Hallo allemaal. Fijn dat ik hier mijn verhaal even kwijt kan. Het van je af schrijven maakt het toch makkelijker al blijft het moeilijk. In het begin van mijn zwangerschap voelde ik me al onzeker omdat dit allemaal anders ging dan bij mijn eerste zwangerschap. Ik vloeide licht maar omdat dit normaal was (gebeurt veel vaker) heb ik mezelf maar moed ingepraat door te zeggen dat het niks was. De echt stond gepland op de 21e jan. Helaas de 13e had ik even een lichte ong. pijn en moest ik wel rennen naar de wc voor mijn gevoel. Het eerste wat ik dacht was (dit is helemaal mis) een uurtje naar de eerste ontdekking kwam er ook al een prop mee. Verder geen last van buikpijn gehad of andere klachten. Er is een spoedecho gemaakt en daar bleek mijn voorgevoel dus waar te zijn. Er was niks zichtbaar HELAAS. Nu 2 dgn na de miskraam heb ik wel last van buikpijnen weten jullie of dit normaal is? Bloedverlies is ook iets toegenomen maar heb wel het gevoel dat mijn lichaam goed zijn werk doet om dit alles weer recht te zetten. gr. Ladyfly
dankje wel. Weet iemand ook hoelang het bloedverlies aanhoud? het wordt er niet minder op. Gisteren was het weer heel erg en er kwam ook nog spul mee! Is dit normaal?
Allereerst heel veel sterkte! Ten tweede om antwoord te geven op je vraag: Het verschilt per persoon hoe lang het bloedverlies aanhoud. Bij mij begon het met krampjes/steekjes en daarna licht bloedverlies. De krampjes/steekjes gingen vrij snel weg, maar daarna kreeg ik meer bloedverlies. Dat was 1 dag en daarna was het al bijna niets meer. Ik heb alleen niet heel veel verloren, mijn ongi is altijd erger geweest. Stolsels zijn normaal. Laat je lichaam maar gewoon zijn werk doen en probeer je niet te veel zorgen te maken. Je zal zien dat het ineens weer minder wordt.
Heel veel sterkte! Ik heb het zelf vorige maand gehad. Ook al een minder zeker gevoel (geen bon voor n vroege echo durven te bestellen als cadeautje voor mn vriend, twijfelen bij het aanmelden voor informatie brieven en niet in durven schrijven voor die cadeaudozen etc. Ik had de 22e een lichtere text en vanaf de 23e bloedverlies. De 25e ben ik naar mijn idee het vruchtje verloren en heb in totaal 8 dagen bloedverlies gehad. De 24e, 25e en 26e het ergste maar daarna af en toe nog wel. Ze zeggen dat het bij iedereen verschillend is maar ik hoop dat je wat aan deze informatie hebt. Liefs mij
Op oudjaarsdag had ik een positieve test in m'n handen, helemaal blij natuurlijk na 1,5 proberen. Ik was vanaf het begin af aan al heel onzeker. Vorige week donderdag had ik een klein beetje bloed op m'n wc papiertje en toen wist ik al dat het niet goed zat. M'n vriend was er nog heel positief onder maar ik niet. Vrijdag is het door gaan zetten met krampjes en bloedverlies, op de wc veel bloedverlies maar in m'n maandverband niet (dat was net zoals m'n menstruatie). Zaterdagochtend heb ik een uur lang hevige krampen gehad, om de 5 minuten 1 minuut krampen. Zaterdag en zondag nog wel gebloed en vanaf maandag werd dat een stuk minder, dinsdag woensdag en donderdag nog met maandverband gelopen en sinds vrijdag is het bijna weg. Af en toe nog wat bruinverlies. Ik was 5 1/2 week zwanger, heb veel op het forum zitten lezen en je lees ook dat het bij iedereen anders is. Mijn dokter zei als je het niet vertrouw gewoon bellen. Dus als je het niet vertrouw dan zou ik gewoon bellen. Sterkte
hoi ladyfly, allereerst allemaal sterkte hoor meiden, het is niet niks!!. Je verhaal klinkt me volkomen normaal hoor, herken er wel veel in. Zelf is het bij mij vorige week zondag begonnen, krampen en wat bloedverlies maar geen stolsels. Op de echo maandagavond was te zien dat het vruchtje na 7 wken gestopt was. Tot woensdag heb ik gewacht en in die tijd eigenlijk geen bloedverlies gehad en nog steeds geen stolsels. Woensdagmiddag is met wat pijn maar niet heftig het vruchtzakje en vruchtje gekomen waarna het bloedverlies en de stolsels begonnen te komen. Tegen 22.00 in de avond kreeg ik echter weer krampen en is de placenta los gekomen. Hierna was het bloedverlies eigenlijk weer over waarna het vrijdagmorgen pas weer begon. Weer had ik stolsels en helder bloedverlies. Sinds vandaag lijkt het weer gestopt en had ik alleen nog wat bruinverlies vanmorgen. Ik hoop dat het nu voorbij is maar wel zullen zien. Succes met het verwerken ervan en hopelijk mogen we allemaal snel weer zwanger zijn!! groetjes
De vk geeft altijd als advies om alles wat je verliest aan weefsel en je maandverbanden te bewaren. Ze kunnen dan even bij je komen kijken of je alles al kwijt bent. Zeker als je meer gaat bloeden is dat een goed idee. Dan heb jij zekerheid en kan je verder. Sterkte!
Dat advies heeft mijn vk niet gegeven hoor, dus dat is niet helemaal waar. Ligt waarschijnlijk aan de werkwijze van de vk of ze dat doen of niet.
Ik had het ook als advies gekregen en heb dus alles op kunnen vangen. Echter toen ik bij de gyn kwam en het potje met de vrucht, het vruchtzakje en de placenta op tafel zette keek hij er naar of het de eerste keer was dat hij dit zag. De stolsels heb ik er natuurlijk niet bij gedaan hoor. Alsnog heeft hij een echo gemaakt waarom hij kon zien dat het schoon was. Wel hebben wij hierdoor de mogelijkheid gekregen het vruchtje een mooi plekje te geven en het niet door het toilet te spoelen. Ik vond het wel een mooie manier om afscheid te nemen maar kan me voorstellen dat het een beetje stom overkomt. Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt.
Ik heb trouwens niet alle maandverbanden bewaard hoor.., dat lijkt me niets.... Ik heb gewoon steeds op de kannen van moeders voor moeders geplast en dan kun je goed zien wat stolsels zijn en niet. he wat een vieze praatjes voor de zondag.
@ Ladyfly Ik kan je helaas geen antwoord geven op je vraag. Bij mij is het anders gegaan. Na 13 weken zwangerschap kreeg ik kwampjes, btje bloedverlies. Erna verloskundige gebelt, hartje proberen te luisteren en erna spoedecho waar we eracher kwamen dat het mis was. Ben uieindelijk gecurreteerd omdat ik al zo 'ver' was. Dit nu alles bijna 2 weken terug. Wil je iig heel veel sterkte wensen met het verwerken hiervan!!
Nou helaas heb ik niet eerder op jullie lieve berichtjes kunnen reageren. Ben zondagavond opgenomen in het ziekenhuis. Ik begon licht in mijn hoofd te worden en bleek ook nog dat ik koorts had. Omdat de artsen en gyneacoloog bang waren voor een baarmoederontsteking moest ik de nacht blijven en gelijk aan antibiotica. Vanaf 12 uur sávonds mocht ik geen eten meer hebben ze wilden mij dus zo vroeg in de morgen er tussendoor plannen. Wat natuurlijk in mijn situatie weer eens niet lukte. Hoorde gisteren dus dat ik voor kwart over 2 in de boeken stond dat uiteindelijk op 19:00 uitgdraaid is. Lange slome dag zonder eten maar wilde graag dat het gisteren nog gebeurde zo kan ik het afsluiten en weer lekker aan de slag. (eerst even mijn lichaam de tijd geven) wacht eerst even een spontane menstuatie af. Over 2 weken nog op nacontrole bij de gyneacoloog. Het vloeien is gelijk gestopt. Ook bleek er dus nog wel resten placenta in mijn baarmoeder te zitten en dat mag en zoiezo dan niet meer zitten. Ze hebben me gisteren dus ook geholpen omdat ik hier toch te lang mee liep. Dus dit hebben we achter de rug, het verwerken heb ik het weekend al gehad dus kan nu weer met een schone lei beginnen. Bedankt voor jullie ervaringen en tips. Zodra ik weer toe ben om te testen zijn jullie natuurlijk de eerste die het horen. groetjes
hoi hoi, Wat jammer dat het zo gelopen is, maar gelukkig is het goed afgelopen. Ik hoop dat je snel weer helemaal opgekanpt ben en weer met een goed gevoel de toekomst in kan kijken. Hoop dat je snel weer zwanger bent, succes