Hier in België is zowat elk kind van nog geen 2.5 zindelijk aangezien ze vanaf dan naar school gaan en ze dan zindelijk moeten zijn.
dit is toch te belachelijk voor woorden eigenlijk(niet persoonlijk hoor) 2,5 en dan gewoon verplicht zindelijk moeten zijn. tuurlijk heel fijn maar bij hoeveel kinderen word er dan gedwongen?en hoeveel strijd is er geleverd? bij kennisen van ons moest en zou de kleine zindelijk zijn met 2,5 en nu is hij 4 en nog steeds doodsbang voor de wc hij gaat wel maar hij gaat huilend naar de wc.
Omdat ik daar overal vind dat een gemiddeld kind er dan pas aan toe is. Wat mensen hier doen moeten ze lekker zelf weten, maar ik heb een paar kinderen in mijn omgeving die al eerder zindelijk moesten worden, en ik ga er geen strijd over hebben met mijn dochter. Als ze er klaar voor is begin ik met oefenen, geen dag eerder Ik las gisteren ook ergens, dat kinderen die voor hun 2e jaar beginnen (of nou ja als hun ouders dan beginnen ) met zindelijk worden, ze er gemiddeld 9 maanden over doen, en kinderen die met 2 jaar beginnen er 5 maanden over doen. (dan hebben ze geen ongelukjes meer). Mijn dochter is nu 19 maanden, waarom zou ik 5 maanden voor piet snot gaat oefenen?
Hier ben ik het mee eens. Met kanttekening, want vroeger werden kinderen vaak gedwongen om op de pot te blijven zitten, en dan zeiden hun ouders, kijk, zindelijk. Tja, dat vind ik niet zindelijk.
zo ging het inderdaad ook bij ons thuis. Ik was 8 toen mijn zusje 1 was, en ik kan me goed herrinneren dat zij 's avonds vóór het slapengaan net zo lang op het potje moest zitten totdat ze goed had geplast. Mijn vader zat dan erlangs de krant te lezen.
wij waren thuis allemaal voor ons 2e zindelijk. zusje onder mijn 2,5 maar goed die liep pas net voor de 2e niets geen puche en ging gewoon vanzelf. denk dat het voornamelijk komt omdat mijn moeder vroeger ale tijd voor ons had en zindelijk maken als een leerproces zag en niet iets wat je in een dag maar even doet. ook zag ik bij mijn zussen hoe het moest en mijn zusjes zagen het weer bij mijn. als het warm weer was lekker in een onderbroekje in de tuin en zo maakt een kind kennis met wat hij/zij kan en doet. tegenwoordig werken veel ouders en is zindelijk maken niet iets wat alleen thuis geleert moet worden maar ook buiten de deur. ook doen veel ouders thuis de luier uit maar buiten de deur toch maar een luier omdat dat makkelijker is maar wel erg verwarrend voor een kind. buiten de deur kan je wel in je broek plassen en thuis het liefst op de pot/wc. ik deed net zoals mijn moeder gewoon de luier uit, nam als ik wegging een stapel broekjes en onderbroekjes mee en ging regelmatig met der naar de wc. als er wat gebeurde nou ja jammer dan, schone broek aan en weer verder. straf en dergelijke heeft echt geen zin en werkt juist vaak beangstigend. het is een leerproces en het ene kindje snapt het meteen en de ander doet er wat langer over. ik denk dat optijd beginnen, als je kind aangeeft dat hij/zij er aan toe is door bijvoorbeeld lang op te houden, luier vies vinden, verstoppen als hij moet poepen (en dus weet wat hij doet) etc dat je dan het beste kunt beginnen. als je te laat begint dan is de luier een gewoonte geworden en kom je der na mijn idee veel moeilijker vanaf.
Ik weet het niet zeker hoor, maar ik dacht dat vroeger (in mijn tijd..) kindjes zindelijk moesten zijn voor ze naar de psz gingen...
Interessant allemaal. Emma is anderhalf en plast al regelmatig op het potje en geeft het soms ook zelf aan. Vanaf 9 maanden hebben we haar aan het potje laten wennen en ze is gewend daar af en toe een plasje op te doen. Ik ben straks 3 weken vrij en dan gaan we ervoor! Geen pushen, wel leren/begeleiden, want ja, dat is opvoeding. Ik laat jullie weten of het is gelukt .
Een leeftijd stellen waarop je wilt dat je kind zindelijk is, hoeft niet verkeerd te zijn he? Of dat verkeerd is, heeft alles te maken met de vraag hoe je dat doel probeert te bereiken... Maar 2,5 is een prima leeftijd waarop de meeste kids echt wel zindelijk kunnen zijn. Dat dat hier in Nl niet gebeurt, heeft alles te maken met de huidige luiers en ook met een boel ouders die er geen zin in hebben om er energie in te steken... (ik ken persoonlijk wel wat van die laatste voorbeelden: een luier omdoen (waar het kind eindeloos in rondloopt, ook als die zeiknat is), is dan gemakkelijker dan de ongelukjes die erbij komen kijken als je kindje zindelijk aan het worden is. En dan heb je dus van die kids die op de kleuterschool nog steeds niet zindelijk zijn, (en daarmee bedoel ik niet de kleine groep waarbij andere problemen een rol spelen, waardoor zindelijk worden voor de kleuterschool aan, niet lukt).
Dat doe ik ook. Vicky komt toch wel vrolijk aanrennen als we aangeven naar het toilet te moeten, en dan wil ze ook een velletje wc papier. Daar 'veegt' ze dan haar billetjes mee af. Erg leuk en grappig om te zien. Zo leert ze spelenderwijs waar de wc voor is en waar het wc papier voor is. Keerzijde is dat we de deur wel open moeten laten staan, want als we die dicht doen staat ze voor de deur te dreinen dat die open moet. Even rustig alleen zitten is er niet meer bij. Maar ik vind het niet erg en kan er om lachen. Ze aapt nu eenmaal bijna alles na.
Maar even een paar vraagjes over dat 'wc-deur open laten staan'. - doen jullie dat ook bij de grote boodschap? Dat is toch niet zo ehhuumm 'smakelijk'? Als mijn man de deur dan zou openlaten zou ik mijn huis de rest van de dag moeten luchten - En laat papa ook de deur openstaan zodat de dochter kan zien hoe hij plast? Dat ziet er dan toch heel anders uit dan wat zij hoort te doen op de wc? Is dat niet verwarrend?
Ja, ook bij de grote boodschap. Was even wennen, maar ik heb er geen moeite meer mee. Mijn man wel, die doet de deur dan meestal ook dicht. Mijn plast zittend, dus geen verwarring.
Hier een jongentje van (bijna) 4 jaar oud en mama vond een paar maanden terug het toch wel nodig dat hij zindelijk werd want hij gaat tenslotte binnenkort naar school. Dus hup de druk werd op de ketel gezet maar meneer wilde niet. Uiteindelijk bij de dokter beland omdat Kylian een heel raar ontlastingspatroon kreeg. Blijkt het mannetje dus pds te hebben en dat wordt erger onder stress (en dat was wat hij ondervond). Op advies van de dokter gewoon weer de luier om gedaan en nergens aandacht aan geschonken. Een paar weken later kreeg zijn zusje de vingers tussen de la, terwijl Kylian in zijn blote kont rondliep en in eens schreeuwde dat hij moest plassen. Ik stond Kinley's vingers te koelen dus zei tegen hem dat hij dan maar naar de wc moest gaan en zichzelf maar moest redden. En tot mijn stomme verbazing ging meneer naar de wc, deed de bril omhoog en ging netjes staan plassen. Nu zijn we een maand verder en heeft hij thuis geen luier meer aan, alleen als we weg gaan wil hij hem nog om. Poepen doet hij niet op de wc maar dan vraagt hij om een luier. Kortom bij Kinley wacht ik gewoon tot ze er aan toe is ook al is mama er veel eerder aan toe Groetjes Anita