Je schrijft zelf dat je er niets mee hebt gedaan en dit ook niet wilt. Snap je wel...heb als tiener een keer bijna dit meegemaakt en durfde dat zelfs al niet aan mijn ouders te vertellen. Uiteindelijk kwam het er toch uit....maar goed ook want zelfs deze 'bijna' kwestie heeft me echt jarenlang dwars gezeten. Het is echt afschuwelijk als iemand onvrijwillig intiem met je is en veel vrouwen denken ook nog dat het hun eigen schuld is (het was donker en ik was alleen dus eigen schuld). Ik raad je echt sterk aan om dit wel te gaan delen, kies iemand die je volledig vertrouwt. Dit kan bijvoorbeeld ook eerst een vriendin zijn ipv meteen je vriend. Ik vrees anders voor je dat dit je nog lang blijft achtervolgen en dat is zo naar! Daarbij, als je zwanger bent wordt je automatisch op geslachtsziekten en hiv getest (hier moet je wel toestemming voor geven)...stel de man die jou dit aangedaan heeft heeft een ziekte onder de leden en jij nu mogelijk ook. Is een gezondheidsrisico plus het feit dat wanneer dit er bij het onderzoek uit zou komen je je vriend heel wat uit te leggen hebt... Wegstoppen lijkt een eerste goede strategie, op de lange termijn kan dit je leven echt gaan bepalen... Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe!
Ik ben een paar dagen erna naar de ggd gegaan, waar je zo'n "anonieme" test kan laten doen. Tot nu toe ben ik helemaal schoon :-D Dat is wel een opluchting. Ik had wel erg in paniek geraakt als dat niet zo was, helemaal nu er een kleintje op komst is. Ik ben gister en vandaag opzoek gegaan naar een maatschappelijk werker en/of psycholoog. Ik ga vandaag de knoop doorhakken en dan een afspraak maken. Ik wil eerst "rustig" met iemand praten die onbekend is voor me, en dan ga ik mijn volgende stappen uitzetten. Ik ben allang blij dat dit wondertje van mijn vriend is, ik zou er niet mee kunnen leven als het van een ander is. Helemaal niet op deze manier! Dank jullie wel allemaal voor jullie adviezen en steun!!
Heel goed van je dat je er wel wat mee gaat doen !! Het is misschien k.ut maar uiteindelijk heb je er meer aan je verhaal gedaan te hebben dan het voor je te hebben gehouden. Geniet van je zwangerschap, en ik hoop dat je het een plek kan geven. Heel veel succes.
@Anoniempje: wat moedig dat je nu toch stappen gaat zetten meid! Kreeg helemaal rillingen van je verhaal... En hopelijk kun je het straks ook aan je vriend vertellen, die is in mijn ogen diegene het echt moet weten. en probeer samen met die vriendin een lijstje op te stellen of zo wie er allemaal waren op dat feestje. Ga op facebook ff foto;s kijken of zo van vrienden van haar. Dan moet je toch verder kunnen komen. Dan kun je daarna altijd nog een keer aangifte gaan doen, maar je hebt nu alles (helaas) nog wat frisser in het geheugen zitten. En gezien al die berekeningen is het beebje gewoon lekker van jou en je vriend! Geniet daar lekker van (En wat zijn er trouwens een hoop meiden die over dit onderwerp helaas uit ervaring spreken, schrok ik best wel van). Moedig dames dat jullie het ook allemaal verteld hebben!
Wat goed dat je de dappere stap hebt gezet er met iemand over te gaan praten. En je hebt zelfs al n test bij de ggd gedaan, ook een hele goeie zet. Komt vast goed met jou... Geniet van je zwangerschap!