Ik ben toch niet de enigste die er zo bij zit hoop ik? Elke keer weer een teleurstelling elke keer weer dat verdriet en nog erger de boosheid naar mezelf toe (waarom..weet het niet) Ik heb het gevoel dat ik niet begrepen wordt door me omgeving en ik me vre-se-lijk aanstel.. Eerste stap genomen voor de MMM en aan de hele kant moet ik blij zijn maar toch..alleen maar verdriet wat ik niet kan plaatsen of kan onder drukken..dus blijf maar huilen huilen en nog is huilen pfff..ik weet heus wel dat ik eigelijk niet mag zeuren er zijn ook vrouwen die nooit zwanger kunnen worden maar toch voel ik me zo..eigelijk best egoïstisch denk ik dan..maar ik kan er niks aan doen.. Iemand die dit ook heeft gehad en hoe gingen jullie er mee om..? Fijn weekend lieve mensen.
Lieve meid Wat betreft je gevoel is het heel erg herkenbaar. Hoelang zijn jullie al bezig? Ik zelf had ook altijd het gevoel dat mensen mij niet begrepen en dat ze vonden dat ik me niet moest aanstellen. Alles op zijn tijd of komt vast allemaal wel goed is wat ik het meeste hoorde om me heen. Vaak werd ik dan boos en nog verdrietiger. Wie kon mij dat garanderen. Uiteindelijk na 3 jaar 4 iui's en icsi behandeling en zwanger. Zie de mm als een nieuwe kans. Hoe moeilijk ook probeer positief te blijven. Ik hoop dat je je snel beter voelt en kan beginnen in de mm. Sterkte
Ik weet hoe je je voelt. De eerste maanden lukte het bij ons ook niet. Ongesteldheid duurde heel lang. Uiteindelijk naar de dokter gegaan en werd ik doorverwezen naar de gynaecoloog. Hier werd bevestigd dat ik Pcos had en nauwelijks een eisprong hebt om zwanger te raken. Mensen om je heen zeggen inderdaad het komt wel goed en het heeft tijd nodig. Ze bedoelen het alleen maar goed en vaak is het ook wel zo maar voor veel is het niet zo. Zonder de Mmm had ik mijn kindje niet gehad. Was toen ook veel heel verdrietig en vooral als ze in het ziekenhuis weer zeiden dat deze ronde niet ging lukken voelde ik me echt verdrietig. Je wilt dit zo graag en het lukt dan niet.we gaan nu voor een 2e zonder mmm en ben benieuwd hoe dit gaat lopen. Natuurlijk weet ik dat er genoeg vrouwen zijn waar het uiteindelijk niet bij lukt en dan ben ik alleen maar trots dat het bij ons wel gelukt is. Dan denk ik die mensen hebben het nog erger als ons. Maar je mag je zeker zo voelen. Je wilt het heel graag dan ga je er ook de volle 100% voor en dat is ook vaak stressvol als het dan ook niet lukt. Hoelang zijn jullie nu bezig? Ben benieuwd wat ze in het ziekenhuis gaan zeggen. Het is dan alleen maar al fijn als je hoort of het in orde is of niet, en als het niet in orde is waar ligt het dan aan. Dan kan er tenminste er wat aan gedaan worden zodat het waarschijnlijk wel lukt.
je stelt je niet aan! Het is heel heftig om elke maand terleurgesteld te raken. terwijl jouw wens zo diep van binnen geworteld zit! En elke maand verder is weer een maand langer wachten en weer een maand waarin de wens groter word! Het Lijkt dan ook zo ongrijpbaar! ik weet niet hoelang je bezig bent en hoe je cyclus loopt.. maar zie de mmm als een kans waarin er dingen uitgesloten worden.. of waarin je geholpen kan worden! het is pittig maar het is ook fijn! en spreid je wereld breder! daarmee bedoel ik kijk eens naar alternatieve geneeswijzen! succes meid en geef de moed niet op!
Sorry dames voor mijn late reactie maar aangezien ik niet zo heel erg lekker in me vel zit heb ik even gewacht met reageren,aller eerst wil ik jullie bedanken voor de reacties en jullie steun. We zijn nu een jaar bewust bezig en ik ben iets langer als anderhalfjaar gestopt met de pil. We kunnen pas rond de kerst vakantie van mijn vriend zijn sperma brengen omdat zijn baas hem niet eerder wilt laten vertekken van zijn werk en ik mag pas door verwezen worden naar de gynaecoloog als zijn zaad volledig is getest..zucht..afwachten dan maar