Hoi meiden, Eventjes mijn hart luchten. Ik wil beslist niet klagen, heb tot nu toe een goede zwangerschap en we verwachten een pracht van een kindje. Maar helaas loop ik al weken met voorweëen, harde buiken en meer ongein. Het is ons tweede kindje. Vandaag bij controle (precies 40 wkn) heeft de vlos gevoeld of er al wat ontsluiting was. Helaas bleek de baarmoedermond nog maar half verstreken en geen enkele ontsluiting, wat een teleurstelling! Ze probeerde me gerust te stellen met de woorden dat het allemaal heel snel kan gaan, maar ik had minimaal gehoopt dat ons mannetje nu toch snel zou komen! Nou, hij blijkt weer teruggefloept te zijn nadat hij half ingedaald was, en is nu dus helemaal niet meer ingedaald. Daarnaast moet ik een rotklysma omdat ze kon voelen dat ook mijn ontlasting moeilijk ging. Ik heb net bij mijn man een flink potje zitten janken en zie het he-le-maal niet meer zitten. Strippen proberen ze pas vanaf 41 weken precies en doorsturen voor inleiden doen ze dààrna pas. Ik wil nu zooo graag mijn mannetje vasthouden, maar weet echt niet hoe ik dit nog langer moet trekken! Zijn er meer mensen met deze ervaring en hoe is dit bij jullie gegaan?
nou ik kan je zeggen: ik zit er ook helemaal doorheen. ben alleen maar aan t huilen van frustratie....hier hetzelfde beleid, ik word pas vrijdag gestript als er nog niks is
Ohnee, ik ben nog niet eens 40 weken maar zit er nu al aardig doorheen... Ik wil ook absoluut niet zeuren, ik ben zo blij met deze zwangerschap en ons meisje in mijn buik! Ik heb als sinds begin van de 20 weken pijn aan mn ribben. Eerst was het alleen bij het zitten, daarna ook tijdens het staan en lopen en nu sinds 2 weken ook met liggen. Ik slaap bijna niet meer van de pijn, ik weet niet hoe ik moet gaan liggen van de pijn aan mn ribben en rug. Morgen moet ik naar de gynaecoloog en wil ik dus vragen of ze wil kijken of ik ontsluiting heb en of ze me wil strippen, maar als ik jullie reacties zo lees kan ik dat wel op mn buik schrijven @ booboo: ik zie dat jij ook uit Brabant komt, naar welk ziekenhuis ga jij als ik vragen mag?
Ohh herkenbaar hoor. Hier al vanaf week 26 met weeen, ziekenhuisopnames, verplichte rust, sinds die tijd continu harde buiken, voorweeen etc. Ik had verwacht dat zodra ik weer op zou staan met 37 wk de bevalling spontaan zou beginnen. Niets is minder waar. Mijn lijf lijkt wel bestand tegen de weeen nu. Heb 2x per week een ctg waar toch echt duidelijk fikse weeenactiviteit op te zien is, en ik voel ze ook want ze doen pijn, maar er gebeurt daaronder gewoon niks meer. Vk was er net, bmm half verstreken en 1cm ontsluiting, daar hang ik nu al op sinds week 26. Strippen mag hier alleen bij de gyn en die mag ik maandag pas bellen. Baal dus enorm, maarja het is niet anders.
hey meid, zwaar is dat bij een 2e, die voorweeen... over het strippen: Bij mij hebben ze vanaf 40 weken gestript, maar dat kan ook alleen maar als er wat ruimte is om dat te doen. Dus ik denk dat zelfs al hadden ze het wíllen doen, dat het nu misschien nog niet eens mogelijk is... Overigens werd ik uiteindelijk van het strippen ook niet blij: Dan ben je (met de voorweeen erbij) hélemáál iedere nacht aan het wachten tot het begint en na 3x strippen ben ik met 41 weken ingeleid. Bij mij konden ze er trouwens erg moeilijk bij hoor, om te strippen, mogelijk had het daarom weinig effect. Maar ik vond het ook érg zwaar die laatste loodjes bij de 2e...
ik ben met 40wk voor het eerst gestript, omdat ik dagen beginnede weeen had die niet doorzette. ik had toen een half verstreken bmm en 1cm ontsluiting. Heb er weer wat 1,5e dag echt lichte weeen van gehad maar niet doorgezet! Nu vanmiddag weer egstript, was veeeeel pijnlijker, dus hoop dat het nu wel wat doet. Mijn bmm was nu voor 3/4 verstreken en 2 cm ontsluiting. Mocht het weer niks doen, dan wordt ik morgen of woensdag doorgestuurd naar de gyn om inleiding te besprken, dat wil ik zo snel mogelijk! Ik ben het ook echt zoooo zat, kan niet meer voor of achteruit, de kids zijn niet te houden, kan weinig hebben, slaap slecht en ben gewoon echt toe aan mijn kleine meisje! sterkte allemaal met de laatste loodjes!
Ik wist niet dat je bij een tweede meer last hebt van harde buiken/ voorweeën. Ik heb tijdens mn eerste zwangeschap nooit harde buiken gehad, en nu dus ook dagelijks. Maarja, ik mag nog niet zeuren want ben nog niet eens 38 weken zwanger. Mijn dochter kwam met 37+5 dus morgen ben ik voor mijn gevoel 1 dag overtijd... ook apart!
Valt niet mee he, al dat voorwerk Ik ben 3 maanden terug bevallen van ons 2e kindje en ik had ook al een paar weekjes voorweeen en harde buiken. Ik was er van overtuigd dat ze eerder zou komen en heb zelfs een keer mijn man naar huis laten komen toen het begon te rommelen haha... Op het laatst had ik steeds zulke vreselijke steken in m'n onderkantje ook, dan kon ik alleen nog maar liggen, vreselijk! Uiteindelijk is ze met 41 weken en 1 dag geboren nadat ze me met 41 weken hebben gestript is het wel meteen op gang gekomen. Ik was erg bang dat ze me zouden moeten inleiden maar gelukkig konden ze me goed strippen en heeft dat geholpen! Kop op meiden!! Het is nog even zwaar maar het is zo de moeite waard! Nog even en jullie kleine wondertjes zijn er!! Even doorbijten nog, lekker klagen hier en probeer nog even te genieten van het zwanger zijn, hoe moeilijk dat ook lijkt!
delilah; lijkt op mijn verhaal! Ik ben vanmiddag weer egstript en het lijkt nu toch echt dat ik weeen heb nog goed te doen, dus we izjn er nog lang niet! hoop dat het doorzet!
Spannend zonnebeertje, houd ons op de hoogte! Bedankt voor alle lieve reacties en herkenning. En ik vind dat iedereen nu mag 'zeuren'. Dat we graag een kindje willen betekent niet dat we ook op al die ongemakken zitten te wachten toch! Na de teleurstelling van vanmiddag gaat het nu gelukkig al wel weer beter. Mijn man houd de moed er flink in, die is even een geweldige steun voor me! En voor de rest probeer ik het maar zo te zien dat onze kleine er over max 2 weken is! Maar ik wil hem zo graag in mijn armen hebben nu. En geen angsten te hebben over mijn hoeveelheid vruchtwater en dat soort ongein, gewoon nu mijn hummeltje vasthouden! Succes ladies en bedankt voor jullie lieve reacties. Blijf vooral spuien zou ik zeggen!
Hoi, Ik herken het ook! Ik had het al bij mijn eerste. Bij haar beviel ik pas met 41+5dg. Je ziet iedereen om je heen bevallen en bij je zelf gebeurd er niks .. Nu ben ik "pas" 38 weken en ik heb het ook gehad. Mijn buik zit helemaal aan de voorkant (van achteren zie je niet eens dat ik zwanger ben) en het hangt al laag.. Dat maakt het best wel zwaar. Ook heb ik al een rondlopen en met warm weer gaat alles lekker opzwellen.. En het enige wat we kunnen doen is.. wachten *zucht* Gelukkig komt de baby er een keer uit
Wow, wat leuk bapsie, ik ga straks gelijk even kijken, bedankt! Butterfly: jouw verhaal lijkt wel het mijne. Bij mij is er aan de achterkant ook niets te zien, heb zelfs nog een taille nu op 40 wkn. Maar aan de voorkant heb ik zo'n enorme toeter! Onze dochter is op de uitgerekende datum gekomen en nu een dag overtijd zijn bezorgd me gewoon zoveel onrust. Is alles nog wel goed met de kleine, dat soort dingen. Maar ook de lichamelijke ongemakken spelen behoorlijk op, de nachten dat ik niet in slaap kom. Dan op de ene heup liggen, dan op de andere, omdat het gewoon pijn doet! Ik hoop maar dat hij snel komt. Is hij bij jou/jullie al wel ingedaald? Bij mij is hij dus weer fijn teruggefloept na een beetje te zijn ingedaald... We wachten weer af en allemaal heel veel sterkte met wachten!
Hier niet anders, hoor. Ben er nu wel klaar mee. M'n eerste kwam ook laat, met 42 wkn (getoucheerd). Ik denk dat dit kindje ook zoiets heeft van:" Ik eruit? Welnee, nog veel te gezellig hier". Bij m'n vk doen ze een echo met 41 wkn om te kijken hoe en wat met vruchwater ed. Dan pas wordt er een afspraak gemaakt om te strippen, mocht dat niet baten dan ga je met 42 wkn naar gyn. Is best aan de late kant, als ik het hierzo bekijk. Maar ja, volgens vk en voorgaande echo's gaat het nog prima. Weet je wat het ook is, in mijn geval, ik wordt ook constant gebeld door mijn familie, schoonfamilie, collega's die me mailen, buren die blijven vragen ( je zou denken alleen de 70+ers die dat blijven vragen omdat ze het snel vergeten en dan zien ze die dikke buik en denken dan " ooh, loopt ze nog steeds ff vragen wanneer het nu gaat gebeuren. Nee hoor, ongeacht leeftijd blijft men vragen) daarbij hou je toch bewust/onbewust de uitgerekende datum in je hoofd (terwijl dat voor maar 4% van ons geldt). Tja, dan is ook ieder uur lang, laat staan een dag. Gewoon tegen jezelf blijven herhalen, kan niet lang meer duren, kwam erin, komt er zeker uit (probeer ik ook tegen mezelf te zeggen, uuhhh.. elk uur.. Nog even, meisjes (incl. mijzelf) Goodluck!
Dibbes: ze is wel ingedaald maar los in de bekken. De week daarvoor zei de gyn nog dat de baby vast lag (niet dus). Hier de zorgen dat ze nog gaat draaien maar de kans is klein. Mijn eerste moest nog gedraaid worden met 37 wk. Ze zeggen wel dat de tweede later indaald dan de eerste. Ik herken de lichamelijke ongemakken zoals pijn in de heupen. Soms ben ik echt aan het jammeren van de pijn. Gelukkig hoeven we nog maar even al lijkt er geen einde aan te komen. Lukt het lopen nog een beetje? Ik doe nu echt weinig met lopen, te zwaar op dit moment. En af en toe gewoon even de traantjes laten gaan lucht echt op. Mijn dochter vind het af en toe maar vreemd Nou jij en de andere dames ook allemaal sterkte met deze zware laatste loodjes en duimen dat de baby niet al lang op zich laat wachten!
Mijn dochter kwam ook pas mey 41,3 wkn daar had ik toen zo niet op gerekend. Ik stortte in toen ik met 41 wk de controle bij gyn kreeg en een afspraak moest maken voor inleiden met42wkn. Denk dat ik daardoor nu heel bewust de rust probeer te voelen van dat je er niets aan kan forceren. Het kindje komt alleen als hij/zij er klaar voor is. En ik geniet dus nog maar even van de laatste daagjes zo dicht bij hem te zijn, het zal later nooit meer zo kunnen. Oja, ik slaap ook mega slecht en lopen is echt hell maar goed, nog ff! Sterkte ladies!
hier ook nog steeds niks, alleen maar sinds gister krampen, nou het moet wel doorzetten en anders geef me nog maar een paar dagen rust
Spannend booboo, houd ons op de hoogte! Butterfly, die huilbuien herken ik wel, heb ik zelf ook. Gewoon even flink uithuilen bij mijn man en dan is het daarna ook wel weer goed. Alles wordt nu gewoon zwaar maar waar ik het meeste moeite mee heb is het besef dat er gewoon een 'klaar' kindje in mijn buik zit wat er blijkbaar niet uitkomt nog. Eerst naar de 40 wkn toe was het ook heel spannend allemaal, nu ik de 40 wkn gepasseerd ben heb ik soms het gevoel dat hij gewoon tot de 42 weken blijft zitten en ik toch ingeleid moet worden. Je kunt er niets van zeggen, dat weet ik wel, maar het is net alsof het niet zo spannend meer is als eerst... Gisteren heb ik de kleine nauwelijks gevoeld. Mijn man heeft de vlos gebeld die gelijk kwam om te luisteren (heel lief en begripvol, wat voelde ik me een zeur!). Gelukkig was alles goed. Toch moesten we nog langs het ziekenhuis voor een ctg en een echo. Ook hierop was alles goed met de kleine gelukkig en alsof hij het wist begon hij ook weer flink te bewegen. Een pak van mijn hart! Wat zat ik in de rats gisteren... Wat het nu precies is geweest weet niemand me echt te vertellen, het zou kunnen dat de kleine rustiger werd omdat de bevalling nadert, maar het zegt nog niets... Afwachten maar weer... Booboo, succes! En de rest ook succes met afwachten nog natuurlijk!
Ik ben nog geen 40 weken, maar ben het ook al zat. Gister bij de vlos gevraagd of ik met 40 weken gestript mag worden. Dus die afspraak heb ik nu staan, dat is wel een fijn idee. Nou hopen dat ik ook gestript KAN worden, anders moet ik alnog doorlopen.