Hallo, Ik zal even kort uitleggen wat het probleem is. Toen mijn zoontje 6 maanden was ben ik voor hem gaan koken. Hij lustte het wel, maar op een gegeven moment wou hij dat niet meer. Na dagenlang geprobeert te hebben ben ik met tegenzin overgegaan op potjes (vond het jammer omdat ik graag zelf voor hem wou koken). Sindsdien is het eigenlijk standaard potjes geweest. Maar nu hij een jaar is wil ik echt weer van de potjes af. Als ik eten voor hem maak (uit opperdepop, ik eet het zelf dan ook) dan vind hij de eerste 2 of 3 hapjes heerlijk, maar na het 4de hapje draait hij zn hoofd weg en wil niet meer. In het begin ging ik dan maar weer een potje openmaken zodat hij toch nog iets binnenkreeg, maar ik wil echt van de potjes af nu. Ik zit hem niet te pushen, en als hij niet meer wil vind ik het ook goed, maar als ik er dan later over nadenken hoe weinig hij dan weer gegeten heeft, dan vind ik het wel vreemd (dat het dus door het zelfgemaakte eten komt) Het vreemde vind ik dat hij dan dus nog wel honger heeft: want als ik een potje openmaak gaat die er wel helemaal in! iemand een idee hoe dit kan? Moet ik nog wel een potje geven na het proberen, zodat hij toch voldoende binnenkrijgt? Of maar zo doorgaan?
Ik zou géén potje er achter aan geven. Hij weet immers dat als hij jouw eten niet eet, hij toch weer n potje krijgt. En als hij echt honger heeft, eet hij t toch wel hoor! Of je kunt t eerst half om half door elkaar roeren, of jouw verse eten in t potje doen, hem misleiden zeg maar..?
En daarmee beloon je dus onbewust het niet willen eten van jouw eten, want dat hebben ze al heel snel in de gaten hoor. Ik doe mijn mond op slot en dan krijg ik wat ik wil Denk dat het even doorzetten is maar als je kleine doorheeft dat jouw eten het enigste is wat de 'pot' schaft en de honger te erg wordt dat wordt er heus wel gegeten. Groetjes anita
Ik heb er zelf ook over na gedacht of hij nu al weet dat als hij niet eet, wel een potje krijgt. Maar ik ben van mening dat hij dat echt nog niet beseft. (maar ik kan er ook helemaal naast zitten ) Want er zijn dagen dat ik hem geen potje na geef en soms wel, en het lijkt hem niks uit te maken of hij het nu wel of niet krijgt. Voor zover ik geleerd heb kunnen ze dat soort dingen pas vanaf een jaar of 2 beseffen. Maargoed, ondanks dat wel fijn dat jullie even reageren en ook van mening zijn geen potje meer te geven. Want daar twijfelde ik wel over. En dat mengen is misschien idd wel een optie en dan afbouwen totdat het alleen nog mama's prutje is
Nou, en of ze dat soort dingen wel door hebben! Misha heeft de neiging om haar stukje brood uit haar mond te spugen als er beleg op zit wat madamme niet echt heel lekker vind. Ze weet dat mama dan gaat mopperen, dus probeert ze het heel snel te doen. Als ik dan net opkijk, propt ze het met 2 handen weer terug in haar mond en gaat dan demonstratief zitten kauwen, met een heel erg uitgekookte blik in haar ogen...Dus ze hebben dit soort dingen echt heel goed door....Zo ook met het weigeren van eten om iets te krijgen wat ze lekkerder vinden.. Daarbij heb je er nu baat van als je doorzet met het nìet geven van potjes..Als je wacht tot 2 jaar, dan wordt het pas echt een drama als ineens weigert om potjes te gaan geven, omdat ze tegen die tijd wel veel meer een eigen wil hebben, en er kunnen dan echt psychologische spelletjes ontstaan. Spelletjes die je als ouders vaak dreigt te verliezen..
Ik was echt niet van plan om tot zn 2de jaar potjes te geven hoor Die opmerking stond los van het geven van potjes, want daar ben ik nu dus mee gestopt. Het gaat me er ook niet zozeer om of ze het wel of niet al doorhebben (ik blijf erbij dat Lars het niet doorheeft, want hij deed het in het begin meteen al, zonder dat ik hem daarna iets anders gaf.. Hij doet het ook als ik bijvoorbeeld smiddags iets geef wat zelfgemaakt is, en dan krijgt hij ook niks anders en dat zou hij dan dus ook moeten weten ) Maar het gaat niet om het wel of niet doorhebben dat hij dan een potje zou krijgen, mijn vraag is eigenlijk; krijgt hij nu voldoende binnen, en zal ik het zn gangetje maar laten gaan? Ennuh: slimme meid die Misha
Kylian is een moeilijke fruit eter en wat ik wel eens doe, als er een dag is waarop het echt niet gaat is hem na het eten ipv yoghurt een zakje knijpfruit geven. Je hebt ook vitamine pilletjes van Optimax die ze al vanaf 1 jaar mogen hebben, ik heb dan altijd het idee dat ze toch hun vitamientjes e.d een beetje binnen krijgen. Misschien helpt het als je je eten helemaal fijn pureert (net als het potje), als je dat nog niet geprobeert hebt. En ik heb het ook wel eens gehoort dat het helpt als je appelmoes door het eten doet (die kun je dan later langzaam afbouwen). En natuurlijk de donderstraal flink aan moedigen om van jouw eten te eten (hup hup, je kunt het en rare geluiden) Groetjes Anita
Thanx! Ik zal vanavond eens goed gaan pureren Viel me laatst ook op dat hij geen vissticks wou, maar toen hij het zelf mocht doen wel helemaal op heeft gegeten. Misschien toch maar vaker zelf laten doen.. dan maar met zn handen
Dylan eet over het algemeen ook beter als hij het zelf mag doen. Hij wil alleen tegenwoordig ook zelluf yoghurt met een lepel eten