Zit er even door heen

Heb je een vriendin of moeder waar je even je ei kwijt kunt?
Bij mij hielp het altijd wel om even lekker te kunnen klagen, dan kon ik het makkelijker relativeren, want eigenlijk zijn er ook zoveel dingen die wel goed gaan (want hij had dan wel lekker gegeten of leuk met de blokken gespeeld ofzo, maar die kon ik pas bedenken op het moment dat ik het ‘slechte’ kwijt was).

En anders je kindje even onderbrengen bij je moeder of iemand die je vertrouwd voor een paar uurtjes, zodat jij even lekker kan slapen of op de bank een kopje thee kan doen? Even geen zorgen?

Het is in ieder geval normaal dat het vaak gerommel is, heet niet voor niks de tropenjaren, en heeel veel moeders vinden het zwaar (ik vond het echt ook rete-zwaar, zeker bij de eerste) dus wat jij voelt is ook helemaal niet gek Maar voor jezelf is het fijn om een modus te vinden waarop je ermee kunt omgaan.
Bij mij was het dus het tegen iemand die ik vertrouwde en die gewoon luisterde vertellen hoe pittig ik het vond, misschien bij jou ook?

Succes en hopelijk heeft ie niet teveel last (gehad) van de prikken.

 

Herkenbaar hoor! Het eerste jaar was hier echt afzien. En ik lig ook iedere avond vol spanning in bed, bang dat ze wakker wordt en gaat huilen. Terwijl dat eigenlijk altijd goed gaat, mits ze niet ziek is en tandjes krijgt. Zo om de paar weken hebben we weer wat onrustige nachten.
Mijn oplossing: ik slaap met oordoppen. Daar ben ik mee begonnen toen ons dochtertje maandenlang achter elkaar veel hoestte snachts. Zijzelf werd er niet wakker van, ik deed geen oog dicht.
Dus doe ik nu oordoppen in. Onze slaapkamerdeur staat op een kier en mijn man wordt wakker als ze echt huilt. Zo hoor ik niet alle hoestjes en kreuntjes. En kan ik rustig slapen. Ook omdat ik weet dat mijn man het als eerste zal horen als ze wel gaat huilen. Klinkt misschien als een bizarre oplossing maar voor mij werkt het wel.