fynn is altijd gruwelijk snel geweest in motoriek zo liep hij met 9 maanden los bijvoorbeeld. opzich geen probleem maar hij heeft alles veelste snel door zo kan hij dus nu al op een klimmuur klimmen en zich optrekken aan stangen. hij is dus ook guwelijk sterk oke ook geen probleem maar hij is zooooo lomp hij ziet het gevaar niet en probeerd het gewoon 30x opnieuw tot het hem wel lukt.als hij valt ach hij veegt zijn handen af en gaat weer door. je kan na gaan dat het vooral voor mij echt drama is mijn kleine vent zit onder de blauwe plekjes en had vande week zelfs een bloed neus omdat hij van zijn bed sprong at dus niet goed ging en viel. hij geeft gewoon geen kik wie weet wanneer het minder word hij is 29 maanden.
hmmm sorry geen tips, mijn ventje is ook zo, door gaan tot het lukt en geen kick geven als het mislukt, gewoon maar doorgaan.
Geen idee Ik zou mijn dochter geen lompe boer noemen, maar op z'n minst fysiek snel en onbevreesd. De afgelopen weken is er geen houden aan: op de rand van het ledikant lopen, over het traphekje heen (of tussen de spijlen door, we weten nog steeds niet hoe ze het doet), in de schutting... Ik hield m'n hart af en toe vast, zoals in het Dolfinarium laatst, want overal klimt ze in die hekken en hangt ze half over het water Ik was haar ook een paar keer kwijt, dan zit ze opeens ergens in de speeltuin of in een souvenirwinkeltje. Ik heb geen idee of en wanneer het over gaat, maar ik probeer in ieder geval steeds uit te leggen waarom iets gebeurd en waarom iets niet mag/kan. Hopelijk helpt het... Hier inmiddels ook overal blauwe plekken, gat in haar hoofd, geschaafde knieën. Maar gelukkig weet ik waardoor het komt, want mijn knieën zitten nog vol littekens van al die keren dat ik zelf ben gevallen, gestruikeld, jaap in m'n been, arm open geschaafd, etc. Het is dus erfelijk
Volgens mij is het de aard van het beestje, mijn zoontje is ook zo wild, vandaag had hij ook weer een tand door zijn lip (verkeerd van de bank gesprongen) en een buil op zijn hoofd (van het springen op het bed). Hij heeft allemaal van die dingen, gescheurde tong, boven zijn oog was het helemaal kapot en gescheurd waar hij een litteken van heeft, zijn tong is gelukkig weer aan elkaar gegroeid, maar heeft nog wel een bobbel. Ik ben benieuwd hoe hij er uit ziet op zijn 18e . Alleen ben ik wel bang voor een hersenschudding of iets dergelijks, maar ik kan er weinig aan doen. Mijn dochtertje is gewoon een stuk minder lomp en die leert ook meer van vallen, dan kijkt ze de volgende keer beter uit. Hij niet. Mijn man was ook zo'n wild kind, die hebben ze op judo gezet en dat hielp wel, dan leer je in ieder geval op de juiste manier te vallen enzo. Dat wil ik ook doen als hij kleuter is, tot die tijd moet ik me er maar bij neerleggen dat hij zo is.
gebroken maar 1 keer,zijn hand( bij de duim) of eigenlijk 2 keer in 1 keer want hij hield natuurlijk geen rust en viel er weer op. toen hebben ze hem extra ver in het gips gezet dat hij niks meer kon met die arm.. maar vraag maar niet hoeveel littekens, builen en blauwe plekken hij heeft en heeft gehad. naarmate hij ouder wordt worden de verwondingen ook ernstiger. hij is een paar maanden geleden door een ruit "gevallen" ( niet voor het eerst) en had bijna zijn pezen doorgesneden.zeg maar onder de kleine vinger dat vlakke stuk. daar zat een giga gat. het is uiteindelijk gehecht en gaan ontsteken en weer open gemaakt . hij had op een haar na bloedvergiftiging.omdat het een open wond moest blijven is het nu een heel lelijk litteken. en zo kan ik nog wel een aantal bladzijdes doorgaan.het is denk zoals iemand boven mij al schreef ( ben ff de naam kwijt) een karaktertrek denk ik. sommige worden wild geboren andere zijn veel rustiger en leren van hun fouten. nu heeft mijn zoon ook adhd dat helpt natuurlijk ook niet echt mee. ik heb ook vaker geleerd dat judo goed is voor brokkepiloten.
Hmmm, wilde ik net reageren met iets als "Het zal de leeftijd wel zijn, want hier ook zo'n lomperik", lees ik het verhaal van Blup. Gaat dus voorlopig niet over?! Lekker dan!!!
Hier net zo'n kind, mijn dochter. Is nergens bang voor, klimt op de wasmachine, op het klimrek naar het hoogste punt, rent eng over de rand van de stoep etc. Of laatst heel lomp in het trappenhuis hier viel ze van de trap (al rollend over de kop) en dan aan het eind met bloed in dr gezicht direct opstaan en kijken hoe het is met dr bellenblaas. Maar ook zooo lomp en vol blauwe plekken. En dan bijv zich omdraaien en meteen dr glas drinken omver meppen, zulke dingen ook.. Hoor regelmatig zo'n stemmetje door het huis gaan: 'Oeps! Sorry!'