Jahoor, direct na de bevalling wilde ik door voor nummer 2 (en mijn Lief gelukkig ook!). We hebben dus ook helemaal geen anticonceptie meer gebruikt. Doordat ik lang borstvoeding heb gegeven is mijn cyclus pas na 9 maanden op gang gekomen, na 1 menstruatie was ik weer zwanger! Er zal nu dus anderhalf jaar tussen de kindjes zitten. Ik ben er dolgelukkig mee, nog een half jaar eerder was net zo welkom geweest! Toevallig vandaag nog een balletjes opgegooid over een eventuele derde... als het aan mij ligt (en alles natuurlijk goed gaat met deze zwangerschap, bevalling en het kindje) mag die er ook snel komen!
Heb ik ook hoor!. Ben hartstikke gelukkig en alles voelt zo goed. Ik zou heel graag weer een tweede willen. Mijn vriend is terughoudender omdat hij nog twee jongens heeft uit zijn vorige huwelijk. maar we kijken over twee of drie jaar en dan komt er nog een broertje of zusje bij!!!.
herkenbaar, maar mij was verteld om eerst te ontzwangeren, dus 9 maanden te wachten. precies 9 maanden later had ik een posi test! nu ben ik er wel even helemaal klaar mee hoor, ben de afgelopen 2 jaar bijna non stop zwanger geweest! @ fabsie: wat grappig, jou dochter is geboren op de eerste verjaardag van mijn dochter, en ik was ook pas op 8 oktober uitgerekend..
Ik herken het ook! (zie banner) De eerste weken na de geboorte van mijn zoontje had ik het niet. Toen was ik druk genoeg met hem Daarna kreeg ik wel kriebels, maar dat was volgens mij ook wel het missen van het zwanger zijn, dat vond ik echt geweldig. Die kriebels zijn weer weggegaan en nu vervangen door een echte wens voor een tweede. En mijn zoontje is pas 6 maanden!
Leuk hoor meiden! Ik kan nog wel heel even wachten maar als het aan mij ligt gaan we er weer voor! haha we wachten het af en als me mannetje ook maar een beetje groen geeft
Ik had ook een paar weken na de bevalling enorme kriebels! Ik miste mn buik ook echt enorm en dat heerlijke gevoel van binnen. Ook dat iedereen naar je kijkt enzo Momenteel ben ik wel weer een beetje bang voor een 2e want Sophie is zo lief dat ik dus vrees dat een 2e dan enorm tegenvalt Misschien rare gedachte hoor Maar ik heb een ks gehad dus ik mag sowieso voorlopig niet en ik ben dus gewoon aan de pil. Ook kunnen wij niet natuurlijk zwanger worden dus dat maakt het nog moeilijker. Ook heeft mijn mannetje ca 1x pw 24 uurs dienst en dan is hij echt ruim 24 uur van huis. We hebben ook nog 2 katten en 1 hond dus om dan een kleintje te hebben en een baby wordt wel erg druk voor mij. Daarnaast moet de zolder verbouwd worden voor een 2e. Hier wachten we dus eigenlijk meer om rationele redenen want diep in mn hart zou ik toch wel erg graag zwanger zijn! (ben trouwens blij dat ik niet de enige ben )
ik wil ook heel graag weer, maar financiele redenen zorgen ervoor dat het nu nog niet kan en jammer genoeg liggen de banen nu niet echt voor het oprapen. dat de huisarts zei dat ik heel erg vruchtbaar lijk te zijn, hielp ook niet echt mee. (ik wil er gebruik van maken!!) ik kan echt jaloers zijn op mamas die snel alweer zwanger zijn. soms ben ik ook wel bang dat dat gevoel nooit weggaat, dat ik altijd nog een kindje zal willen. ( en we er dan uiteindelijk 20 hebben haha!) gelukkig zijn we pas 26 en 28, dus we hebben nog tijd zat.
Ik had het ook heel sterk. Maar ben nou achteraf blij dat we nog hebben gewacht. Ik heb die gevoelens nou minder sterk dan in het begin.. Als het me nu overkomt vind ik het super...Maar mag van mij ook nog wel even wachten....
Same here. Ik fantaseer nu al over het moment dat we er weer voor gaan, en onze Renske is net een maand en het is pittig genoeg. En de bevalling was best een erg zware onderneming... toch zwijmel ik alweer over het idee. Ben in ieder geval niet de enige
Ooh zo herkenbaar allemaal. Mijn man heeft mij de keuze gegeven of er wel of geen tweede komt!! En ik moet zeggen dat is ook niet echt een makkelijke situatie hoor.. Zou het heeeel erg graag willen en ook met zo min mogelijk leeftijdsverschil ertussen, maar ik weet dat mijn man het dan ook echt alleen voor mij doet en niet omdat hij het zelf graag wilt. Dus deze situatie is niet echt makkelijk. dikke kus Meertje
Meertje, dat maakt het er idd niet makkelijk op! Je moet er toch samen achter staan, zou je denken...
meiden, ik vraag me af of het bij sommige nie de hormonen zijn ......... ik had het er toevallig met mijn vriend van de week over. dat ik het zwanger zijn mis ... het getrappel in de buik, het leven voelen, het stronzen met mijn buik alles ... Toen ik net bevallen was van onze 1e zoon had ik ook erg sterk de kriebels maar dat kwam omdat ik het zwanger zijn erorm mis .. en nu.. nu heb ik da weer .. maar als ik er aan denk hoe moe ik ben hahah .. hoe slecht onze nachtrust is .. dan denk ik laat maar ... ik ben blij dat we bewust gewacht hebben totdat onze oudste zoon 1 jaar is geweest ( wie weet is onze 2e zoon wel gemaakt op onze zoon zijn 1e verjaardag hahah ) ik zzou zeggen om erachet te komen of het echt kriebels zijn of hormonen wacht nog een paar weken en als het dan nog zo sterk is gaan met die banaa ( als de man ook wel haha ) bedoel dit overigens niet verkeerd naar niemand hoor .. ik persoonlijk vind het al snel om na 2 maanden weer voor een 2e te gaan ..
Wij waren het voor mijn zwangerschap al aardig eens dat we 1 kind al een mooi genoeg geschenk zouden vinden, dus daar zou het bij blijven. En dat vond ik prima! Ik heb in die wetenschap geprobeerd extra bewust zwanger te zijn enz., omdat het de eerste en de laatste keer was. Ik heb niet een heel leuke zwangerschap gehad (van begin tot eind moe moe MOE geweest - verschrikkelijk) en mijn bevalling was echt een absolute draak van 63 uur, dus ook dat was naderhand wel reden om te zeggen: we hebben er 1, mooi! Maar toch.... Heb ik er nu af en toe moeite mee dat we dit allemaal maar 1 keer meemaken. Dat ik nooit meer zwanger zal zijn, dat we nooit meer zo'n heel klein, super-afhankelijk hummeltje zullen hebben, nooit meer bevallen (ja, echt! daar heb ik moeite mee!) Zo gek! Terwijl ik verstandelijk gezien er echt niet aan moet denken, hoor! Vind het wel ideaal, lekker met z'n 3en. Vind het echt heel raar van mezelf dat ik dat nu ineens zo voel, maar ik denk eigenlijk dat het vanzelf weer overgaat. Het komt gewoon doordat mijn kleine jongen al zo enorm groot is inmiddels. Die 5 maanden zijn voorbij gevlogen - daar heb ik vooral moeite mee. Dat moet alleen nog even doordringen, denk ik
Ik heb een keizersnede ondergaan, dus ook al zou ik nu willen, mag het nog echt niet! Daarnaast zijn wij zwanger geworden dmv ICSI (een vruchtbaarheidsbehandeling) dus de kans dat het spontaan zou gebeuren is heel klein. Desondanks ben ik toch aan de pil om dat (hele kleine) risico niet eens te willen lopen. Ook al zijn er dus wel al kriebels, persoonlijk zijn wij dan toch wat rationeler en gaan we eerst goed nadenken of het allemaal wel 'uitkomt' met/in ons dagelijks leven. Alles wordt uiteraard veel zwaarder...........maar de zin om zwanger te worden, blijft!!!
Ik lees inderdaad dat ik zeker niet de enigste ben. Maar ik denk dat het bij mij ook zo kriebelt omdat onze zoon zo makkelijk is, hij sliep met 7 weken door en hoor hem nooit voor 7.00 uur. en heeft alleen de 1e 3 dagen een huil uurtje gekend. en de bevalling was in 4 uur gepiept....mag in me handen knijpen ja maar ik denk dat hierdoor wel weer eerder begint te kriebellen!!!
Haha, nou hier de gebroken nachten ten spijt toch al heeel sterk het verlangen. Ik denk dat het idd hormonen zijn ook, deel van het 'ontzwangeren' is misschien het gemis van de zwangerschap. Wij hebben wel een redelijk makkelijke baby denk ik (alleen huilen door krampjes of oververmoeidheid, het valt echt mee vind ik), maar ik had een rotbevalling en ik zit net zo te zwijmelen bij het idee van een nieuwe zwangerschap als jij
tja maar jullie kleine is dan ook nog maar 5 weken dus die gebroken nachten zijn niet zo gek! Nog een paar weken en dan heerlijk doorslapen! Gaan jullie snel weer voor een 2e?
Volgend jaar om deze tijd. En we waren vorig jaar om deze tijd begonnen. En jullie? Er wacht mij nog een half-af proefschrift over 2 maanden als mijn verlof afloopt, en we moeten allebei een nieuwe baan ritselen in de tussentijd. Maar we vonden 1 jaar mooi, dan kan ik als het lukt zelfs 1 jaar BV geven. Ik maak me ook maar geen illusies over doorslapen Als ze niet op tijd hongerig wordt, maken mijn ploftieten me wel wakker, dus ik vind het wel best... als ze maar geen spuitluiers doet als ik slaapdronken aan de commode sta
Haha tja heb ik vaak mee gemaakt, helemaal onder de comode en zijn kleding midden in de nacht, haha dan ben je wel wakker!! ja wij waren rronde 1 gelijk zwanger in feb maar werd een miskraam daarna gelijk weer zwanger en rond vorig jaar deze tijd een positive test! Aah gaat zo snel...kan niet wachten voordat we er weer voor gaan. Hopen dat ik dan weer zo super snel zwanger ben 1 jaar is wel mooi ja, het liefst ga ik er in sept weer voor! Dan is onze kleine man al weer 9 maanden
Hier is de derde nu twee weken oud en ik zit al te denken over een vierde. Mijn zwangerschappen zijn wel steeds zwaarder geworden, maar een vierde kindje zou echt welkom zijn! Maar goed, ik ga wel eerst even overleggen met de gyn, aangezien het een derde ks zou moeten worden dan.