Als mijn zoon uit logeren gaat (naar oma, waar hij 2 dagen in de week is) heb ik altijd een schuldgevoel. Zeker nu ik een burn-out heb, komt het logeren vaker voor. Ik voel me altijd zo'n slechte moeder als ik hem daar breng, zodat ik wat tijd voor mezelf heb. Ik ben benieuwd hoe andere moeders dit ervaren, en hoe jullie er tegen aan kijken?
prinses ik vind niet dat je dan gelijk een slechte moeder bent. dit is dan toch een goede oplossing voor je zoon, hij heeft er niks aan als zijn moeder niet lekker in haar vel zit en het even niet aan kan. je doet het beste voor hem en voor je zelf zodat je tot rust kan komen . sterkte hoeplijk ben je snel weer de oude.
Ik vind dat je absoluut geen slechte moeder bent Het is juist belangrijk dat je ook tijd voor jezelf hebt en ik denk zeker nu.... Hier gaat onze dochter geregeld bij oma logeren omdat we er samen er dan even tussenuit kunnen. Heb nu net 4 weken vakantie gehad en mijn dochter is gewoon naar de opvang gegaan zodat ik ook fff tijd voor mezelf heb ( en moet je sommige mensen om me heen horen jaloers denk ik dan maar) Ik ben naast mama, echtgenoot ook nog vrouw en vriendin....merk dat als ik genoeg tijd voor mezelf heb ik ook veel gezelliger bent en dat werkt in alles door hé Ik wens je heel veel sterkte met je Burn out en ik begrijp je heel goed....maar ik denk dat zoon het heerlijk heeft bij zijn oma??? gr Veronique
Wat zonde dat je een schuldgevoel hebt, kan me voorstellen dat je dan ook niet echt tot rust komt als hij uit logeren is. Je zoontje vindt het ws hartstikke leuk om te logeren, oma ook en jij hebt even rust. Een win-win-win situatie
Geen schuldgevoel hebben hoor. Je zoontje heeft het toch naar zijn zin bij oma? En oma geniet denk ik ook vol op. Ik breng mijn dochter zeker 1 dag in de maand naar de oppas terwijl ik dan vrij ben. Heerlijk. En in vakanties gaan mijn man en ik ook altijd een dag wel zonder kind. Je bent niet alleen mama maar ook jezelf! Hopelijk zit je snel weer een beetje beter in je vel.
Ik herken je gevoel, ook ik heb dat weleens hoor (vooral als het om meerdere dagen gaat en ik maar 1 kindje meegeef, ze dus uitelkaar haal)! Maaaaaar als hij dan thuis komt, is hij zo blij! Hij is dan lekker verwend door oma (chipies eten in bed, naar de grote speeltuin etc), dat ik mij dan juist een slechte moeder voel dat ik hem dan niet gun! Ook helpt het mij weleens te bedenken, dat over 10 jaar ze deze levensjaren waarschijnlijk al lang zijn vergeten en ze alleen de leuke momenten onthouden. Dus spendeer de tijd die je samen hebt goed, door lekker gek te doen te knuffelen etc en gun hem de tijd met zijn oma/opa etc. Ook moet je heel goed aan jezelf denken, je bent echt geen slechte moeder als je nog dingen voor jezelf wilt hoor, of gewoon een x wilt bankhangen zonder kind om je heen! Hij heeft plezier bij zijn oma, gaat er met een glimlach heen, geniet jij daar ook van! Je bent echt geen slechte moeder, juist niet, dat herken je ook weer door je schuldgevoelens (het zou raar zijn als je staat te springen dat ze je kind komen halen ), maar schuif het echt even van je af.
Thx voor de reacties. Zoonlief heeft het idd naar zijn zin. Nog 1 nachtje en dan halen we hem weer op. Ik vind het bij vlagen nog wel een beetje lastig, maar we hebben wel een leuke dag gehad vandaag.
Geniet er maar lekker van en voel je niet schuldig hoor. Zolang je zoon het ook leuk vindt, is het toch voor iedereen fijn? Oma en zoon genieten van elkaar en jij geniet van je rust en van zijn thuiskomst. Iedereen blij zou ik zeggen. Onze kinderen gaan over een maand weer een weekendje logeren voor een beetje exclusieve papa/mama-tijd voor ons en ik verheug me er nu al enorm op.
Gewoon doen hoor. Hardstikke leuk toch voor je zoontje en voor oma. En het mooie is dat jij dan ff kan bijtanken.
Niet schuldig voelen hoor! Ik denk dat je juist een goede moeder bent door dit af en toe te doen. Want als je hem de hele tijd thuis houd in combinatie met je burn-out lijkt me dat alleen maar meer spanning opleveren, voor jou maar ook voor hem. Zo kan je de overige dagen wel de energie besteden aan je zoontje die hij nodig heeft. En hoe sneller jij herstelt, des te beter is het ook voor hem, toch? Ikzelf ben chronisch vermoeid en af en toe trek ik het even niet. Dan is het heerlijk als je iemand (in dit geval mijn ouders) hebt waar je je kind met een gerust hart kunt brengen. En vervolgens met hernieuwde energie weer op kunt halen.
Volledig akkoord met Mmeke; hier help je jullie juist mee, door jezelf even te 'ontlasten' (sorry, weet geen beter woord, wil niet zeggen dat jullie ventje een last is ) en er daarna weer tegenaan te kunnen!
Ik weet dat jullie gelijk hebben, maar het voelt zo onnatuurlijk. Vandaag heb ik een rotdag. Verschrikkelijke hoofdpijn. Manlief haalt onze zoon op. Omdat ik me niet lekker voel, voelt het ook weer een beetje dubbel. Ik ben blij om hem weer te zien, vast te houden, etc. Maar echt voor hem zorgen en met hem spelen gaat vandaag niet lukken op de manier waarop ik dat graag zou willen.
Het is inderdaad lastig als je gevoel en verstand niet op één lijn zitten. Misschien leg je jezelf teveel druk op van dat het allemaal perfect moet. Het is heel frustrerend dat je op het moment niet de moeder en vrouw kan zijn die je graag wil zijn. Maar door jezelf nu de tijd en de rust te gunnen om je burnout adequaat aan te pakken (het liefst natuurlijk zonder schuldgevoelens) ben je juist een goede moeder en een goed mens.
Ja, sinds hij thuis is, voel ik me eigenlijk beter (ook dankzij de ibuprofen waarschijnlijk). Ben wel moe, maar dat is onze zoon ook, want het middagslaapje lukt niet meer zo goed. Zodadelijk gaan we eten, dan gaat hij in bad en om 7 uur ligt hij in zijn bed, en ik daarna op de bank. Lief dat je het vraagt.
Kleine moeite hoor Wel leuk om te lezen dat jij je eigen beter voelt ( en of dat nou met of zonder inuprofen is, so wat ) Het lijkt me heerlijk voor je om je wat beter te voelen en dat je voor nu hebt kunnen genieten van je zoon. Ieder dag zal anders zijn en de ene dag beter dan de ander maar wat DEVY ook zei, jij "moet"( tussen hele grote aanhalingstekens hé) je rust goed nemen. Sterkt en blijf je topic volgen hoor.. gr Veronique
Vervelend dat je je daar schuldig over voelt. Hij vindt het vast geweldig bij zijn oma, toch? Dan moet je je niet schuldig voelen hoor. Jij moet zorgen dat je weer sterker wordt zodat je straks zelf weer voor je kleine man kan zorgen en leuke dingen met hem kan doen. Weet je mijn schoonouders halen onze jongens 1 keer in de maand ook op op de woensdag zodat ik dan een dag voor mezelf heb. Dat doen we nu bijna een jaar zo omdat mijn vader vorig jaar erg ziek was en ik het allemaal niet meer trok. Ik voelde me in het begin ook schuldig en slecht maar als ik dan die blije koppies zag als we ze 's avonds ophaalden wist ik wel dat het goed was. En ik was ook rustiger omdat op zo'n dag dan niks moest. Ik wens je heel veel sterkte en beterschap.