In 2010 hebben wij ons IVF poging 2 afgesloten. Met helaas te weinig eitjes en er kon maar 1 teruggeplaatst worden, wat uitmonde in een miskraam. Ik kreeg na de tweede poging te horen dat ze mijn laatste ivf poging in het UMCG willen doen omdat ik onder narcose moet. Ik heb gigantisch veel pijn, het is met de zwaarste verdovingsmiddelen nog niet te verdragen. Ik heb een endoscopie gehad waar eigenlijk niets uitgekomen is. Alleen dat mijn linker eierstok wel werkt maar erg hoog ligt, en dat durfden ze niet in de normale positie te brengen, met oog op dat ze dan de gehele eierstok beschadigen. Maar ik durf niet meer te gaan voor ivf 3 omdat ik iedere x geweldige embryo's heb.. Alles verloopt perfect, maar toch stoot mijn lichaam het voor 6wk af. Ook ben ik bijna niet meer ongesteld, ze hebben toen een uitstrijkje gemaakt en ze zeiden dat dat goed was. Maar de echte uitslag zeggen ze niet. En werd mij gezegd, voor mijn gezondheid was het beter om aan de pil te gaan.. Werkelijk! Ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik wil dolgraag dat ze meer onderzoek ernaar gaan doen. Qua bloedprikken of wat dan ook. Ben 27 en wil weten waarom ik niet meer ong word etc. Ook heeft mijn hartstvriendin aangeboden om draagmoeder te worden,., Kan en mag dit nog wel? En zou ik daar mijn laatste IVF poging ook mee kunnen gebruiken?
Wat een verhaal meis Ik kan niet meepraten over ivf maar wat moet het vreselijk voor je zijn dat je wel zwanger wordt maar dat het steeds misgaat.. Is er naar je progesteron gekeken? Of krijg je dat al om bms en het vruchtje te ondersteunen?
Heftig Lijkt me echt moeilijk als je voor je laatste IVF poging staat. Ik lees inderdaad ook steeds dingen over progesteron, maar het lijkt me dat daar wel al naar gekeken is als je al zo lang bezig bent. Misschien kun je je laatste poging in 't buitenland doen? Daar zijn ze wat verder met bepaalde dingen. Bijv. duitsland.
Sterkte meis. Begrijp hoe je je voelt! Ik ben nu bezig aan me 4e ICSI poging en het gaat ook steeds mis Heel veel sterkte en ik hoop dat je wens toch snel uitkomt.
Als ik je verhaal zo lees, moet er eerst het één en ander uitgezocht worden! Want waarom word je niet meer ongesteld, waarom moet je aan de pil als er niets aan de hand is.... Ik vind het vaag klinken eerlijk gezegd. Ik zou niet je laatste poging gebruiken voor draagmoederschap als je niet weet waarom het bij jullie niet lukt. Misschien word het tijd voor een second opinion in een ander ziekenhuis. Laat je hormoonwaarden nogmaals controleren, je bloedstolling, misschien een kijkoperatie van je baarmoeder etc. Nog heel veel om uit te zoeken. Bij ons was, ondanks dat we toch echt al 4 jaar probeerden, niets gevonden. Telkens bij IVF wel embryo's ( geen cryo's), maar geen één bleef langer dan 6 weken zitten. Ook spontaan wel een aantal vroege miskramen gehad. Achteraf bleek na onderzoek in Dusseldorf dat mijn eicellen van slechte kwaliteit zijn. Ik ben DHEA gaan slikken en zie mijn onderschrift. Ik weet dat er niet voor iedereen een oplossing/ wondermiddel bestaat, maar laat je vooral nu nog niet afschepen! Sterkte en succes!
Allereerst bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat het allemaal vaag klinkt. Maar dit is wat ik weet en wat er mij verteld word. Er is nog nooit naar mijn progestoron gekeken. Ik krijg rare en vage antwoorden. En weet echt even niet meer wat ik zelf moet vragen of doen. Ik ben echt ontzettend bang en onzeker geworden
Iksnap wel wat je bedoeld, artsen zijn niet altijd even uitgebreid in hun uitleg helaas. Mij ervaring is dat je echt moet doorvragen als iets niet duidelijk is of als je iets wilt weten. Ik vind het soms bijna overkomen alsof we hen zomaar moeten geloven of vertrouwen omdat zij ervoor geleerd hebben. Dat is ook zo, maar het is mijn lijf en ik wil precies weten wat er aan de hand is. Ik kom soms ook zelf met ideeen over de behandeling en niet alle artsen zijn daar van gedient.. Probeer alle vragen te stellen die in je opkomen. Nu zit je met een half verhaal en dat maakt alleen onzeker