Hoi dames. Het vorige topic wilde ik tips over nachtzindelheid, maar inmiddels is dat helemaal van tafel geveegd.. Onze zoon is begonnen met broekplassen. En wat ik ook probeer.. niks helpt. Ik kan er wel om Janken gewoon. Ik hoop dat iemand hier de gouden tip heeft. Voor de zomervakantie ging het hartstikke goed. Tuurlijk af en toe wel eens een ongelukje, maar dat hoort er bij. Maar mochten niet klagen met 1x in de week op school.. Maar ik de vakantie werd het erger. Het werd elke dag een keer. Tot op een keer elke dag zo'n 3 a 4x.. En nu hij weer naar school gaat, ook op school zeker 3x in de week een natte broek. Als ik vraag: waarom ga je niet maar de wc is het: ik weet het niet.. Kindjes op school komen inmiddels naar de juf met: juf... hij heeft WEER in zijn broek geplast... Ik merk dat het vooral tijdens spel is, of als hij geconcentreerd bezig is. Als ij hem stuur leidt dat tot veel verzet.. Op andere momenten gaat hij wel vanzelf. En het valt op dat als hij in zijn blootje loopt, hij wel gaat. Wat ij geprobeerd heb: Niet boos worden. Alleen benoemen. Wel boos worden en vragen waarom hij niet maar de wc gaat. Doen of ik er van moet huilen dat hij in zijn broek plast. Zelf zijn natte broek laten verschonen. Samen naar de wc gaan. Geen aandacht geven aan het broek plassen. Krukje bij de wc. Belonen met stickers en bij zoveel stickers een cadeautje. Belonen met Snoepjes. Belonen met extra mama tijd. Dreigen met Luiers. Straffen door maar, kamer te sturen speelgoed afpakken etc etc. Niks, maar dan ook echt niks helpt. Ik weet het niet meer. Is er iemand die de gouden tip heeft?
Zorg in ieder geval voor vaste momenten. Overleg met juf of ze hem elke pauze naar de wc kan sturen. En thuis ook bij elk eetmoment eerst even laten plassen. Zo vang je al veel momenten op. En omdat je hem niet uit z’n spel haalt, zal het protest ook ietsje minder zijn. Verder bij sturen tijdens spel duidelijk vertellen dat hij daarna snel weer verder kan spelen en naar de wc gaan veel minder lang duurt dan een schone broek aan trekken. Hoe gaat het verder op school? Komt hij mee in de groep? Durft hij alles mee te doen? Loopt hij misschien juist wat voor en is er gebrek aan uitdaging.
Dat doe ik allemaal.. Op school heeft hij zover ik weet wel vriendjes. Hij loopt netjes mee met de groep. Juf zegt wel dat ze merken dat hij nog wel jong is (24 mei) dus vervelen doet hij niet. Zover ik weet dan
Zoals ik het lees heeft hij een terugval in zijn zindelijkheid en wat dan hier het beste helpt is terug structuur aanbieden (dus op vaste momenten samen gaan) en ook opnieuw gaan belonen voor elke keer dat hij op wc gaat. En vooral zelf veel geduld hebben, want ik weet uit ervaring hoe frustrerend het is als ze zindelijk waren en dan opeens niet meer.
Als hij net op school zit, heeft hij veel prikkels te verwerken. Sommige kinderen voelen dan echt minder goed aan dat hun lichaam ook nog een seintje geeft dat ze naar de WC moeten. Ik zou hem uitleggen dat je begrijpt dat het vaak mis gaat (er zijn ook zoveel dingen waar je op moet letten of je bent zo fijn aan het spelen dat je het niet merkt) en dat je daarom met hem een plan maakt (dus het is geen vraag, maar het is wel iets van jullie samen). Hem erbij betrekken: Wat lijkt jou een goed idee: elke keer voor en na het eten/drinken naar de wc? Of elk uur? (heeft hij het idee dat hij wel iets te kiezen heeft) Zal ik het tegen je zeggen of zullen we een gebaar afspreken? Dan weet niemand wat we bedoelen, maar jij snapt het wel. Is het ons geheime wachtwoord. Ook even met de juf overleggen als je met je zoon een plan hebt gemaakt. Dat andere kinderen dat soort dingen zeggen is niet fijn, de juf weet vast een goede manier om daarmee om te gaan. Succes! ('t is heel frustrerend hè, maar het gaat ooit beter worden )
Hier stuurt de juf zonder moeite jongste kleuters even op vaste momenten naar de wc, bv op overgangsmomenten van zelf bezig zijn met een werkje naar in de kring zitten - dan wordt er dus niemand echt gestoord midden in het spel. Mijn jongste vond het een beetje spannend om met een wc-ketting naar de wc te gaan, dus toen verzonnen we samen met de juf iets anders waar dochter geen moeite mee had (ze legde haar naamkaartje dan op de tafel van de juf, iets heel eenvoudigs dus, maar voor dochter was dat niet zo spannend). Wat ze hier ook doen is soms een oudere kleuter even mee laten lopen met een jonge kleuter, hier vinden de kleintjes bv de tussendeuren vaak zwaar, dan hebben ze dus even hulp en met z’n tweetjes (maar wel een leeftijdsgenootje) is het vaak toch minder spannend om over de gang te lopen.