Beste dames, toch even een berichtje want voel me zo naar om een en ander van me af te schrijven. Elke maand ben ik positief dat het deze maand wel eens zou kunnen gaan lukken.... nU ben ik helemaal in een dip opeens sinds het stoppen met de pil in januari. Ik zit al dagen te huilen....mijn dip is alleen maar erger geworden toen ik hoorde dat drie goede vriendinnen zwanger zijn. Bij allen is er wel een medische indicatie en bij mij (gelukkig vooralsnog) niet. En bij hen allemaal tussen 1e en 3de ronde zwanger. De moed zakt me dan in mijn schoenen, terwijl het bij ons pas ronde vier is, maar denk dan waarom zij allen wel en ik niet....we hebben toch alles mee? Wij hebben er toch alles voor over? Het kan financieel, qua ruimte en liefde en aandacht technisch?? We zijn ook al 10 jaar samen en hebben een hele goede relatie en wilden er echt "klaar" voor zijn om aan kinderen te beginnen...Allemaal voorwaarden waar de meeste mensen bij lange na niet volledig aan voldoen..... Dingen die bij ons eventueel mee zouden kunnen spelen zijn dat ik wel bijna 10 kilo te zwaar ben, we roken allebei en houden van uitgaan in het weekend waar dan nog wel eens een drankje teveel wordt gedronken (overigens nooit door de week; geen druppel!). Ik vind dat ik best een beetje kan afvallen, maar maar durf het nu niet omdat dat je hormonale evenwicht hiervan verstoort en afval producten in je lichaam veroorzaakt, ik wil best niet meer drinken, maar misschien duurt het wel 3 jaar voordat ik zwanger ben en moet je je dan alles gaan ontzeggen?! Ook probeer ik zo min mogelijk te roken, dat lukt in het weekend wat minder, maar soit, als je zwanger bent moet je er zowieso vanaf blijven....allemaal dingen die ik er grif voor over zou hebben, maar omdat je niet weet wanneer het gaat gebeuren ofwel ooit, is het doen van die consessies geenszins de makkelijkste zaak van de wereld en ogenschijnlijk laat de rest van de wereld er niets voor en zijn binnen een mum van tijd zwanger..... Ook haal ik me van alles in m'n hoofd dat we of 1 van ons onvruchtbaar is. Ik heb ee prachtige cyclus, ookal heb ik 16 jaar de pil geslikt en mijn eisprong is duidelijk dmv ovulatietest en lichamelijke verschijnseln, we doen het dan ook nog eens op de juste momenten en nog niets....ik zit al dagen te janken....terwijl ik nog 7 dagen voor NOD zit. Voel van alles in mijn buik, krampjes ed die lijken op ongi pijntjes, verder voel ik me niet "anders" en denk dan meteen dat het wel weer niet raak zal zijn... Ben bij dat ik even m'n hart kan luchten....
Ik weet hoe je je voelt... sterkte... en kop op.. Want hier is er nog een.... ook compleet in een dip. Ik kan geen pijl trekken op mijn cyclus... echt geen flauw idee hoeveel dagen deze mag duren.. Succes...
Tja meid, zo is de realiteit. Als je de verhalen hier leest is alles mogelijk. Snel zwanger of na 2 jaar zwanger. Toch zou ik alvast stoppen met roken, dat maakt de kans op zwanger worden groter. 10 kilo is niet zoveel te zwaar maar afvallen kan ook. Ik ben van de 1e zwanger geworden toen ik 2 maanden gestopt was met roken en 6 kilo afgevallen was. Maar volgens mij meer omdat ik er niet meer zo me bezig was om zwanger te worden. Dus .... alles is mogelijk, laat je niet gek maken, jouw tijd komt ook(en misschien wel deze maand).
Gekke was dat ik met at zwanger worden helemaal niet "bezig" was voordat ik hoorde dat drie vriendinnen in verwachting waren....dan denk je cht...er is iets mis met mij...
Ondanks dat wij inmiddels al 2 prachtige kinderen hebben (1e gelijk raak bij de 1e ronde, en de 2e nog voor we 2 mnd later zouden stoppen met de pil) Ik ben nu net als jij vanaf januari gestopt met de pil, en de moed zakt ook mij nu zo langzamerhand in de schoenen, ik denk dat ik verwacht had gewooneven zwanger te worden omdat het bij allebei direct raak was, nu weet ik ook wel dat ik geen 25 (28) meer ben (inmiddels vorige week 34 geworden) maar ja toch.... En net als jij roken wij allebei, ook ik drink vrijdags graag een borreltje en heb zoiets van zodra ik zwanger ben stop ik ermee, er zijn tig dingen die je op een of andere manier kunnenbeletten in verwachting te raken - roken cola koffie te veel vet alcohol als je echt zou moeten nadenken van wat het in verwachting raken allemaal tegen zou kunnen houden kan je net zo goed wel ophouden, dan is het (is het ergens ook wel maar je snapt wel wat ik bedoel) een godswonder dat er ooit überhaupt iemand zwanger wordt.... Je zegt dat die 3 vriendinnen nu tussen de 1e en 3e ronde zijn zwanger geraakt, maar ook pas nadat ze in de mm terecht zijn gekomen, dus daar is al een poos aan vooraf gegaan....je kunt wat dat betreft (en ik snap dat het af en toe zuur is) alleen maar blij zijn voor hen dat ze in verwachting zijn, en er gewoon vanuit gaan dat die 1e lucky shot ook jouw eicel zal bereiken... Kan je alleen zeggen dat ik heel goed begrijp hoe je je eigen voelt, al heb ik dat tot op heden nog steeds niet, maar toch wel ergens iedere keer nog die telleursteling als ik toch weer ongesteld wordt.. Aankomend weekend gaan we, een weekend naar zandvoort omdat we zondag 5 jaar getrouwd zijn (zat zon ma) En zaterdag is mijn NOD, dus ja ergens hoop ik dat dat toch ergens zij het op een andere manier, een bekroning weer is voor de volgende 5 jaar... Meestal wordt ik van vrijdag op zaterdag ongi dus voor we weggaan nog weet ik of het nu zover is of niet...ik maak me vooralsnog geen illusies of ik ga ons weekend alchoholvrij vieren of ik neem er eentje extra (al geef ik de voorkeur natuurlijk aan alcoholvrij ) Nou meid, bij deze een dikke knuf en ik duim voor je dat het toch binnenkort raak is voor je.... Heel veel succes
Heel erg dank voor je reactie Smoekie, dat beurt me weer op! Ik ben 31 en denk dan ook wel eens "verdomme, waarom zijn we niet eerder begonnen (10 jaar samen en 3 jaar getrouwd)" maar we waren er nog niet aan toe in die zin dat wij allebei nogal carriere gericht zijn en we die eerst mooi op de rails wilden hebben....wellicht egoistisch...of juist niet!?? Ik ben ook blij voor mijn vriendinnen, maar ondanks medische contra indicaties juist binnen 3 ronden zonder MM zwanger, vandaar dus dat je dan een beetje de moed in je schoenen zakt.....Ik heb nu ook even helemaal geen zin om ze te zien...erg he....moet het even een plekje geven... Smoekie, geniet super van je romantische weekendje en hoop echt dat je een mooie bezegeling krijgt van je 5 jarige jubileum!! kus, kus, van mij
Misschien een opkikker.. Ik zat compleet in een dip.. tranen met tuiten huilde ik.. mijn humeur niet te genieten.. Het bleek van het zwangerschapshormoon te komen, op het moment dat ik het niet verwachtte was het toch echt zo. Wil niet zeggen dat dit bij jou nu ook het geval is.. maar wie weet.. Ik zelf ben ook niet op mijn 'streefgewicht' en was aan het lijnen (met de gedachte: wordt toch nooit wat) Maar ben meteen gestopt toen ik er achter kwam dat ik zwanger was! Kom op meiden, laat de moed niet zakken! Niet meteen van het ergste uit gaan, dat werk nooit bevordelijk op een zwangerschap of in je relatie! Hou de moed erin.. Groetjes Kalush
Vindt het heel sneu voor je! Kan me er best iets bij voorstellen dat je op een gegeven moment in een dip zit. Wij zitten nu pas in de tweede ronde en ik vind het al spannend of we mama en papa gaan worden. Laat staan dat je er al een tijd mee bezig bent..............zenuwslopend en denken dat er iets mis met je is! Kop op en weer verder, ook voor jouw is er iets mooi weggelegd.
Dank voor al jullie steun!! Dat beurt me weer op! @ Kalush Ik ben ook totaal niet te genieten. Om het minste of geringste geirriteerd en boos en om het minste of geringste janken.... Zeg maar zodanig dat ik mezelf niet herken... Kan natuurlijk iets betekenen (iets leuks dus) of gewoon omdat ik nu de pil niet meer slik meer last heb van stemmingsschommelingen.....we zullen over 7 dagen zien....
Ook ik wil je nog even een hart onder de riem steken! Ik weet precies hoe je je voelt...Ben zelf al beland in de 15e ronde (sinds vandaag ) Ik heb ook zo af en toe mijn momenten dat ik er helemaal doorheen zit! Ik zou willen zeggen, zorg goed voor jezelf, verwen jezelf af en toe eens lekker (schoonheidsspecialiste, kapper, kleding enz..) misschien dat je daar weer een beetje van opknapt! Werkt bij mij vaak wel even! En dan vol goede moed je NOD afwachten! Marian
Me2, we hebben allemaal wel onze dipjes en ik voel echt mee met wat je beschrijft. Mijn man en ik hebben ook gewacht tot alles in kannen en kruiken was. Nu ben ik 28 (morgen 29) en hij is 27, dus nog jong genoeg dachten we. We zijn al ruim 6 jaar samen en nu een half jaar getrouwd. Wij zijn er echt helemaal klaar voor. En terwijl wij alles goed proberen te regelen krijgen vriendinnen, nichtjes en zussen, kindertjes alsof het niets is, terwijl ze geen werk hebben of de relatie net over is, of zelfs het kindje niet gepland/gewenst is o.i.d. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je boos wordt. Op alles en iedereen, want het voelt niet als fair. Jij denkt het beste met je toekomstige kindje voor te hebben en dan wil het allemaal ineens niet zo makkelijk als bij anderen. Ik begin nu aan mijn 6e poging sinds oktober 2005. Ook bij ons wil het niet lukken, maar ik houd de moed er in hoor en dat moet jij ook doen. Je kindje is welkom en komt zo in liefdevol gezin waar het op kan groeien tot een mooie meid of jongen. Heb gedult, het gaat écht lukken.
dank je Loekie! Sinds ik dit bericht heb gepost voel ik me al weer veel beter! Als ik het zo lees heb jij inderdaad dezelfde situatie. Alle rand voorwaarden om een kind gelukkig in de wereld te zetten zijn er en dan duurt het...terwijl anderen maar luk raak kinderen krijgen zonder baan, huis, liefde ed en het is de normaalste zaak van de wereld..... pfffffff, soms denk ik dat wij in deze generatie gewoon alles teveel willen...
Dat wij als generatie teveel van onszelf eisen is al wetenschappelijk vastgesteld. Ik ben heel blij dat ik later tegen mijn kinderen kan zeggen dat de gepland en zeker gewenst waren. Want een kindje dat ongewenst of zelfs maar ongepland was heeft tegenwoordig een stempel. Ik zie toch nog wel veel 'moetjes' in mijn omgeving en ik ben heel blij dat mijn man en ik heel bewust voor een kind kiezen en daar emotioneel, maar ook zeker financieel goed voor kunnen zorgen. Ik ben jaren lang door collega's voor gek versleten omdat ik met kinderen wilde wachten tot we er ook financieel aan toe zouden zijn. "Een kind krijgen is iets van je gevoel, dat moet je niet rationeel bekijken" was het commentaar van sommige vrouwen op mijn werk. Helaas heb ik in mijn omgeving genoeg voorbeelden gezien van stellen die al binnen het eerste jaar van hun relatie aan kinderen begonnen, nog voor ze soms samenwoonden of iets dergelijks. Dat het nu niet gelijk wil leuken moet je niet zien als falen. Ik ben er trots op dat ik nu écht kan zeggen. "Ik ben er aan toe" en niet dat ik later spijt krijg omdat ik toch niet de carieëre heb gehad die ik zou willen. Ik heb een leuke baan, een mooi huis, maar boven al een man van wie ik heel erg veel houd. DAAR draait het uiteindelijk om. Jullie zijn er klaar voor en dat scheeld een hoop stress in je komende zwangerschap. Je weet dat je kindje in een warm en stabiel gezin terecht komt. Put daar je kracht uit, dan gaat het zeker lukken.
Je verwoord het volkmen juist! Veel in mijn omgeving vonden het feit dat wij eerst alles 100% in orde wilde hebben financieel en carriere technisch niet te begrijpen. Ons kind zal het geweldig hebben! een moeder en een vader waar hij/zij trots op kan zijn, alle liefde, een zeer gelukkige thuissitiuatie en ook nog eens de materiele zaken die zijn/haar hartje begeert (hebben mijn katten nu al hihihi). Ik zie trouwens ook veel stellen om me heen die hup relatie, hup kind, hup huis kopen, hup relatie weer over, hup huis weer verkopen...wat is dat voor een leven voor een kind?! Kinderen hebben stabiliteit nodig. Door jouw woorden Loekie heb ik weer veel meer vertrouwen in de toekomst en in de keuzen die mijn man en ik bewust hebben gemaakt!
Ja, dat van die katten ken ik. Die van mijn krijgen top-kwaliteit voer, op tijd hun natje, droogje en hun jaarlijkse inëntingen, ze zijn zelfs tegen ziektekosten verzekerd. Mijn 2 konijnen hebben een ren van ruim 4 vierkantemeter en het zal ze ook aan helemaal niets ontbreken. Ik denk wel eens dat ik bij de dieren compenseer, wat ik (nog) niet aan een kind kan geven. Ik zeg ook vaak dat de dieren net m'n kinderen zijn. Er ontbreekt ze niets en dat zal ook met de komst van een kleintje niet veranderen. Ik heb het bij mijn zusje gezien. Die wilde dolgraag kinderen, al heel jong. Mooie studie gedaan, maar daarna moest en zou kinderen, dus vriend aan de haak geslagen, binnen een jaar zwanger, kind is er en ze dumpt in diezelfde week haar vriend en trekt weer bij mijn ouders in (die daar ook niet echt op zaten te wachten). Het is zo verdrietig, dat wil ik mijn kinderen niet aan doen. Heel erg veel succes Me2, het gaat ons zeker lukken, dat voel ik gewoon.
Wij zijn er ook helemaal klaar voor, Hebben er ook alles voor over en kunnen een kindje alles geven Maar helaas zitten wij al in ronde 11 en zijn ook nog steeds niet zwanger Ik baal ook als een stekker maar het enige dat je kunt doen is proberen moed te houden en positief blijven Ik denk altijd maar onze tijd komt wel Alleen wat zo'n pijn doet wanneer dan ??? ik begrijp helemaal wat je bedoeld. Groetjes Beeb
Lieve Me2, Wat rot voor je dat je vriendinnen snel zwanger worden en jij niet. Heel herkenbaar dat gevoel. Mijn man en ik proberen nu 5 maanden zwanger te worden. Blijkt mijn schoonzusje zwanger te zijn van de tweede (binnen 1 jaar na de eerste). Toen ze het vertelde zei ze"ja ik dacht dat jullie eerder zouden zijn, maar dat schiet niet op" Beetje ongelukkig uitgedrukt omdat ze niet weet dat we al lang aan het proberen zijn, maar dat viel wel heel erg zwaar. Ik kon wel huilen toen ik hoorde dat ze zwanger was. Kortom ik leef met je mee! Hou de moed erin en laat je niet kisten! groetjes Lucia26
meiden wat vervelend niet in een dip raken hoor de HA zei dat het normaal is dat als je aan de pil bent geweest er een half tot een jaar over kan doen dat als je zwanger word of langer, schijnt wel te verschillen 1 met de ander! de 1 is het zo en de ander duurt even maar het komt vast goed! en als je er teveel mee bezig bent dan vind je het elke maand steeds erger als het weer niet is gelukt! misch is wat afleiding goed? dikke knuffel van mij
haha, daar moest ik nou ook aan denken toen ik je verhaal las, kop op vier ronden valt wel mee. Enne tien kilo te veel, ik ben wel 30kg te veel en ik ben ook(in de 5e ronde) zwanger, hoor!!