Het gaat zeker pijn doen (maar das geen nieuws), ik vond het aanvoelen als hele erge menstuatie pijn...je moet gewoon doen wat voor jouw op dat moment t beste aanvoeld...wil je lopen,ga je lopen...wil je liggen, ga je liggen..ik zie er zelf ook wel weer een beetje tegenop hoor, ook al vind ik het nu wel een voordeel dat ik een beetje weet wat er gaat komen en ik kan verwachten..
Meid.............99% van de bevallingen komen rustig op gang. Je rolt erin...het begint helemaal niet heftg maar met lichte weeen (in de meeste gevallen) en het word steeds iets heftiger. Tuurlijk doet bevallen zeer....dat snap je natuurlijk zelf ook wel. Ik was ook zooooooooo vreselijk bang heb echt nachtmerries gehad! Maar toen het eenmaal begon was ik zooo kalm en relaxt. Je rolt er echt in meis! Sterkte! ennuh niet naar enge verhalen luisteren je maakt jezelf alleen maar gek!
Fijn om jullie berichten te lezen Je overgeven aan de pijn is het beste wat je kunt doen. Ik lees nu het boek veilig bevallen.( moet nog 14 weken hoor ) ,maar kijk er heel anders tegen aan is vind het een echte aanrader
Net zoals de andere meiden al zeggen, het doet gewoon pijn. Maar laat je niet te bang maken hoor. Mijn bevalling duurde 12 uur maar pas de laatste 2 uur weeen waren heftig. Ik was echt heel rustig en had het gevoel het helemaal onder controle te hebben. De eerste paar uur heb ik op mijn gemak Mayong gespeeld op de ds tussen de weeen door Pas nadat de vliezen werden gebroken werden de weeen heftiger en ging dat echt niet meer en toen was ik al ruim over de helft
Ik ben ook mega bang voor de bevalling. Bang dat er iets niet goed gaat. Bang dat ons kleintje niet gezond is, bang dat ik iets ''fout'' doe waardoor er iets met de kleine gebeurt, bang dat ik de pijn niet aan kan ik weet het er zijn al 1000000 vrouwen bevallen maar toch ik ben er echt heel erg bang voor enz enz enz. Ik word morgen ochtend om 8 uur ingeleid ik hoop echt dat alles goed gaat. Ik kan niet eens slapen door de zenuwen
Wat een mens zeg Het doet wel pijn, maar ik heb geen seconde gedacht dat ik dood ging, ik heb niet eens aan pijnstilling gedacht! Nou was dat toch geen optie, want ik beviel thuis, maar goed. Ik dacht op een gegeven moment wel pfew, als dit nog 12 uur duurt weet ik niet of ik dit wel kan. Maar toen had ik 9 cm ontsluiting Veel suc6, en laat je niet gek maken!
Hoi, Morgen begint bij mij de 34e week en ik ben ook erg bang voor de bevalling... Eigenlijk al de hele tijd, maar toen was het nog allemaal zooo ver weg. Nu komt het akelig dichtbij. Natuurlijk verheug ik me er ook op mijn kindje in mijn armen te mogen houden, maar ik ben zo vreselijk bang voor de pijn, voor mijn reactie op die pijn. Hoe moet zo´n hoofdje nou door mijn vagina heen? Ik weet ook wel, dat het gaat en dat het al zovaak gebeurd is, maar toch... Jeetje... En daarbij komt dan ook nog, dat mijn man al kinderen heeft en ik ben bang, om heel anders te reageren op de bevalling dan zijn exvrouw... groetjes neihsa
ten eerste luister niet naar horrorverhalen van anderen! geen bevalling is hetzelfde mijn bevalling was zeker geen pretje maar binnen 10 minuten na de bevalling zei ik al van ik doe het zo weer en toen moest ik nog gehecht worden. ik ben ingeknipt en mijn dochter is met de vacuum gehaald. Ben bijna 2 uur aan het persen geweest maar ik zou het echt zooooo weer doen!
Weet je wat bij mij hielp het te relativeren? Ik dacht steeds: "dit is maar tijdelijk. Over een paar uur maximaal heb ik geen pijn meer, maar wel een kindje. Dat moment komt er vanzelf. Gewoon geduld hebben." Het hielp best, vond ik.
en trouwens de clichés van je bent het zo vergeten als je kindje geboren is.....die zijn allemaal waar! ik had vantevoren ook zoiets van jaja maar ik heb het zelf ervaren en je bent de pijn wat je hebt of hebt gehad zo weer vergeten
Ik ben nu meer voor de uitdrijving zelf hahaha. Na al die horrorverhalen dat het zoooooo brandt en scheurt etc, etc.
De uitdrijving vond ik het minst vervelend van de hele bevalling. De weeën deden minder pijn. Het was wel hard werken, maar niet zo heel pijnlijk. Ik zag heel erg op tegen de knip, maar toen zei de vk opeens: "ik ga nu knippen" en toen zei ik: "ja, graag!" en toen was beebje er vrijwel meteen. De knip voelde ik niks van. Het was een opluchting dat er ruimte kwam.
Ja, het doet erg veel pijn. Misschien wel het meeste pijn dat je ooit had in je leven. Maar de keerzijde is, dat bijna iedereen deze pijn vergeten is zodra (wat hierboven ook gezegd wordt... zo'n mooi moment) je je kindje eruit voelt glibberen. Maar ja, je kan het je niet voorstellen. Na zo veel uur afzien en een kind baren, geen pijn meer voelen als je het niet hebt meegemaakt, ik snapte er ook geen zak van als mensen dat zeiden :-s Maar meid, probeer je niets aan te trekken van horrorverhalen, de meeste bevallingen gaan zo goed en er is volgens mij nog nooit iemand doodgegaan puur alleen van de pijn dus het komt echt goed. Ook bij jou, geniet nog ff van je zwangerschap en je rust
je moet niet te veel naar andere luisteren je moet het zelf ervaren iedereen ervaart het weer anders ik heb zelf hele makelijke bevalingen mee gemaakt de eerste was er met 4 uurtjes en de 2de nog geen 3uurtjes en hoe kalmer jij blijft en hoe ontspanner jij bent hoe makelijker het gaat en dan zal je zien dat de bevalling makelijker verloopt er tegen in gaan werkt aleen maar avenrechts en duurt het aleen maar langer en je zal zien zodra jouw kindje geboren wordt ben je ale pijn weer vergeten
Je kan niet voorspellen hoe je bevalling gaat. Wat de een als heel vervelend ervaart, kan voor een ander best meevallen... Ik denk dat er gewoon niet zoveel over te zeggen is, het verschilt van mens tot mens en van bevalling tot bevalling.
Wauw echt indrukwekkend al die verhalen. Ik zit nu in me 27e week en ik begin me ook al in te lezen en te orienteren op de hele bevalling. Ik herken wel heel erg wat andere vrouwen zeggen. Voor mij is het ook de eerste, ik heb echt zoiets van.. Hij moet er op de een of andere manier toch uit. Of ik nou in paniek raak of niet, ik moet de klus klaren.. Klinkt belachelijk maar het stelt me gerust. Ik hoop natuurlijk van harte op een rustige bevalling.
hoi meid! Om je gerust te stellen: het valt allemaal best mee hoor! Als je denkt dat je de pijn niet meer aan kunt, heb je recht op pijnstilling, maar ik denk niet eens dat je het nodig hebt. Ik heb er in totaal 14 uur over gedaan (1ste kindje) en alleen de ontsluitingsweeen aan het eind waren wel zwaar, maar verder was het best te doen. De persweeen zijn heerlijk vond ik! (zodra ik mocht persen dan hahahaha) Hoe meer jij ontspant hoe makkelijker het gaat. Bovendien ga je zo op in het hele proces, dat je er niet eens bij stilstaat allemaal. Het gaat vanzelf, je lichaam neemt alles over. Maak je niet druk en geniet nog lekker van je zwangerschap!
inderdaad kalm blijven en goed luisteren naar de aanwijzingen die je worden gegeven. Niet teveel boekjes lezen erover. Ik heb geen een boekje gelezen en ik vond het helemaal niet erg om te bevallen. Ik hoor er zoveel mensen over dat het zo zwaar is enzo, maar ik vond het eigenlijk wel leuk om te bevallen, een hele ervaring. `Je bent ervoor gemaakt` dacht ik alleen maar! en dat is zo, je bent gemaakt om je voort te planten. Als een bevalling echt zo erg is, waarom kiezen mensen er dan voor om opnieuw zwanger te worden?