Jeetje wat balen zeg van je werk! Asociaal ook dat er dan niet eens even een telefoontje van af kan. Ik hoop dat jullie het financieel nu een beetje redden? Want daar kan je nu even geen stress van gebruiken! Ik hoop wel dat nu de druk van je werk er een beetje af is dat je zelf eens even lekker tot rust kan komen! Pak gewoon overdag ook even een slaapje als je dochter slaapt als je een hele slechte nacht hebt gehad.... Dat van je vriend herken ik wel! Die van mij had ook gewoon geen inzicht in dingen, als we bv weg moeten dan zorg ik altijd dat ze aangekleed is, alles in dr tas zit etc. In het begin ben ik daar ook wel eens boos om geworden! Je ziet toch dat ze een jasje aan moet bv in de winter... Nou die trekt ze niet zelf aan heh.... Inmiddels gaat het stukken beter, het is toch voor een papa ook erg wennen! Moet wel zeggen dat hij nog steeds wel een stuk minder doet... Het is niet anders.... Je moet een beetje een midden zien te vinden met zijn tweeën. Succes en sterkte! Hoop dat je je snel wat beter voelt!
Ja het is echt rot dat ik nu geen baan meer heb, heb vandaag WW aangevraagd. Financieel redden we het maar net, maar heb gelukkig lieve ouders die bij staan als we het niet gaan redden. Maar er is nu inderdaag een last van me schouders, maar ze hebben het alleen op een erg schofterige manier gedaan. Had niet eens de kans om een andere baan te vinden het kwam opeens zo uit het niets. Mijn vriend doet inderdaad nu wel wat meer omdat hij ook inzag waar hij mee bezig was, gaat nu een stuk beter. Maar geef toe vrouwen zijn gewoon veeeeeeeeeel beter in organiseren en plannen dan mannen. hahahahahaha......
Pfff zware tijd petitcherry! Luisteren naar je eigen gevoel en je eigen lichaam zijn dingen die we tegenwoordig teveel negeren, omdat we teveel op ons verstand leven. Ik moet nog bevallen dus zien hoe het eraan toe gaat. Maar ik weet wel hoe mannen in elkaar zitten,mijn man kan dat goed verwoorden en ik zie het overal terug. Naar mannen moet je heel duidelijk zijn. Met zinnen als 'ik trek dit niet' of 'ik kan niet meer' kunnen zij helemaal niets. Mannen doen wat ze van plan zijn om te doen, niet meer en niet minder, hun hersenen werken gewoon zo. Dus leg je iets op de trap zodat dit in de eerstvolgende keer mee naar boven genomen kan worden en hij gaat boven zijn tandenpoetsen? Dan laat hij het in principe liggen, omdat hij niet naar boven ging om iets weg te leggen, maar om zijn tanden te poetsen. Hij ziet dat gewoon niet liggen op de trap. Dus: maak heel concreet wat je van hem verwacht, verwoord je behoeften precies. Dus niet alleen vage gevoelstermen die wij vrouwen begrijpen, maar concrete voorbeelden erbij.
Hier sluit ik me ook wel bij aan..tja het ís gewoon zwaar. We hebben allemaal dit punt bereikt, de één eerder dan de ander. Hier is het niet anders, behalve dan dat mijn man zich wél volwaardig opstelt. Er blijft hier ook geen tijd of nachtrust over. 4 kinderen, 3 avonden per week weg, 18 uur werken en in het weekend nog een halve dag over zonder afspraken. En daarna begint de week weer van voor af aan. Jammer genoeg is mijn laatste zoontje ook geen slaper en liggen we meer wakker dan dat we slapen. Natuurlijk snap ik je gevoel wel maar hetis ook herkenbaar en dus niet afwijkend. Je zult zien dat je het overleeft en het bij de volgende weer helemaal anders doet.
Succes. Af en toe heb ik ook he idee dat ik er niet meer tegen kan. Zij maakt me gelukkig en daar doe ik het voor. Gewoon je rust af en toe pakken hoe moeilijk het soms ook is.
Ja ik snap dat hij ook moe is van het werken enzo maar ik had er nog niet bij verteld dat meneertje 4 x in de week in de avond traint. Dus met andere woorden ik doe elke avond het avond ritueel in me eentje. Ik moet om 7 uur als hij thuis komt het eten kant en klaar hebben staan omdat hij anders te laat naar de sportschool kan. En na het eten gaat meneer lang uit op de bank liggen (met zijn telefoon heeeeeeel vervelend) want hij moet zijn eten laten zakken voor het trainen en ff helpen met afruimen hooooo maar jaaaaa nadat in het 10x heb gevraagd komt hij zuchtend overeind. Zo en vinden jullie nu nog steeds dat hij het ook zwaar heeft? Ooooo ja en s nachts slaap hij ook overal doorheen dus ik ben altijd degene die er uit gaat.
Oh dat ging bij mij dus echt niet door! Ik vraag me serieus af waar zijn prioriteiten liggen. In ieder geval zitten jullie totaal niet op 1 lijn en zijn de taken heel erg oneerlijk verdeeld. Het is aan jou om hier eens een stevig gesprek over te voeren. Maak duidelijke afspraken waar je je allebei in kan vinden (anders gaat het een week goed...). Als je een kind krijgt kan je niet zo blijven leven als voorheen. Alhoewel, er is nog heel veel mogelijk. Maar dan wel zo dat beide partijen daar vrede mee hebben en het in balans is. En dat is het bij jullie absoluut niet!!