@Vero0504 een echte peutertante heb je Pittig hè! Hier slaapt mijn zoontje gelukkig nog in zijn ledikant. Maar ik vrees de dag dat hij in een echt bed gaat slapen. Mijn ouders hadden vroeger een haakje op mijn deur die ze dichtdeden als ik naar bed ging, zodat ze geen traphekje hoefden. Misschien een idee voor je dochters kamertje?
Heel erg herkenbaar! Mijn zoontje zit nu precies in deze fase.. over 4 maanden word hij 3. Alles wat wij van hem willen.. gaat niet zonder slag of stoot. Krijgt meneer zijn zin niet.. komt er een driftbui.. echt om de kleinste dingen.. Kost zooo veeeel energie ben ook helemaal gesloopt savonds. Ben ook nog zwanger en verwacht over 4 maanden een 2e kindje.. nou als mijn zoontje dan nog in deze fase zit pffff zie er best een beetje tegenop
Je duim en wijsvinger precies op de spieren zetten op t kaakgewricht (voel bij jezelf maar). Zo deed de dierenarts mn kat een pil geven. Medicatie was hier een keer een rel, dus t kwam ineens in me op. Werkte prima, veilig voor vingers, kind beledigd maar geen pijn oid en medicatie zat er in. Dochter werkte sindsdien gewoon maar mee, die streept echt opties af. Nu is t handen voor dr mond en wegdraaien en paar boefoogjes erboven zo van "haha je krijgt me lekker toch niet!" En dan is mama van de afdeling. "Haha wil jij nog een spekje? Kom op dan even dan is dit zo klaar" en werkt ze niet mee dan krijgt ze werkelijk ook geen spekkie. Voor tandenpoetsen in de avond kan je overwegen dat beneden te doen (gelijk met pyjama) en dat ze dan nog een kwartiertje mogen spelen/iets kijken oid. Bij niet meewerken gelijk naar boven. Het is allemaal ingecalculeerd hier maar zij vind t een prima deal en doet ook niet moeilijk als vervolgens dr sesamstraat/clangers whatever afgelopen is om dan naar bed te gaan. Ze doet zelf de tv uit (knopjes freak) pakt dr knuffel en gaat naar de trap. Sindsdien doen wij t lekker zo. 't resultaat is kind gewoon op tijd in bed zonder drama en gegil, geen verliezers. Maar als ze klok leert kijken wordt t wel ff een dingetje, dan wordt t werkelijk extra tijd. Moffelen we wel weer weg...
Probleem van deze is dat als ze dr zinnen ergens opzet dat ze ook echt NIET opgeeft. Ik ken geen enkel kind in mijn familie die een commode deurtje uit zn scharnieren gerukt heeft omdat ze een pak met zwitsaldoekjes wilde hebben, gewoon om zo lekker achter elkaar er uit te halen en dan te laten sneeuwen of "schoon te maken". Na de eerste keer heb ik m muurvast er in gezet, denk dat gebeurd geen tweede keer...nou tadaaaaa! Dat haakje had ik ook op mijn eigen deur hoor, herken t helemaal. Moeder werd gestoooord van me, stond ik weer bovenaan de trap: " maaaaaamaaaaaaa". Bij werkte dat wel na verloop van tijd had ik ook die haak wel uit de wand gekregen hoor, gipsmuurtje geeft vanzelf mee. Bij haar niet...te sterk, te grote wil. Maar ik weet ook de ellende dat ik een hartstilstand had met een koortsstuip (was de enige passende restpost) en dochter neigt naar astmatisch bij fikse verkoudheden, als er wat is of ze zich niet lekker voelt mag ze prima naar ons toe komen. T gaat er meer om dat ik haar moet zien te beschermen aangezien haar ondernemende karaktertje en zelfvertrouwen nog niet helemaal past bij daadwerkelijk kennis of vaardigheid. Daar is t een peuter voor tenslotte. In een kamer waar ongeankerde kasten staan zal de klerebende van leeggetrokken lades me een worst wezen. Kind onder een kast, dat is iets vervelender. Idem voor de badkamer, ze is mesjokke van water maar nog te lomp en te klein om daar "normaal" mee om te gaan. Nog los van de inhoud van de ladekast en haar passie voor kleuren met nagellak... Badkamer zit hier dus al van buitenaf op slot, zoldertrap heeft een hekje, onze slaapkamerdeur staat wel open en de logeerkamer waar nog verbouwd wordt hebben we de klink er uitgehaald en de deur dicht gedaan. God verhoedde dat ze uitpuzzelt hoe t hekje werkt of besluit er overheen te klimmen. Dat is dan nóg een verbouwing erbij (gereedschap en chemicalien staan op zolder) en t gaat al in zo'n tergend langzaam tempo. Zij klom omstreeks dr 2e jaar uit de ledikant. We hebben nog twee spijlen er uitgezaagd toen aangezien 2 lelijke val partijen geen motivatie waren om toch maar te blijven liggen. Vlak erna is ze toch gelijk naar een eenpersoonsbed gegaan. Omdat ze al uit dr ledikant kon was die "vrijheid" al bekend, dat scheelde later weer. Wel hadden we de deurklink aan haar kant omhoog gezet. Nu is ze weer wat ouder en kan prima bij die klink (had ze ook eerder al gekund maar t kwam niet in dr op) dus dan is t weer paar dagen/weken bal. We hebben inmiddels weer een sticker extra en tot op heden lijkt er weer een sticker bij te komen en dan heeft ze een ijsje verdiend als dat vakje gevuld is. (symbooltjes getekend die ze herkent)
Ohhh ik lees ook even mee want zit er momenteel echt mega doorheen.... hier 3 jongens. De oudste 3,5 jaar Middelste word 2 komende weken En de jongste en rustigste is 5 maand. de oudste 2 kunnen niet met en niet zonder elkaar en maken hele dag ruzie omdat ze hetzelfde continue willen. de oudste is een sneaker bastard, als hij t speelgoed wilt wat de middelste in handen heeft, verleidt hij m met een ander speeltje om dan het speelgoed te krijgen. Ook verteld hij heel de dag wat zijn jongere broertje zou moeten doen etc. de middelste is echt een drama queen, en gilt en huilt werkelijk om alles .... ik ben thuisblijfmoeder met veel liefde ennpleziet, maar momenteel komen ze me ontzettend de Neus uit!!!!! :/ en vraag me af of wij de enige zijn met zulke monsterzoons?! Om me heen hoor ik er maar weinig van/over... vNmorgen manlief weggebracht voor weekend weg en eerlijk.... de tijd gaat tergend langzaam... en het weer werkt ook absoluut niet mee!!!!