Ik zeker niet negatief bedoeld maar helaas wel realiteit. Dat je testen goed zijn geeft geen zekerheid. Daar wordt erg makkelijk over gedaan. Wat ik adn wil geven is dat ik de onzekerheid heel goed begrijp. En dat alles wat je voelt of juist niet voelt voor angst, ongeloof en onzekerheid kan zorgen. Nogmaals zeker niet negatief bedoeld naar niemand. Ik geloof inmiddels niet meer in symptomen en zwtesten die geven enkel een zwangerschap aan. Je lijf kan je goed voor de gek houden.. En idd de kans dat t goed gaat is vele malen groter
Ach ja, het hele gebeuren is gewoon eng en er zijn geen garanties. Heb me ook veel zorgen gemaakt om zeer weinig symptomen. Maar tot nu toe alles goed en ontwikkelt zich naar behoren. Zwangerschappen en miskramen zijn nooit gelijk. Maar er zijn wel trends en het hebben van goed oplopende testen is een goed eerste teken. Dan als bij de echo het vruchtje bij de termijn past en een hartje te zien is, tweede goede teken. Bij mijn bbz had ik lichte late testen en bruinverlies. Wel typische tekenen dat het fout kan gaan. Anyway, geen zorgen om symptomen maken, blij zijn dat je niet de hele dag met je hoofd boven de pot hangt
Inderdaad symptomen zeggen niks. Ook hier amper symptomen het scheelt voor mij om te weten dat ik die symptomen bij dochter ook amper had. Ik besefte me vanochtend wel dat ik wat somber, in mezelf getrokken en angstig ben. Iets wat echt niet in mijn normale karakter valt. Iets wat ik ook had bij dochter. Toch maar even uitgezocht, maar juist de hormonen roepen die gevoelens op. Dus eigenlijk juist een symptoom. Ik ga heel hard duimen voor een mooie echo 23 juli voor je!
Hoi allemaal, en met name Kat80. Ik ben niet erg actief hier maar wilde even zeggen dat ik PRECIES, maar dan bijna echt, hetzelfde heb (gehad) als jou. Manlief en ik zijn al 1,5 jaar bezig en ineens was het in maart raak. Na 6 weken helaas een miskraam. En nu kwam ik er vrijdag achter dat ik 4 weken (en morgen 5) ben. Ook ik maak me, en alle andere zwangere vrouwen ter wereld, bang over wat er komen gaat. Vooral omdat, net zoals bij jou, er sinds vandaag wat symptomen lijken tebzijn. Mijn pijnlijke borsten zijn wat minder. Gisteren had ik ook echt ongesteldheidsbuikpijn en nu vooral wat zeurderige rugpijn. Vooral de rugpijn doet me denken aan mijn miskraam. Maar toch voel ik dat deze keer anders is. Ben zelfs al wat misselijk soms. Maar wat iedereen op dit forum en alle andere sites op het internet al 150 miljoen keer gezegd heeft: het is bij iedereen en ook bij iedere keer anders. 50/50. Erop of eronder. Ik probeer rustig te blijven (en dat lukt wel) alleen blijf je gewoon, ongeacht wat je in je bovenkamer denkt, bij elk steekje, pijntje of juist minder symptomen (het is dus nooit goed!) denken dat er wat is. En ook ben ik zelf een beetje bang als ik naar de wc ga. Maar ik wil niet bang zijn en niet obsessief bezig zijn. Iemand tips daar tegen?
Nee geen tips anders dan afleiding zoeken. Mijn huis is nog nooit zo schoon geweest. Net zelfs de hond gewassen, geföhnd met de waterblazer en uitgekamd nu ben ik bekaf. Symptomen bij mij vandaag weervaar minder. Nig 2 weken en 2 dagen tot de echo.
Ja inderdaad, afleiding is one of the keys. Probleem is dat ik fulltime werk (en dan zou je zeggen: genoeg afleiding, toch?) en tijdens mijn werk goed kan dagdromen en me dus druk kan maken. Maar zo te lezen lopen veel mensen in dit topic bijna tegelijk. Ik krijg de 27e een echo.
Jou verhaal en van Kat komen helemaal overeen met de mijne. Morgen 5 weken en dat na 2 miskramen eerder het jaar. Durf gewoon nog niet toe te geven aan de zwangerschap, bang om weer teleur gesteld te worden. Waar ik me voor nu aan vast hou; goede oplopende testen en op nod een clear blue met 2-3 . En de vlagen misselijkheid gedurende de dag. Vorige zwangerschap was dit niet aanwezig en had ik geen knaltesten en uiteindelijk dus ook aflopend. Dus duimen dat het snel de 21e is! Eerste echo, hopelijk ga ik hem halen.
Ja, ik snap je helemaal Valenti! Knap dat je gewoon de oplopende week testen doet. Ik heb alleen vorige week vrijdag een standaard Clear Blue (niet digitaal dus) gedaan en 'durf' nu geen andere te doen. Zie er ook geen reden toe, dat ook. Vond het alleen morgen best wat eng, om te merken dat mijn borsten een stuk minder pijnlijk waren. Maar ook daar weer bij: als je dat Googelt zie je veel dezelfde vragen (en vaak achteraf een prachtig kindje wat geboren is). Maar toch he. Wel fijn dat je in een topic zoals dit steun elkaar hebt.
Ik snap je ongerustheid heel goed. Heb in april 2014 een miskraam gehad na jaren proberen zwanger te raken en ik heb die miskraam als intens triest ervaren. Het gekke is dat ik vanaf het begin geen goed gevoel over de zwangerschap heb gehad. Heb tot aan de eerste echo alleen maar gedacht dat het niet goed zat. Dat bleek inderdaad te kloppen toen we de eerste echo kregen. Toen ik in november vorig jaar weer zwanger bleek te zijn heb ik alleen maar angst en paniek gehad en dacht alsmaar: als de eerste echo maar goed is! Daarna dacht ik: Als de eerste 12 weken maar achter de rug zijn! Daarna dacht ik: Als de 20-weken echo maar goed is! Ik heb wel een heel ander gevoel gehad tijdens deze zwangerschap, ondanks alle angst voelde het toch goed. Langzaam maar zeker heb ik meer vertrouwen gekregen naarmate de tijd verstreek en alles iedere keer alles goed bleek te zijn bij de controles. Onzekerheden en angst blijven maar dat geldt ook voor vrouwen die geen miskraam hebben gehad. Dan zit je weer te wachten wanneer je je kindje voor het eerst voelt, dan voel je je kindje een dag iets minder bewegen en slaat ook weer de paniek toe, etc. Ik dacht ook dat ik heel veel zwangerschapsklachten moest hebben om echt goed zwanger te zijn zoals misselijkheid. Ben nooit misselijk geweest maar rende ook alsmaar naar het toilet om te checken of ik geen bloed verloor en moest alsmaar aan mijn borsten voelen of ze nog wel pijn deden. Bij ieder steekje en krampje maak je je zorgen. Mijn eerste zwangerschap heb ik echt te veel getest maar dat zegt ook niets. De testen zijn altijd positief geweest, ookal was het al mis. Deze zwangerschap heb ik 2 testen gedaan, klaar. Ik wens je heel veel geluk en een geweldige zwangerschap en hoop dat je er echt heel snel van kunt genieten en dat je meer zekerheid voelt. Nu denk je misschien: Was ik maar verder in de zwangerschap, dan had ik meer zekerheid. Inmiddels ben ik 39 weken zwanger en dan maak je je weer druk over de bevalling hahahaha. Komt goed!
@oreokoekje. Ik ben wel gestopt hoor met testen. Ik had voor het eerst 2 dagen voor nod het gevoel in de avond dat ik moest testen. En een duidelijke streep werd direct zichtbaar. Omdat bij mijn vorige miskraam bij 1 dag na nod vaag was, testte ik door. Nu deed ik het om te kijken of het wel goed opliep. Dat zit wel goed. De testen lijken op de zwangerschap van mijn zoontje, dus dat houdt me positief. Maar jeetje wat kruipen de dagen!
Nou inderdaad. Vandaag ben ik 5 weken en vanavond uiteten met een vriendin (die nog van niks weet omdat ze met haar man al 5 jaar probeert zwanger te worden :/) die dol is op sushi. Ik ga proberen iets anders voor te stellen
Ik denk dat de angst wel zal blijven hoor! Ik had bij mijn eerste zwangerschap (mk) ook geen goed gevoel. Toen ik begon te bloeden wist ik genoeg. Ik heb er nu een goed gevoel bij en ik hoop dat mijn gevoel juist is. Mijn man zegt als ik weer in paniek ben schat geen bloed = goed. Ten eerste dus gefeliciteerd met je zwangerschap en ten tweede ik senk dat niemand die angst bij je kan weghalen. Ik denk dat we er maar aan vast moeten houden dat maar 1 op de 10 bevruchtingen doorzet en dat daarvan maar 1 op de 10 zwangerschappen mis gaan. 90% gaat dus goed!!!