Nou Mariss, tot 2 jaar geleden woonden wij dicht bij de familie...maar we hebben toen gekozen om ergens te gaan wonen waar het veel rustiger is en ook dichter bij manlief zijn werk...(konden we dan ook 1 auto wegdoen)...wij huurden dan ook nog en toen hadden we een kans gezien om een huis te kopen en dat hebben we ook meteen gedaan, zonder te aarzelen en we zouden niet meer terug willen eerlijk gezegd...en ja nu er wat gebeurd is het lastig..maar goed, teveel bezoek is niet goed voor hem...en de bezoekuren zijn dan ook niet ideaal voor ons ook...bezoekuur van 15u-15u30 en 19u-19u30...dus ja...
oh ja.... da's waar ook! Ben benieuwd hoe ik dat deze keer moet gaan doen, kolven op het werk is geen optie, dus kijken of ik een combi kan regelen... Tegen die tijd maar eens een professional bij halen denk ik!
Pippo, wij woonden 2,5-3 uur rijden van onze familie, broertje zelfs op 3,5 uur! Toen mijn smoeder ziek werd was dat een heel gedoe. Meestal zijn ze wel redelijk coulant in het ziekenhuis, als ze weten dat je je best doet om aan de tijden te houden, maar het eigenlijk onmogelijk is. (behalve tijdens rusttijden dan) Hopelijk willen ze een beetje mee denken met julie
Pippo: Ja...tja was mij ook wel wat te vroeg, maar zo wilde ze het zelf ik voed nog steeds op verzoek ... cursus bij mij?? euhm dat komt niet goed dan denk ik
moet morgen weer naar cb..ben benieuwd! krijgt helaas ook weer prikjes, maar ben er dan weer even af geloof ik
Zo jongens, ik heb heluhmaal geen last van nesteldrang hoor (maar heb nog nooit zo'n opgeruimd huis gehad, hahaha), mijn voeten zwellen op tot ongekende proporties, mijn blaas kan nog maar 8 druppels bevatten en dan spat ik zowat uit elkaar, Pielemansje is lekker nog wat meer aan het indalen wat ik voel als steken, opstaan van de grond kan ik niet meer zelf, etc. Maar het gaat prima ! Wel een raar idee dat het bijna zo ver is. Ah gosh, lastig Treintje om je meisje zou uit haar doen te zien. Danique had het vanmorgen ook, veel huilen om niks, maar moeilijk bereikbaar. Had het op hyves al gezien, leuk filmpje Linda! Mariss, ik ben voor mijn gevoel nu eindelijk klaar! Nou hoop ik op nog een paar daagjes zwangere-muts-op-de-bank kunnen zijn. Voor Pielemans was alles al wel eerder klaar, maar ja die nesteldrang kwam de laatste paar dagen opzetten. Hoe voel jij je? Succes morgen op het CB Jootje.
Hi dames, Eens kijken wat ik heb onthouden..... Pippo, beterschap met je schoonvader, hebben jullie al wat meer info over de onderzoeken etc. Treintje, wat jammer dat Phaedra even niet lekker in d'r velletje zit. Sterkte! En wat leuk muziek op schoot met Isis! Linda, leuk filmpje! Natas, zal vast niet lang meer duren voor jullie Pielemans vast mogen houden! Rebbel, zwaai! Liesje, goed dat je hulp inschakelt! Zo en nu ben ik het kwijt, als ik iemand vergeet, sorry!
Voor de hyvers en FB'ers in herhaling : ik heb wat buikfotootjes van afgelopen weekend hier in m'n fotoalbum gezet.
Hey meiden, Schoonvader ligt nu terug op kamer alleen maar wel met videobewaking...dokter vermoed dat hij bang is en wil dit ook opvolgen...met hart is er niets aan de hand...bloeddruk blijft nu 2 dagen stabiel...stappen gaat al iets beter maar het sleept nog, maar arm is nog een ramp...als bloeddruk mooi stabiel blijft kan men al eens gaan spreken over ontslag...ook krijgt hij medicatie om te kalmeren...want voor het minste gaat hij zich opwinden..maar dat wisten wij ook al HIHI ...maar goed, ben eens benieuwd wat de videobewaking heeft opgeleverd...ze lieten gewoon weten dat ze nog druk aan het zoeken waren om de juiste medicatie te vinden voor zijn bloeddruk enzo...vanavond weet ik meer... NAtas, zo je toeter is al flink gegroeid nu ...tijd om eruit te komen ! Ziet papa het wat zitten?
Hopelijk hebben ze snel het goede medicijn gevonden Pippo en mag hij gauw uit het zkh! Dikke knuffel!!
Mooi Mone, dat kan je ook echt wel missen!!! Natas superbuik zeg! en leuk geworden de nieuwe kamer van Danique! Je hebt je lekker uitgeleefd zo te zien! Pippo, het kost altijd even om het effect en bijwerkingen van medicijnen door te krijgen (wist je ws ook al) hopelijk zitten ze snel goed. Fijn dat hij weer op een minder bewaakte afdeling is, hopelijk hebben ze wat aan de observaties. En nog belangrijker voelt hij zich straks er ook prettiger bij. Jootje hoe was het cb?? Ik voel me trouwens best prima, beetje moe, maar goed te doen, als ik niet bij de gedachte aan koffie al akelig werd zou ik zweren dat ik gewoon dik werd! Tom is al 6 dagen aan de ernstig dunne diarree, hij is verder niet ziek of zo, plast ook prima, maar een aantal keren per dag, vaak ook met nieuwe set kleren... hoe lang zouden jullie het blijven aankijken?
Mariss, ik zou het inmiddels ook wel lang genoeg vinden. Pippo, ben benieuwd of de heren doktoren al wat wijzer zijn geworden en wat je vanavond te horen krijgt. Chris is inmiddels gewend aan het feit dat Pielemans een jongetje is....... mag ook wel es
Nou als het morgen niet over is toch maar eens bellen... Als hij nou hangerig of ziek was... Maar gelukkig vandaag nog heerlijk over het strand gedraafd! Nou meiden lekker wezen eten met de mannen, leuk hoor die restaurantweek, maar nu wel echt moe!
Wat we nou aan onze fietsbel hebben hangen : Danique is ineens panisch om te gaan slapen. Ze is altijd een makkelijke slaper geweest, of ze bleef gewoon in haar bedje beetje spelen en kletsen tot ze in slaap viel. Maar de laatste 3 avonden is het brullen, heel angstig, gillen, over de rooie, onbereikbaar, totaal de weg kwijt. Het is absoluut geen dreinen, ze is echt bang. Niet voor iets tastbaars voor zover we er al iets uit krijgen, niet voor dingen zoals donker of een krokodil onder d'r bed. Wat ze zegt zijn dingen als dat ze niet wil slapen, dat ze wakker wil blijven, dat ze mee wil naar beneden, bang dat diegene die beneden is weg is (papa auto weheeeeheeeeeg), angstig om alleen in de slaapkamer te blijven. Panisch, dat is het enige woord wat ik hiervoor kan verzinnen. Als ze niet vreselijk aan het huilen is maar we haar ietwat tot bedaren hebben weten te brengen blijft ze heel angstig klinken. Troosten helpt niet, boekje lezen niet, licht aanlaten niet, even praten niet, enzovoort. Wat wel helpt is wat we nu 2x gedaan hebben : heel even mee naar beneden, uit de situatie halen, 5 minuutjes op schoot met bekertje water. En dan laat ze zich heel zoetjes terug naar boven tillen, in haar bedje leggen en horen we haar niet meer. Maar ja, het 'gevaar' ligt misschien op de loer dat ze straks alleen nog maar naar beneden wil en bij ons wil zijn.
Natas jeetje wat vervelend! Wat je nu doet dan volhouden en niet steeds langer laten worden! Pas op kinderen kunnen heel gevoelig zijn en het kan ook te maken hebben met komst van broertje! Degene waar ik laatst de bevalling van beschreef haar dochtertje was ineens heel knuffelig wat ze anders nooit was en die nacht is het geboren!