Wat ben ik onwijs trots op onze bijna 3 jarige dochter wat hebben we veel meegemaakt en getobt met haar. eindelijk heeft zij een gezond gewicht weten te bereiken niet meer het gezeur zwaar ondergewicht eindelijk een "normaal gewicht" Wow en dan te bedenken dat zij dus bijna 3 kilo is aangekomen sinds begin januari, en eigenlijk ben ik stiekem ook nog trots op ons gezin met elkaar hebben wij haar kunnen laten zien dat eten niet altijd eng is dat eten ook voor ene fijn buikje kan voelen. Onze dochter is aangeboren lactose intolerant hier zijn wij helaas na heel lang dokteren pas achter gekomen toen zij 1,5 was (vermoedens) en pas bij 2 jaar bevestigd wij zijn nu 1,5 jaar aan het stoeien met haar en op een kleine terugslag (dank je psz ook 1 kerstkransje kan niet :x ) na, is het gelukt ze heeft het vertrouwen weer terug en kan weer eten zonder altijd drama te hebben of strijd te moeten voeren. Ontelbaar vaak hebben wij met de handen in het haar gezeten eten weigeren drinken weigeren niet 1 keer maar 3 dagen achter elkaar. Wow wat ben ik trots, sorry moest het even delen.
Ik hoop het ook maar we moeten wel realistisch zijn, iedere verkoudheid alles wat ze mankeert heeft een uitwerking op haar darmen, ze zal dus geregeld last blijven houden als ze de angst voor eten maar los kan laten en gelukkig zijn we nu zo ver dat ze eens iets kan hebben van ziek zijn. Ze heeft nu een heel klein beetje reserve.