Pfff die peuterpuberteit... Drama!!!

Lekker uit laten razen maar wel zorgen dat ze zich geen pijn doet.
Hier ook een 'draakje' soms in huis. Eigen willetje door willen drukken en als dat niet kan of mag van ons laat ze zich vallen en gaat krijsen.
Ik ga meestal bij haar in de buurt op de grond zitten zodat zij bij mij kan komen zitten als ze er klaar voor is.

 

Bleghh heeeeel herkenbaar..(ook pas een topic over geopend) en hier hetzelfde! Wat ik wel merk is dat als ik zelf ook boos wordt en m'n stem begin te verheffen etc, dit totaal geen effect heeft. Ik moet dus zo rustig mogelijk blijven, hem even laten razen en gewoon kalm zijn maar voet bij stuk houden. Dit lukt mij alleen helaas soms niet want soms zitten er echt van die dagen tussen dat het me teveel is en ik er even niet zo geduldig meer mee om kan gaan. Mijn zoontje reageert vaak ook nauwelijks als ie eenmaal zo boos is en wil dan niet echt luisteren. Misschien helpt het bij jullie ook om haar gewoon even te laten gaan maar wel in de buurt blijven, en wanneer ze iets tot bedaren komt bijv, gewoon kalm zeggen wat dan bijv wel mag, of doen alsof je iets heel leuks ziet/hebt en daarmee afleiden.

 

Hier een dreumes van bijna 2 die het ook kan. Vaak zie ik het al aankomen wanneer ze boos wordt of gaat krijsen en zeg dan tegen haar dat ze dan maar even boos wordt of even gaat huilen maar dat het echt niet gaat gebeuren en loop dan weg. Vaak heeft ze dan bij voorbaat al zoiets owh dat heeft geen zin. Wanneer ze het dan toch even op een gieren of brullen zet zeg ik tegen haar dat ze dat dan maar even fijn moet gaan doen en loop dan weg. Vooral wanneer ik benoem dat ik het geen enkel probleem vind wanneer ze gaat gieren of brullen om niks houdt het vaak snel op en zit ze in dat het geen zin heeft en ik er niet anders van wordt.

 

Heel herkenbaar. Mijn dochter kan ook vreselijk hard krijsen en als ik dan ook nog uit mijn hum ben dan is het hier absoluut even niet gezellig

Het beste is hier om gewoon rustig te blijven en haar even te laten. Soms blijft ze er in hangen en dan loop ik na een poosje na haar toe en dan wil ze wel bij mee komen. Haar knuffel geven werkt ook goed, maar zelf wil ik eigenlijk niet dat ze overdag met haar knuffel rondloopt.

 

Mijn zoontje heeft het gelukkig niet zo vaak gehad, en nog steeds niet.
Maar toevallig vanmorgen.
Hij wilde een snoepje. Om 7 uur... Ehh ik dacht het niet.
Ik blijf rustig uitleggen dat we eerst ontbijten en dat we s morgens gewoon echt geen snoep gaan eten.
Hij storte zich op de grond, tranen met tuiten.
Als ik rustig blijf praten op een beetje afstand wordt hij vanzelf weer rustig.
Ik probeer een hele duidelijke, consequente toon in mijn stem te brengen, maar toch lief en rustig. Wat natuurlijk niet altijd lukt... maar meestal wel.
Toen hij door had dat huilen niet werkte keek hij nog even boos maar was daarna klaar. Ik heb z'n tranen weg geveegd en kreeg een dikke knuffel. Klaar!
Ik snap dat elk kind anders is en sommigen driftiger worden dan anderen, of veel langer boos. Maar als je echt consequent blijft dan heeft dit op den duur echt effect.
Hou vol en stay cool

 

Zo herkenbaar idd dat van dat snoepje om 7 uur sochtends..! Haha! Hier kan ie nu ook woest worden als hij z'n T-shirt niet uit krijgt als we gaan douchen. Dat moet en zal hij zelf doen. Best sneu eigenlijk maar ook zo irritant, helpen mag echt niet. Dan word ie weer boos dat ik al in de douche ben gaan staan want hij wilde dan de eerste zijn en ga zo maar door... zucht.. elke keer een korte heftige driftbui.
Is het bij jullie ook zo dat ze bij papa minder uitproberen? Dat is hier namelijk wel zo, hij gedraagt zich dan echt anders. En dan denk ik: waarom?! Omdat ik de boeman ben en wat strenger ben? Vandaag heeft hij bijv bij mij voor de derde keer iets van het balkon gegooid. Ik was woest. Hoe krijg ik het er in dat dit totaaaaal niet mag. Deur was zelfs zo goed als dicht. Maar hij rende ineens daarheen, schoof m open en gooie. Echt zon opwelling van ondeugendheid. En dat heeft ie bijv nooit bij z'n vader gedaan

 

Misschien weet hij dat jij jou daarmee op de kast krijgt? Je zei het al vaker dat dingen van het balkon gooien. Ontzettend irritant lijkt me ook. Is het een idee om te zeggen dat je alles wat hij gooit weg doet? OF is het niet alleen zijn eigen speelgoed?
Dan hoef je ook niet boos te worden maar kun je rustig zeggen 'jammer, die krijg je niet meer terug'.
Mijn zoontje is bij zijn vader juist wat ondeugender. Daar is hij maar om het weekend dus denk dat het daar aan ligt. Ik heb duidelijke grenzen en hij weet waar hij aan toe Is. Bij papa is dat minder en wordt hij ook wat meer verwend.

 

Ohja! Dat kan ook juist averechts werken. Hier mag hij ook meer van papa, althans, hem kan het allemaal niet zo schelen of de vloer vies wordt en of hij op de bank eet etc.. (mannen!!) en is hij rustiger (ze zijn ook minder uren samen dan wij twee).
Afpakken of zeggen dat hij het niet meer terug krijgt doet hem echt niets. Het is soms idd echt reactie uitlokken. Maar ik denk dan: Moet ik zulke erge dingen negeren? Dat lijkt me nou ook niet de bedoeling! Ik werd gisteren heel erg boos, echt hem opgepakt, tik voor de billen en in de gang gezet. Hij huilde er wel om, dus hoop dat het nu wat ´zin´ heeft afgenomen het nog eens te proberen

 

Volgens mij is het echt de leeftijd op het moment(ik zie dat onze kindjes bijna even oud zijn)
De laatste weken is ze echt gewoon ondeugend geworden. Ze weet volgens mij heel goed dat bepaalde dingen niet mogen, maar ze doet het toch. Ook al word ik héél boos. Zal een kwestie van lange adem wezen denk ik

 

Hier ook een zoontje met regelmatig pittige driftbuien. Vooral als hij bij mij is trouwens. Bij opa's en oma's, opvang, papa is hij meestal voorbeeldig. Bij mij kan hij zich vreselijk misdragen. Vind dat zó vervelend. Iedereen zegt steeds, wat een lief kind.... bij mij is het een draak. Rustig blijven werkt inderdaad het beste, maar soms schiet ik toch uit mijn slof.
Vaak is hij ook super lief hoor, knuffelig en schattig. Maar soms......!!!!???

 

Ja dat is hier dus ook zo..!
Heb al een gesprek met de creche gehad maar daar zeiden ze dat hij een lieve en leuke jongen is, soms wel eens wat wilder of vervelender dan toen hij nog kleiner was, maar ze zeiden dat alle kindjes dat nu wat meer hebben en dat hij het niet meer doet dan anderen. Ga donderdag met zijn kinderarts eventjes in overleg, wat ik nog niet heb gedaan, gewoon puur om eens te kijken of ze hier ook iets hebben zoals een pedagoog of andere tips oid..! Soms gaat het prima maar er zitten zoveel dagen met zoveel strijd tussen.. En ik vind dat erg moeilijk

 

dat negeren begint hier ook steeds beter te werken. Ben benieuwd. Ik vind 3 jaar veel pittiger dan 2 = nee.

 

Heel herkenbaar. En het word hier ook steeds erger. Ik probeer het maar een beetje te negeren. En vaak als zijn bui weer over is komt hij even een knuffel halen en dan is het weer goed.
Soms praten we er dan nog even rustig over, waarom iets niet mag bijvoorbeeld.

 

Ik hoor dat ook, dat 3 jaar nog veel erger is..! Mn zoontje word pas in Januari 3 maar vind het sommige dagen zo pittig! Vanmorgen ook, werd hij schreeuwend wakker omdat hij in de verte een sirene hoorde en hij wilde kijken (was een ambulance maar ver weg van huis dus kon niet!). Bleren en brullen.. daarna hetzelfde omdat ik al de melk in zijn fles had gedaan en hij dat blijkbaar zelf wilde doen..pff.. en dan begint de dag pas net! Dat vind ik zo vervelend wakker worden, maar goed... kwestie van geduld denk ik