Hoi, Ik stel deze vraag namens mijn schoonzus. Zij is hier niet actief, maar ik lees hier vaak goede tips, en wellicht kan ze daar iets mee. Mijn neefje van 2 (april 2 geworden) slaapt tegenwoodig elke nacht in het bed bij papa en mama. Hij begint altijd in zijn eigen bed, maar rond 00.00 uur begint het harde huilen en gillen. Mijn schoonzus heeft vaak geprobeerd hem in zijn eigen bed te houden, maar hij is dan zo overstuur dat hij bijna moet overgeven. Omdat mijn schoonzus zowat aan het einde van haar latijn is (slaapgebrek ), pakt ze mijn neefje nu meteen maar op en legt hem bij hen in bed. Gevolg is wel dat mijn schoonzus amper slaapt... Het lijkt me niet dat zij de eerst mama is met dit 'probleem'. Hebben jullie hier wellicht ervaring mee? Tips waarmee ze hem toch in zijn eigen bedje kan houden? Alvast bedankt!
Krijgen ze rond die leeftijd niet de tweede kiesjes? Ik herken dit gedrag van mijn eigen zoontje van wanneer zijn tanden en kiezen doorkwamen. Hij doet het ook soms wanneer hij uit zijn ritme is. Als het pijn is dan mag hij altijd bij ons in bed en dan proberen we het op te lossen met van die homeopatische druppels. Die werken meestal erg goed bij hem maar dat is bij hun zoontje even uitproberen wat het beste werkt. Als het zo is dat hij zijn ritme kwijt is dan mag hij één of twee nachten bij ons in bed, maar daarna heb ik er genoeg van en troost ik hem uitgebreid 's nachts maar daarna gaat hij terug in zijn eigen bed. Dat werkt hier goed, hij sputtert dan nog heel even en gaat weer slapen.
Misschien is een co-sleeper een optie? Dat is een ledikantje met een open kant die je aan je eigen bed vast zet. Dan kan haar zoontje fijn bij zijn ouders liggen, maar ze heeft er zelf niet zoveel "last" van dat ze niet kan slapen. Succes!
Wij zitten nu ook in deze fase, en vooralsnog geven wij er gewoon aan toe. Ze zullen het even nodig hebben. (Overigens gingen onze kinderen eerder na zo'n fase weer gewoon in eigen bed slapen, daarom zijn we niet bang om er jaren aan vast te zitten)
Wanneer onze kinderen er behoefte aan hebben bij ons in bed te slapen deden (doen) we dit gewoon. Het gaat inderdaad weer over. Ik deed het juist om van het gejengel af te zijn en zelf te kunnen slapen. Wij hebben wel een bed van 180 cm breed, misschien scheelt dat. Matrasje op de grond bij ons hielp ook wel vaker.
daniel kruipt ook heel vaak bij ons tegenwoordig, merk het nu vaak pas sochtends als ik wakker word Maar die matras (of campingbedje) op eigen kamer erbij vindi k wel goeie tip!
Mja wij vonden bij ons in bed ook niet zo'n succes... (dan slaapt er niemand) maar precies die leeftijd bleek ze ineens bang in het donker... Tijgers, krokodillen, spoken... En ja het ging gelukkig ook weer over maar duurde paar maanden toch Mar in het begin klampte ze zich letterlijk aan mij vast en dan kreeg ik dr echt niet meer in bed. Later kon ik er bij blijven zitten... En uiteindelijk bleek waar ze bang voor was en konden we dat de kamer uit sturen... Later sliep ze gewoon weer normaal.
Als het de kiezen zijn kan hij er behoorlijk last van hebben. Ons meisje had er ook wel aardig last van 's nachts en dan kreeg ze gewoon een zetpil tegen de pijn, dan verliep de nacht voor haar ook een stuk beter en was ze de volgende morgen ook weer goed uitgerust. Het zo overstuur zijn en er (bijna) van moeten overgeven ken ik niet, daar kan ik je helaas geen tips geven.