gister hebben we de eerste echo gehad. 10 weken zwanger dachten we. alleen was er geen leven meer. waarschijnlijk al zo rond de 5de 6de week. van de vlk moet ik afwachten, sowiezo tot dinsdag want dan krijgen we weer een echo om te kijken hoe het dan is. ik voel me verschrikkelijk en weet niet of ik wel wil wachten, maar het zal wel moeten omdat het nu weekend wordt. ik weet niet was wijsheid is, wachten of ziekenhuis. het doet pijn ook al was het nog maar zo klein. je houd zwangerschapsverschijnselen. en verder is het bloedverlies maar zo ontzettend weinig, bah wat een rot situatie. ik weet het allemaal niet, ben zo verdrietig....... liefs linda
hoi linda vreselijk hoor het wachten en wachten ik heb ook maandag gehoord dat er geen hartje klopte bij de 8 week en ik moet ook gewoon wachten tot wanneer weet ik niet sterkte met je verlies en hoe je hoofd koel meid groetjes sandra
heh bah wat vervelend voor je :'( Denk je moeder te worden gebeurd er dit. Er zijn erg veel meiden die kunnen meepraten erover dus kom regelmatig je hart luchten, dat helpt echt. Hoelang verlies je al bloed? bij mij begon het ook steeds met een beetje maar binnen 1,5 kwam het dan ook al echt op gang, de laatste keer ben ik zelfs in 2 dagen tijd het vruchtje al verloren. Het is heel persoonlijk of je wilt afwachten tot het zelf komt of dat je je laat curetteren. Bij het laatste heb je iets kans op verklevingen maar dat is zeldzaam. Ik heb het alle keren laten komen (5 weken, 7 weken, 9 weken en 10 weken), ik wilde het op deze manier afsluiten maar er zijn er genoeg waarbij het niet op gang komt of die niet willen dat er een overleden baby nog in je buik zit, het is echt persoonlijk. En wat je ook kiest, het zal zwaar zijn, want eigenlijk wil je gewoon dat je kindje weer gaat leven en dat er niets mis is. Heel veel sterkte en een dikke knuffel liefs miek
Hey Linda, Wat een schok moet dat zjin geweest zeg...echt verschrikkelijk. Bij mij kwam de miskraam vanzelf opgang, daar aan merkte ik dat het mis ging zeg maar. Ik ben het zelf verloren zonder de cureteren. Wel moet ik zeggen dat je eigenlijk niet verder kan met verwerken tot het er uit is..Zo ervaarde ik dat. Ik vind het heel rot voor je. sterkte Liefs
hoi wat vreselijk verdrietig voor jullie. mijn situatie was eigenlijk precies hetzelfde. ik had rond 8-9 weken mijn eerste echo en daar was op te zien dat het kindje rond 5 weken was gestopt met groeien. ik had weken daarvoor ook steeds wat licht bloedverlies ik was op vrijdag voor de echo , op de maandag daarna is het vruchtje spontaan gekomen. alsof het lichaam nu wist dat het niets meer zou worden. ik was heel blij dat het op een spontane manier is gebeurt. ik hoop voor jou dat het ook spontaan loskomt. alhoewel ik geen slechte verhalen hoor over cutterage. sterkte ermee spinnekop
jeetje meis, wat vreselijk zeg!! het verdriet zal nog wel even blijven, en dat mag ook,...praat erover en gooi alles eruit wat je kwijt wilt! heel veel sterkte!!
Linda, wat verschrikkelijk zeg! helaas kunnen een boel meiden er hier over meepraten. Maar ik heb destijds ook ervaren dat het me wel hielp om mijn verhaal met anderen te delen en herkenning te vinden. Bij mij werd 2 jaar geleden bij 11 weken geconstateerd dat het vruchtje met 8 weken was gestopt met leven. Heb nog een week gewacht, controle echo gehad (omdat er altijd weer discussie is of je misschien niet per ongeluk korter zwanger bent dan je dacht) en daarna misoprostol vaginale zetpillen om het op te wekken (en 1 week later uiteindelijk toch curettage ivm restweefsel) Het is belangrijk goed op de hoogte te zijn van je mogelijkheden, maar voor nu vooral dit verschrikkelijke nieuws te verwerken (al zal dat echt tijd nodig hebben). ik wens jullie heeel veel sterkte!
Hoi Linda, allereerst: heel veel sterkte! Ik zie staan dat je niet weet of je wilt wachten of dat je naar het ziekenhuis wilt. Ik heb het zelf meegemaakt. In eerste instantie heb ik gekozen om te wachten, het bloedverlies was al begonnen. Toen ik thuiskwam na de echo werd het ook heel heftig en dat duurde 2 dagen. Toen stopte het weer. Twee dagen verder werd ik wakker van bloed dat letterlijk uit me gutste. Snel naar het toilet en daar verloor ik iets waarvan ik dacht dat het het vruchtzakje was. Ook de verloskundige dacht dat. Toch wilde ik een controle echo. Daar bleek alles er nog te zitten. Toen wilde ik zo snel mogelijk een curettage. Denk goed na over wat je kiest. Natuurlijk had ik het liefst afgewacht, maar het was te veel voor mij. En als jij denkt, ik wil dit niet zo, dan kan je ook kiezen voor een curettage. Weeg het tegen elkaar af. Btw, wat ik heb gehad hoeft niet bij jou te gebeuren! Sterkte met je keuze
dank jullie wel meiden voor de lieve reacties. gister veel nagedacht... er is al een paar weken geen leven meer en het bloeden is zo goed als gestopt sinds we de echo hebben gehad. gister erg misselijk geweest en vandaag een rampen dag. heel erg last van duizelingen en mn temp gaat omhoog. net 37.8. tja met 38.0 mag je pas bellen. word een beetje angstig voor infecties of dat soort dingen. ik heb hier nog een kleine van 13 maanden rond lopen, gelukkig was mn mannetje vandaag thuis. hoe had ik anders de dag moeten door komen??? ben goed in de war door emoties en denken. het duurt allemaal zo lang. liefs linda
Jeetje meis wat ontzettend balen voor jullie! Bij mijn miskraam wist ik het pas bij de 2e echo dat er geen leven meer was. De miskraam gebeurde meteen diezelfde avond. Ik weet absoluut niet wat voor keuze ik had gemaakt, afwachten of weg laten halen. Dat is ook erg persoonlijk. Wat mijn grootste gevoel zei was ''hoe lang loop ik nog rond met een ''gestorven'' kindje in mijn buik''. Ik zou het echt niet weten. Ik wens jou en je vriend/man heel erg veel sterkte toe, ook bij het nemen van deze moeilijke beslissing. Liefs
we hebben 3 dagen gewacht en toen zijn we in gesprek gegaan met de gyn. ze hameren erop dat je lichaam het zelf moet kunnen doen. ik vond het idd een naar idee dat het vruchtje al zo een 3 weken niet meer leefde en in mn buik zat en waarom mijn lichaam niks deed. na een moeizaam gesprek ben ik vorige week dinsdag gecureteerd. volgens de arts had mijn lichaam het niet zelf kunnen doen. dit was voor ons de beste keus, ook omdat ik nog een kleine hier heb rondlopen, waar ik voor zorg. de onzekerheid van wanneer dan de mk zou beginnen en de zorgen erom heen kon ik er gewoon niet bij hebben. maar nu een week verder gaat het nog niet goed. heb erg veel buikpijn en ben moe. contact gehad met de ha, pijnstillers nieuw recept diclofenac. en volgens haar en de verloskundige is het waarschijnlijk wondpijn. curretage schijnt niet zo heel erg vrouwvriendelijk te gaan en daar schrok ik van! of hier in het zh staan ze er bekend om, ik weet het niet maar vind het heel erg voor de vrouwen onder ons. als ik me maandag nog zo voel moet ik weer contact opnemen. dank jullie wel voor jullie reacties liefs linda
Hoi Linda, vervelend dat ze niet aardig doen, het is al zo'n moeilijke periode. Bij mij wilden ze me dwingen tot currretage maar ik wilde liever afwachten om het ook te kunnen afsluiten. Bij mij begon het wel met bloed en kwam het ook al op gang. Ik vind dat ze gewoon in moeten meegaan met wat de vrouw in kwestie wil, de ene wil zo snel mogelijk een curretage en de andere niet, het moet je eigen keus zijn, maar helaas werkt het niet altijd zo. Hopelijk kan je het een plekje geven, liefs miek
Hey klote voor iedereen dat is het! je verheugt je op een kleintje en dan opeens bloed of een negatieve echo.. Pff sterkte allemaal! ik had afgelopen woensdag de 12wkn echo...dacht ik. Maandag had ik bloedverlies en ben dinsdag al voor de echo geweest. Het hartje klopte niet meer en het was niet meer gegroeid vanaf 7wkn en 2dgn. ben flink aan het bloeden en moet woensdag terug voor een echo..een soort controle om te kijken of het eruit is of niet. Pff ben zo bang en hoop ooit weer zwanger te kunnen raken..xx