Maak ik mij terecht zorgen?

Nou ik had een meisje wat heel langzaam was in haar ontwikkeling maar die kroop met die leeftijd echt wel! en kon ook zelf gaan zitten!
Maar kon bijv. pas met 15 maanden gaan staan en zei behalve papa en mama niks.
Ook de combinatie met geen vast voedsel eten vind ik wel zorgelijk.
Het lijkt me dat er dan toch wel meer aan de hand is als een kind op alle vlakken zo achterblijft.
Misschien toch eens een serieus gesprek aangaan met je schoonzus? of je schoonouders zodat zij het kunnen bespreken (ik neem even aan dat het hun dochter is)

 

Hij zit nog niet zelfstandig? En het CB geloofd dat het loopt?

Sorry die gaat er bij mij al niet in

Dat valt namelijk echt wel op een kind wat niet zelfstandig zit op die leeftijd.

Ik zette mijn zoontje zodra hij kon zitten op het grote kussen voor mn neus en liet hem lekker zelf zitten.

 

Normaal zou je als moeder zijnde dan toch wel zeghen tegen het cb. Bee tj e raar dat er over gelogen word

Ik heb ook wel is wat verzwegen bv dat de kids in eigen bedje sliepen opipv bij mij

Maar vind dit wel traah voor kind van 13 maandem

 

Hier een hele langzame. 11 maanden tijgeren, 11,5 maanden zitten, net na zijn verjaardag kruipen, 15 maanden achter de babywalker lopen, 22 maanden los lopen.
heel langzaam dus maar wel sneller als het mannetje waar je het over hebt.

Erover liegen mag ze echt niet doen. Tja moederliefde, ze wil het waarschijnlijk niet zien maar ze moet wel inzien dat hulp zeer welkom is, vooral voor het mannetje. Minimaal moet ze hulp krijgen van een fysiotherapeute

de combinatie met alleen melk willen drinken vind ik wel zorgerlijk.

 

Niet zelfstandig zitten lijkt me wel zorgelijk met 13 maanden eigenlijk, evenals het niet eten.

Vind het ook zeer nalatig van die moeder dat ze er over liegt, ze onthoudt haar kind daarmee mogelijke zorg die het nodig heeft.

 

Pfoe, ik kan alleen maar zeggen dat ik n.a.v. de info die jij geeft ook wat bezorgd zou zijn. Ik vind het jammer voor het kindje dat zijn moeder liegt over zijn ontwikkeling want daardoor kan hij de hulp die hij eventueel nodig heeft niet krijgen.
@Kolovski: misschien als je hem neerzet dat hij heel netjes recht blijft zitten omdat hij dat inmiddels gewend is, maar zich dus niet zelfstandig in zithouding kan plaatsen. (kindje in mijn familie, paar maanden jonger kan nog niet kruipen etc maar zijn ouders zetten hem toch gewoon al in een kinderstoel etc (iets wat ik zelf overigens nooit zou hebben gedaan). Kindje blijft inmiddels keurig recht zitten, maar kan uit zichzelf dus nog niks).

 

Het cb doet toch ook lichamelijk onderzoek?
Niet zelf zitten en dan wel geloven dat het kindje kanlopen.. Beetje vreemd.
Hier ook een kindje met hele langzame ontwikkeling maar daar is iets mee.
Waarom eet het kindje nog niet? Misschien toch wat nalatigheid van moeders?
Vind het uberhaupt al raar dat ze liegt tegen het cb..

 

Ja, ik zou me daar zorgen om maken. Sterker nog, ik heb me daar zorgen om gemaakt met mijn eigen dochter. Zij was zeer traag in de algehele ontwikkeling (eten ging wel goed). Uiteindelijk bleek ze een algehele ontwikkelingsachterstand te hebben, wat nu ze 5 is een verstandelijke beperking heet.

Zij ging ook niet tijgeren, kruipen, staan, zelfstandig zitten etc. Door intensieve fysiotherapie is ze (bijna) al deze dingen uiteindelijk wel gaan doen, maar veeeeeel later dan nog als normaal wordt gezien.

 

Dit klinkt wel heel zorgelijk ja, ik zou meteen aan de bel trekken. Dat dit al zo lang onopgemerkt is zal ook wel betekenen dat het vwntje niet naar een kdv o.i.d. gaat? En zulke leugens tegen het CB vertellen is niet bepaald snugger, alhoewel ik ook niet begrijp dat daar zelf niet doorheen geprikt hebben......

 

Ik denk dat ze in ontkenning is, de (harde) realiteit niet onder ogen wil zien.

 

Zodra een kindje loopt kijken ze toch ook naar de stand van de voetjes?
Bij het consultatiebureau waar ik destijds kwam keken ze hem altijd grondig na,ook toen hij zelf kon zitten hoe dat hij zat,idem dito met lopen...
Sietse heeft heel lang getijgerd en zich vooruit getrokken,het kruipen was erg moelijk voor hem en daar heeft hij ook de nodige hulp in gehad.
Hij was een baby die het wel goed vond allemaal dus echt stimulatie nodig had om wat te gaan doen,zodra hij het eenmaal door had was hij ook niet meer te stoppen

 

Je maakt je terecht zorgen.

Maar weet je zeker dat je schoonzus er laconiek onder is? Misschien weet ze zelf heel goed dat het goed zou zijn als haar kind extra ondersteuning zou krijgen, maar steekt ze op dit moment liever haar kop in het zand.

En hoe denkt de vader erover?

 

Ik zou me ook zorgen maken, misschien is het niet nodig, maar toch fijn (en belangrijk) dat er op zijn minst een keer goed naar gekeken wordt.

 

Je maakt je terecht zorgen. Ik weet ook hoe langzaam sommige kindjes kunnen zijn maar dit is buiten proporties. Ik denk dat het heel verstandig is dat het mannetje een fysiotherapeut ziet. En een logopedist wat betreft het eten.

Ik weet niet of jij of je man het wil of durft maar ik zou als het mijn neefje of nichtje was geweest een duidelijk signaal afgeven door hem voor de voeten te gooien dat als er toch niks met hem is hij makkelijk beoordeeld kan worden door fysio want er zal vanzelf blijken dat er dan niks te doen is als zij gelijk hebben. En dat wanneer ze daar niet heen willen het voor mij zo klaar als iets is dat zij dus wel degelijk in zien dat er iets aan de hand is. En dan zou ik ook niet schromen om dat met opa/oma en eventueel andere familieleden te delen en te bespreken.
De gevoelens van schoonzus en zwager zouden er in deze niet meer toe doen voor mij. Het zou mij gaan om het kindje en die zo snel mogelijk aan goede hulp te helpen.

 

Als een kindje op de billen neerzet beperk je de overige ontwikkeling. Al de billen kan je niet rollen, tijgeren, kruipen en is het veel lastiger te gaan staan. Mijn jongste ging pas met ongeveer 1 jaar zelfstandig zitten, maar tijgerde en rolde al wel. Dus het rijtje kruipen/staan/lopen is mogelijk gewoon te hoog gegrepen.

Ik ken meer kindjes die tot 1 jaar alleen uit een fles dronken, dus losstaand ook niet heel raar.
Eten, tja ook daar hebben sommige kindjes meer moeite mee.

Dus als ik grof kijk, niet verder ontwikkelen kan komen door het op de billen neerzetten. Iemand die met kinderen werkt zou dat juist moeten weten en dus dit juist niet doen.
Ik ben voorstander van niet alleen naar het gemiddelde te kijken en juist naar een kindje zelf. En sommige kindjes zijn langzamer zonder dat er direct iets mis is. (Jongste liep los met 23 maanden )


Maar.
Het feit dat ze liegt en cb niet verder kijkt dat vind ik wel vreemd en mogelijk zorgelijk. Cb is namelijk ook juist hiervoor bedoelt.
Ook het feit dat ze haar kind beperkt in de ontwikkeling vind ik niet goed.

Losstaand zou ik dus de dingen niet heel zorgelijk noemen. Bij elkaar zou ik wel mijn twijfels hebben.
Maar wat wil je er mee? Jij kan haar erop aan spreken, maar niet dwingen....

 

Ik zou me ook zorgen maken als de moeder er niks aan doet.

Hoe staat de vader van dit mannetje er tegenover?

Op zich positief dat ze nog naar het consultatiebureau gaat, je moet er niet aan denken dat dit ventje door niemand gecontroleerd wordt.

 

De oudste zoon van mijn zus heeft een groeistoornis.
Als klein mannetje zag hij er wat "typisch" uit.
Naarmate hij ouder werd werden zijn beentjes steeds krommer, stak zijn borstkas wat vooruit en groeide zijn hoofd wel, maar de rest maar heel weinig.
Toen wij dat zeiden tegen mijn zus, heeft ze dit ook lang weggewuifd.
Totdat ze bij het cb ook constateerden dat hij te weinig groeide en zijn botten leken te vergroeien, is ze doorgstuurd naar de kinderarts en is het balletje gaan rollen.

Het lijkt er een beetje op dat je schoonzus ook een beetje in de ontkenningsfase zit.
Toch helpt ze haar kindje daar uiteindelijk niet mee natuurlijk.
Misschien eens via je broer/zwager proberen??

 

Als ik naar mijn eigen kinderen kijkt en dan dit ja dan is het in mijn ogen langzaam.

Zou er nog even niet over beginnen. Het is aan de ouders wanneer ze er wel wat aan gaan doen of niet.