Zit echt een beetje in de put.

dat is idd erg vervelend dat je zo moe bent, en bij de ziekte van pfeifer, kan het heel lang duren voordat je je weer voelt zoals je je hoort te voelen, wel enkele maanden! en dan komt er nog is het feit bij dat je zwanger bent. waardoor je dus ook ontzettend moe kan zijn. Meid is het misschien een idee om te overleggen of het mogelijk is om voorlopig te stoppen met je opleiding en het na de bevalling weer op te pakken??
want als je in de put zit, zal dat denk ik niet minder worden zolang je blijft werken en niet je rust kan nemen als je denkt dat je het op dat moment nodig heb.
heel veel suc6 met alles en kom maar weer snel uit de put om lekker te gaan genieten van je zwangerschap!

 

Och meissie, wat moeilijk....
Ik herken mezelf in jou,...toen ik zwanger was van mijn zoon. Alleen heel in het begin had ik die mooie roze wolk....al heel gauw werd dat gevoel overschaduwd door de ongelooflijke moeheid....
Ik voelde me ook zo down, ik moet zeggen dat ik al heel gauw stopte met werken omdat het gewoon niet meer ging. Ik werkte in de schoonmaak.
dat was gewoon te zwaar.
Die moeheid heeft me heel lang parten gespeeld.

Spreek het goed door meis, maar denk daarbij wel heel goed aan jezelf en wat jij denkt aan te kunnen...
Ik heb je leren kennen als een vrolijke warme meid, en je klinkt nu idd erg moe...
Blijf wel goed om jezelf denken he?

Dikke knuf.....

 

meis, wat vreselijk voor je!
het lijkt wel alsof je in een spiraal bent geraakt, waar je qua energie niet meer uit lijkt te komen.

denk dat wij moeilijk kunnen zeggen wat je moet doen. maar ik herken zeker de moedeloosheid die je nu ervaart.

je zou voor jezelf eens goed moeten kijken naar wat jou het meest energie kost en waar je het meest positiviteit uithaalt. het eerste zou je dan eventueel kunnen minderen en inderdaad dmv doelen bijstellen en het tweede zou je meer tijd aan kunnen besteden.

wat ik wel weet is als je thuis komt te zitten zonder hulp hoe je verder moet, dat je niet uit die spiraal gaat komen. ik ben daardoor nl verder in een dip geraakt destijds en je gevoel van eigenwaarde daalt op zo'n moment ook..

ik hoop dat die bedrijfarts of iemand die in elk geval thuis is op dit gebied jou kan begeleiden en kan zoeken naar middelen en doelen om je weer beter te laten voelen. ik wens je heel veel sterkte (en vergeet niet dat hormonen je ook erg depressief en down kunnen laten voelen, soms worden negatieve gedachten door hormonen zo echt in je hoofd dat je het ook als echt kunt ervaren..)

heel veel sterkte meis, hoop van harte dat je je gauw beter en positiever gaat voelen..

 

Hebben jullie misschien een maatschappelijk werker/ster op het werk? Ik denk dat dat welleens kan helpen. Praten met iemand kan vaak heel verhelderend zijn.

Dankzij de Pfeiffer voel je je al ellendig, en dankzij je geweldige hormonen wordt dit gevoel alleen maar versterkt. Ik denk dat je een beetje hulp best kan gebruiken. En kwaad zal het je zeker niet doen.

Over een tijdje gaat de zon echt wel weer schijnen voor je hoor!!!!

Sterkte
Daphne

 

misschien dat jeook eens kan kijken hoe het straks in je vakantie gaat?
als je je dan beter voelt dan stop je toch gewoon met werken die ziekte van pfeiffer is idd erg vermoeiend en kan een tijd duren voor het over is en dan bekkeninstabiliteit waar ik ook last van heb daar word je ook niet bepaald vrolijk van

hoop dat je je in je vakantie beter gaat voelen als je geen druk van werk achter je staan hebt? ikzelf werk niet ja huisvrouw en vroew en straks in januari moeder
dus ik deel mijn dagen een beetje in na wat ik die dag doen kan als ik een drukke dag gehad heb dan doe ik de andere dag rustiger aan maar al sje voor baas werkt gaat dit wat moeilijker

succes meid!!!

veel liefs

 

Zelf heb ik vroeger ook de ziekte van Pfeiffer gehad en weet maar al te goed hoe erg die vermoeidheid voelt, als je dan ook nog eens zwanger bent en bekkeninstabiliteit hebt, nee dan is het heel normaal dat je het niet meer trekt. Kies voor jezelf, je baby en je gezondheid, bespreek op je werk/school dat het echt niet meer gaat. Als ze hier geen begrip voor kunnen hebben dan is dat pech voor hun. De ziekte van Pfeiffer sloopt je echt en je hebt gewoon echt je rust nodig om het uit te zieken, wanneer je doorgaat word de vermoeidheid alleen maar erger en het is ook niet goed voor je baby. Ik zou zeggen bespreek het morgen nog zodat je niet je hele vakantie je druk hoeft te maken over het gesprek. Probeer, zoals al eerder is gezegd, je opleiding even tijdelijk stop te zetten, dit word wel vaker gedaan dus dat zal hopelijk geen probleem zijn in jouw geval. Ik vind het trouwens wel bewonderenswaardig dat je toch zo lang door bent gegaan, het moet voor je werkgever en school toch wel duidelijk zijn dat ze hier niet met een opgever te maken hebben, maar iemand die gewoon echt om haar gezondheid moet denken. Heel veel beterschap!!!

 

Wat verschrikkelijk voor je! Ik ben zelf vorig jaar helemaal down geweest, dus ik weet een beetje hoe je je voelt. Ik volgde toen ook nog een BBL opleiding. Heb toen voor mezelf besloten om te stoppen met de opleiding! Voor mij was dat op dat moment echt de beste keuze geweest en heb er ook nog altijd geen spijt van.

Een opleiding, de ziekte en ook nog de zwangerschap is misschien erg veel! Probeer er in je vakantie goed over na te denken. Misschien krijg je in je vakantie wel de kracht een beetje terug om er goed over na te denken. Misschien bestaat er wel een mogelijkheid voor je om inderdaad na je bevalling de opleiding weer op te pakken (een jaar stop in de opleiding). Zo kan je dan misschien weer met volle moed ertegenaan! Dan heb je misschien de ziekte overwonnen en de kleine is er dan ook!

Ontzettend veel sterkte ermee... Denk goed na wat je gaat doen, zo kan je niet doorgaan... Denk ook aan je kleintje in de buik!

Gr. Miranda.