijk dat ze al iets ouder is en we hebben haar een digitale wekker gegeven. Ze kijkt dan naar de eerste cijfer(s). 19 is bedtijd, vanaf 7 mag ze van bed.
Ik denk dat het met je zwangerschap te maken heeft. Ik krijg morgen een keizersnede en als ik kijk hoe mijn dochter van slag is van alle dingen die gaan veranderen past dit er echt bij. Mijn dochter slaapt wel maar kan overal om huilen en kan ook heel driftig zijn. Hangt het liefst de hele dag op de bank of is op stap. Spelen thuis is op het moment erg lastig. Normaal speelde ze uren alleen. Als ik haar gedrag met haar bespreek, geeft ze aan dat ze het spannend vindt en eng. Ook dat ik toch wat minder kan dan normaal is voor haar lastig. Wij geven een beetje ruimte maar als iets klaar is dan is het ook klaar. Dan geen gemopper meer en gewoon luisteren.
Als ze altijd alleen heeft geslapen zou ik zeker doorpakken. Op de nanny methode ofzo. Heeft ze altijd samen geslapen dan zou ik het langzamer doen. Misschien bij haar blijven tot een wekkertje of muziekje oid afgaat of juist stopt. En misschien is een lampje of de deur open een optie als tussenoplossing?
E. Slaapt ook nu pas door! En nu pas alleen.. We hebben van kamer gewisseld & een prinsessenkamer gemaakt. Ook mocht ze naar iedere x goed slapen een sticker plakken en kreeg ze na 30 stickers een play doh kasteel haha.. Die wou ze echt Graag.. Eerste paar nachten waren drama maar iedere keer haar eraan herinnert wat ze zou krijgen etc. Het ging en gaay nog steeds super. Ik blijf er wel bij zitten tot ze slaapt. Eerste paar nachten dik een uur.. Nu 2 min..
Ze sliep inderdaad altijd bij ons en nu sinds 6 weken slaapt ze zelf op haar kamer. Vandaag sliep ze gelukkig heel snel en accepteerde ze na 10 minuten dat ze echt alleen moest slapen (wel was ze heel moe want we hadden vandaag haar verjaardag gevierd..) Hopelijk word het de aankomende dagen snel beter! Misschien dat ze de aankomende bevalling ook aanvoelt inderdaad.. Bedankt voor alle tips! Ik denk dat volhouden en doorzetten op deze manier inderdaad wel de beste is.... Deur staat sowieso open en er is een kiertje met licht wat van de gangkast in haar kamer schijnt gelukkig wonen we ook gelijkvloers dus het moet haast wel dat ze zich 'veilig' voelt op haar kamer zo