Ik denk het! Wij zijn (nog?) thuis, maar met 3 kinderen thuis is het wel aanpoten... Er zijn ondertussen al wel veel kindjes 5 geworden....wat gaat de tijd snel!!! Jaron, Yelina en Danique van harte gefeliciteerd met jullie verjaardagen!
Nog net op tijd... Pieter &co gefeliciteerd! Jeetje Jaron, Yelina en Danique al 5... Waar blijft de tijd?! Eerste lustrum! Kan er nog niet aan dat volgende week Tom ook 5 is! Het is nogal hectisch hier, de tuin is klaar, kompleet met schutting! Verder de voorbereidingen voor onze bruiloft, en 2 weken terug is bij ons ingebroken, wat een hoop regelwerk levert dat weer op! Onder andere de auto gestolen, maar die staat inmiddels bij de schade afhandelaar, hele rechter zijkant kan gespoten en uitgedeukt, links voor ook nog zo wat... Irritant hoor! Als je dan niet kan rijden jat dan geen auto! Tussen het werken door genieten van de kids en het prachtige weer! Wat een luxe op loopafstand van zee!
Mariss, wat balen zeg! Hier wordt er momenteel ook meer ingebroken, we hebben zelfs met 2 blokken een buurt app om eerder alarm te kunnen slaan... Wel fijn dat de tuin klaar is, ook al zijn jullie nu zoveel op het strand wij moeten wel de auto in, maar was weer heerlijk op het zuiderstrand!
Bedankt voor de felicitaties! Mone, ook jullie van harte met Pieter! En Mariss, ook jullie mogen er bijna aan geloven, een 5-jarige in huis. Wat vervelend zeg, dat er bij jullie is ingebroken. Echt heel naar, vooral die afwikkeling naderhand. Kost toch allemaal weer een hoop tijd en vaak nog geld ook, ondanks dat je verzekerd bent. Fijn dat jullie tuin nu klaar is en dat jullie zo lekker van het strand kunnen genieten. Helaas hier geen zee in de buurt, wel een plas met een strandje, maar dat is toch anders. Even ego hoor ... De soap met m'n vader lijkt aan z'n einde te zijn gekomen. Na jarenlang getouwtrek heeft hij besloten om het contact met ons (m'n broertje en mij) te verbreken. Zijn verzoek om eerlijk te zijn is hem erg rauw op het dak gevallen en kan hij niet handelen. Ik heb hem na al die jaren ter verantwoording geroepen voor alles wat er vroeger in onze jeugd is gebeurd en hem erop gewezen dat hij als ouder medeverantwoordelijk was en dat hij het verschil had kunnen en moeten maken. Nou, dat heeft hij me niet in dank afgenomen en is zoals gebruikelijk weer helemaal in zijn slachtofferrol gekropen en vindt zichzelf erg zielig. Blijkbaar vond hij ook dat ons antwoord naar hem terug aan tijd gebonden was, dat alles binnen een paar weken maar helemaal opgelost moest zijn. Alleen dat hij nu niet meer werkt en de hele dag de tijd heeft om hierbij stil te staan betekent niet dat wij daar ook uitgebreid de tijd voor hebben. Bovendien gaat het om een erg gevoelig onderwerp en daar willen we ook gewoon even de tijd voor nemen om daar weloverwogen op te reageren. Hoewel ik zijn besluit om het contact te verbreken vrij onverwacht kwam, heeft het mij meteen al rust gegeven. Maar hij krijgt nog wel een reactie terug. Ik heb toch niets meer te verliezen. Gelukkig staat manlief hierin vierkant achter me. Zonder hem zou dit allemaal toch echt wel veel moeilijker zijn. Wel neem ik na de vakantie nog weer even contact op met het centrum waar ik in behandeling was voor m'n eetstoornis en ADD omdat ik wil voorkomen dat ik hierdoor toch weer in een fout (vr)eetpatroon verval. Want ondanks dat ik door het besluit van m'n vader toch echt wel rust heb gevonden, blijven er toch nog wat spoken van vroeger doorjagen in m'n hoofd en daar wil ik nu definitief mee afrekenen. Ik ben er klaar voor. Voor wat betreft manlief, dat gaat sinds die ene bewuste aanvaring toch echt veel en veel beter en lukt het hem steeds vaker om op een ontspannen manier op de kids te reageren.
Dombo, wat goed dat je even contact opneemt om er voor te zorgen dat het goed blijft gaan met jou! Jammer dat je vader dit zo oppakt. Maar wel heel fijn dat het met ml zo goed gaat!
Dank je Mone. Ik wil het nu echt voor eens en voor altijd af sluiten. Lijkt me een strak plan. M'n broertje wil toch nog een gesprek aangaan met onze vader. Op zich sta ik daar wel voor open, maar dan alleen met een mediator erbij. Anders wordt het een monoloog van zijn kant uit in plaats van een dialoog waarin iedereen z'n ei kwijt kan. Al heb ik geen enkele illusie dat het uiteindelijk weer goed zal komen. De tijd zal het leren.
M'n vader leeft echt in een andere wereld dan wij, hij vindt dat met name ik hem zijn excuses moet maken vanwege de in zijn ogen valse aantijgingen en dat ik het lef had om voor m'n moeder op te komen, het feit dat hij niet is uitgenodigd voor de verjaardag van de jongste vorige week (terwijl hij zelf notabene van plan was om niet op deze uitnodiging in te gaan) en omdat we volgens hem niet snel genoeg reageerden. Schoonzusje heeft contact met hem gehad en dit is wat hij haar heeft toegeschreeuwd. Gelukkig zegt zijn reactie meer over hem dan over ons.
Knuffel Meid, het blijft je vader en dan hakt het er toch in. Ratio en emo is dan niet zo makkelijk.....
Wat heftig/ moeilijk allemaal Dombo !! Wel super van je dat je ook goed om jezelf denkt! Sterkte en dikke knuffel! Fijn dat het met manlief iig wel beter gaat!
Dank Sam! Gek genoeg ben ik er erg rustig onder. Geen idee of dit is omdat ik alles ver weg heb gestopt of omdat ik al verder in het verwerkingsproces zit dan ik dacht. Ben zelfs niet aan het (vr)eten geslagen. Dat zegt in ieder geval dat ik sterk in m'n schoenen sta, dus daar ben ik erg blij mee. Je zegt, het is en blijft je vader. Dat is wel zo, maar door alles wat er de afgelopen jaren is gebeurt voelt het al lang niet meer zo aan. Had het graag anders gezien na het overlijden van m'n moeder, heb toen echt de hoop gehad dat we er samen uit zouden komen en dat we eindelijk een band zouden opbouwen, maar niets bleek minder waar. Ook na het vrij heftige gesprek van een paar jaar geleden is er niet veel veranderd en op een gegeven moment kom je op een punt dat je gewoon rust wilt. Ik wil het best uitpraten, maar dan wel met behulp van een mediator. Samen gaan we er echt niet uitkomen, daarvoor verschillen we teveel van mening en is er teveel gebeurd. Alleen wil hij dat echt niet, want dat heeft hij volgens zijn zeggen niet nodig en hij wil de vuile was niet buiten hangen, dat hoort niet. Dus kun je maar beter het contact verbreken en het probleem ontlopen. Dat hoort blijkbaar wel. Jammer, maar het is niet anders. Ik ben nu bezig met een laatste brief aan hem waarin ik hem nog één maal in het kort iets uit probeer te leggen en waarin ik hem nadrukkelijk verzoek om het met behulp van een mediator uit te praten. Als hij dat dan nog niet wil is dat prima, maar dan houdt het wel op. Dan heb ik m'n best gedaan. M'n ei ben ik allang kwijt sinds ik hem heb verteld dat hij in onze jeugd het verschil had kunnen en moeten maken tussen een gelukkige jeugd en hetgeen wij hebben doorgemaakt. Dat heeft zo ontzettend opgelucht, dat wil je niet weten. En als mijn eerlijkheid het einde betekent van een contact met hem, dan zij dat zo. Dan kan ik verder met mijn leven, een leven met veel meer rust en waarin ik het verleden definitief gedag zeg. Lijkt me heerlijk.
Dombo knap hoor dat je zo er over kan denken en er zo bewust mee bezig bent! Daarnaast heel fijn om te lezen dat jij en je man samen een team vormen en dat zo veel beter gaat. Ik hoop dat het inderdaad je de rust kan geven om het af te kunnen sluiten. Alleen al duidelijkheid over uitnodigingen zonder gezeur niet doen is een stap voor uit... Succes en dikke knuffel! Heb je met je broer wel fijn contact eigenlijk? Lijkt me zinniger dan je vader!
Dombo, ben benieuwd of je brief al verstuurt is, en zo ja hoe er op gereageerd is..... Mariss, al de weken aan het aftellen?
Mariss, ben je al aan het aftellen? Mone, ik heb inmiddels al wel iets klaar liggen om aan hem te versturen, maar dat doe ik volgende week pas als de meisjes weer naar school gaan, dat heb ik hem na z'n berichtje over de contactbreuk doorgegeven. Ik verwacht er weinig van, hij was er zo stellig in dat hij niet met een buitenstaander erbij wil praten, dat ik me haast niet kan voorstellen dat hij van gedachten veranderd is. M'n broertje en ik hebben gelukkig wel een heel erg goed contact en wat dit betreft zijn we echt wel 2 handen op 1 buik. We doen niets zonder elkaar. Hij staat alleen veel minder ver in het proces dan ik. Hij kan er ook maar moeilijk over praten, ook niet met m'n schoonzusje, dat is jammer. Hij zat qua werk ook vreselijk in de stress de laatste tijd omdat er een paar flinke ontslaggolven voorbij kwamen. Tot nog toe heeft hij z'n baan mogen behouden, maar de onzekerheid blijft en daardoor stopt hij dit gedoe met onze vader heel diep weg en probeert alleen maar bezig te zijn met leuke dingen. Jammer, want ik ben bang dat hij zichzelf hierdoor opnieuw weer vreselijk voorbij gaat lopen.
Zo de eerste schooldag is weer begonnen.....pfff na 6 weken weer in een ritme komen Pieter heeft alleen wel een nieuwe juf, we kregen vrijdag een belletje dat zijn juf deze vakantie te horen heeft gekregen dat ze borstkanker heeft en is afgelopen week meteen geopereerd... Zo maar eens snel aan de knutsel, moet nog heeeeeel veeeel roosjes van marsepein maken. Morgen trouwt m'n broertje en vrijdag is dan het feest, en ik verzorg de bruidstaart (m'n zusje de cupcakes erbij) dus zij krijgt morgen van mij de roosjes mal.... Dombo, succes en ik hoop voor jullie allemaal dat een mediator geaccepteerd wordt door je vader!
Jeetje mone heftig! Lekker he weer naar school, eigen ritme! Heerlijk! Succes met de roosjes en taart! En fijne dag morgen en vrijdag!!!