Wanneer begon jij met voorlezen?

Ik hoor altijd dat je daar niet vroeg genoeg mee kan beginnen, maar mijn kleintje is bijna 1 jaar en ik heb het een aantal keer geprobeerd. Hij zit nog geen 2 seconde stil, wilt dan het boekje in zijn mondje doen of verscheuren. Maar luisteren, nee zo interessant is het blijkbaar niet! Haha

 

Ik lees hem voor sinds 'ie op z'n eigen kamertje slaapt, volgens mij was dat met een week of acht. Hoort bij het bedritueel.
Nu is 'ie bijna elf maanden en ligt 'ie niet altijd ingespannen te luisteren, maar ik blijf het doen.
Voorlezen is goed voor het ontwikkelen van het taalgevoel en ik heb zoiets van baat het niet dan schaadt het niet....

Oh, de kleine man ligt dus in z'n bed en ik lees voor. Hij kan niet zelf bij het boek, dat wil 'ie maar in z'n mond stoppen.

 

Ik lees hem 's avonds voor, voordat hij de lange nacht in gaat. Dat doe ik al een paar maanden, ik denk sinds hij 5 maanden is.

Hij krijgt er vaak niet zoveel van mee, maar ligt wel altijd heel 'chill' naast me. Een beetje te rollen, een beetje te kijken, een beetje te kletsen.

 

Hier tot op heden niet gedaan..

Het bed is om te slapen (dat zit er nu zo ingebakken dat ik daar niks meer aan ga veranderen) en als ik op de bank een boekje met dr wil lezen gebeurd hetzelfde als bij mirro

 

Ik ben het sinds kort gaan proberen; ik wil er op tijd bij zijn ivm het ontwikkelen van het taalgevoel. Maar zoals hier ook al werd vermeld: het bedje vind ik puur om te slapen dus ik lees voor op de dag, samen op de bank. helaas is het hier meer ook alles aanraken en in zn mond doen, bladzijden kreukelen etc. Ik denk dat ie misschien nu nog iets te jong is om wat mee te krijgen van de inhoud/ plaatjes kijken etc.?

 

Wij doen het al een tijdje, weet niet precies wanneer we ermee begonnen zijn. Het hoort tegenwoordig bij het bedritueel: pyjama en slaapzak aan, flesje, tandjes poetsen, voorlezen, knuffelen en naar bed. Ze vindt het geweldig! Af en toe gaat het haar niet snel genoeg, omdat er teveel tekst in de boekjes staat. Natuurlijk begrijpt ze nog heel veel niet, maar ze vindt het wel erg leuk om naar plaatjes te kijken en ze wordt er rustig van.

Ze begint ook steeds meer belangstelling te krijgen voor haar "eigen" boekjes, ze zit er echt in te bladeren.

Ik vind het wel belangrijk dat ze opgroeit met boeken. Ik houd zelf erg veel van lezen en ik hoop dat ik haar iets van mijn passie mee kan geven en haar kan laten ervaren dat lezen verrijkend kan zijn. En daarom laat ik haar nu alvast kennis maken met boeken. Haha, zodat ze gaat denken dat het normaal is .

Ze vindt Nijntje leuk, daar zitten simpele plaatjes in, met mooie kleuren. Verder hebben we zo'n eerste babyboek met mooie grote tekeningen met één woord eronder, daar "leest" ze zelf graag in, of samen met papa. Hij maakt dan bijpassende geluidjes, bij de hond en de trein, etc.

En een echte aanrader vind ik "Van een kleine mol die wilde weten wie er op zijn kop gepoept had". Waaahaa, die is zoooooooo grappig! Het is dat ze het nog niet snapt, anders zou ik het elke avond voorlezen .

 

Al sinds ik zwanger was lees ik J.D voor, vind ik zoooo cozy
Echt het idee van contact hebben met je kleintje.

Na zijn geboorte ben ik begonnen, eigenlijk vrijwel direct. Nou heeft hij eerst in de couveuse gelegen, maar toen hij thuiskwam begon ik gelijk. ok omdat ik het zelf zo gezellig vind. Meestal viel hij in slaap, en dan las ik gewoon het boekje uit.

Nu is hij bijna 2 en geniet hij er echt van. Hij pakt zelf zijn boekjes en brengt die naar me toe, en kruipt dan lekker bij me op schoot. Als het boekje uit is gaat hij huilen, dus meestal lees ik voor tot ik zelf kapot ben

Voorlezen is heerlijk, volgens mij kun je er niet vroeg genoeg mee beginnen, als je kindje het toelaat tenminste. De koter van mijn beste vriendin is nu 14 maanden en vind er nog steeds niks aan, meestal begint hij te huilen

 

hier dus ook ,
esmee wordt over 13 dagen 1jaar maar echt intresse ..
ja de plaatjes , ik hoeft de verhaaltjes niet te gaan lezen , alleen omschrijven wat op het plaatje staat...

 

Wij doen het sinds 2 maanden geloof ik. Daarvoor ook wel eens een poging gewaagd, maar dat was niet zo´n succes. Ze zit/zat niet zo graag op schoot en al helemaal niet stil. Maar nu gaat het goed. We doen het gewoon overdag, niet elke dag trouwens. Soms komt ze zelf al met een boekje in haar hand naast me staan, en soms pak ik samen met haar een boekje. Ik kan er echt van genieten, dan zit/ligt ze eindelijk weer lekker rustig bij me, en gaat dan met haar vingertje vanalles aanwijzen en tegen het boekje "kletsen", heel schattig.

 

Jaa die hebben wij ook Echt een succes bij papa en mama inderdaad

Overigens lezen wij ook regelmatig voor in de leesstoel en dan vindt ie de verhalen wel heel interessant. Maar dan kan ie de boekjes ook echt goed bekijken.

 

Hier is het ook een onderdeel van het bed-ritueel en ook overdag wordt er vaak 'gelezen'. Dat komt nu neer op dat ze zelf in boekjes kijkt en bladert (van die kartonnen boekjes), of dat we samen een boekje bekijken. Ze wijst dingen aan, of ik wijs iets aan en zeg dan hoe het heet. De meeste boekjes die ze heeft (zelf of van de bieb) hebben nog niet echt een verhaal hoor. Maar sommige wel, al is het nog totaal niet handig om dat te willen voorlezen: zij wil altijd sneller bladeren, bladzijdes overslaan of juist weer terug. Nee, het verhaal is nog niet aan haar besteed, maar dat hoeft ook niet. Leuke plaatjes en kartonnen bladzijdes, meer heeft ze niet nodig.

We doen dit al een hele tijd, al vanaf dat ze een paar maanden oud was denk ik. Toen liet ik de plaatjes in een boekje zien terwijl ze de avondfles dronk. Daarvoor had ze natuurlijk knisperboekjes in de box, maar dat telt niet echt als boekje. Oh, en ik zette ook wel eens een opengeslagen prentenboek neer op een plek waar zij naar kon kijken als ze ergens lag, gewoon voor de gezelligheid (wel zorgvuldig kiezen wat voor soort plaat natuurlijk).

Overdag 'lazen' we ook al vroeg boekjes, al was het alleen al omdat het omslaan van de bladzijdes zo leuk is. Maar ze keek ook al jong echt naar de plaatjes. Dieren bijvoorbeeld, en dan maakte ik het geluid erbij. Of boekjes met liedjes erin en dan meezingen natuurlijk. Dat kan met zes maanden echt al wel, tenminste bij ons meisje kon dat.

Ze was ook nog jonger dan zes maanden toen ze graag speelde met haar voelboekje: zo'n boekje met dieren met 'echte vachtjes' van stof. Eerst was vooral het lange haar van het konijn en de hond geliefd, later kreeg ze meer interesse in de 'moeilijkere' vachtjes, zoals het ruwe tongetje van de poes. Leuk om te zien hoe dat veranderde!

Wat ze nu heel leuk vind is Rupsje Nooitgenoeg, en dan met haar kleine vingertje door alle gaatjes friemelen. En haar grote zoek-boek, met van die grote platen waar vanalles op te zien is. Dingen zoeken en aanwijzen, helemaal top. Ook leuk om op te zitten trouwens, ze is soms net een kat En boekjes van Kikker doen het ook goed hier.

Je kan lid worden van de bieb, dan kun je veel verschillende soorten boekjes lenen en ontdekken welke je kindje op dat moment leuk vindt. En het is minder erg als ze er niet héél voorzichtig mee is dan wanneer het een eigen boekje is Maar: niet voor 'smetvrezers', want jouw kind is natuurlijk niet de eerst die met een papvinger de poes aanwijst of een hap neemt uit Kikker

Oh, en op de vraag of het zin heeft om al voor te lezen met zes maanden: als jij het leuk vind om te doen, is het sowieso zinnig! Je kind geniet misschien al van de plaatjes, of de liedjes / dierengeluiden / woorden die jij er bij vertelt. Of van de gezelligheid op schoot. Of van het omslaan van de bladzijdes of het gevoel van karton. Heel misschien helpt het bij de taalontwikkeling, maar dat vind ik nog niet eens het belangrijkste: ik vind het gewoon leuk en ons meisje ook! En plezier in lezen vind ik dus best wel zinnig.

 

bij finn ben ik begonnen met 10 weken! puur contact, aandacht..ik doe dit voor het slapen gaan als hij op de commode ligt. En nu..als ik het boek al pak, krijstie van plezier, en lachtie. Kijkt echt naar de plaatjes, en luistert echt naar mij....t is zooo leuk...hij krijgt het boek niet in zijn handen omdat hij het dan ook in zijn mond steekt. het hoort bij ons avondritueel inmiddels...

 

Hier vanaf 3 maanden, maar gewoon overdag doe ik het. Dan zet ik mijn benen in een hoek op de bank en leun ik met mijn rug tegen de rand aan. Ik zet haar dan tegen mijn benen aan en ze zit dan lekker rechtop. Het boekje houd ik dan voor haar neusje en ik vertel en wijs aan. Heerlijk vindt ze het! Ze kijkt echt al heel gericht naar de plaatjes. Als ik er een liedje bij weet zing ik ook nog. Ik vind het een fijn moment samen.

Veel voorleesplezier allemaal!

 

Wij lezen haar eigenlijk al vanaf haar geboorte voor. Niet dagelijks hoor maar vaak lezen we als ze s'avonds op bed gaat een klein stukje voor. Hangt een beetje er vanaf hoe moe ze is. Als ze heel moe is geven we haar een kus en gaat ze lekker slapen en als we merken dat ze nog even wat extra aandacht wil lezen we bijv. een Nijntje verhaaltje en gaat daarna het licht uit.

Overdag op schoot voorlezen doen we ook wel eens maar ze zit niet vaak stil op schoot. Als ze er zin in heeft doen lezen we voor uit zo'n interactief boek met schuifbare plaatjes etc.

 

Vriendin van mij doet het al vanaf het kindje een week of 8. 's avonds voor het slapen gaan als ze lekker in bed ligt een paar bladzijdes voorlezen.
Nu is ze 2,5 jaar en ze gaat er echt voor liggen duim in de mond en relaxen
Mijn ma las mijn broertje tot vervelens toe voor elke keer zelfde boekjes haha (wilde hij zelf) Maar hij had al heel snel het hoogste niveau van lezen en nog steeds leest hij SUPER graag en alles wat letters zijn leest hij.
Het is echt goed voor de ontwikkeling

 

hier dus ook!!! ze vindt het leuker als ik de diertjes nadoe...dan lacht ze zich kapot. Ga ik heel serieus iets voorlezen kruipt ze gewoon weg

 

Hier vanaf haar geboorte, ze heeft een grote broer waarmee ik elke avond lees, tegenwoordig leest hij ons voor.
Ik nam haar altijd bij me op schoot.
Soms heeft ze er geen zin in hangt af van haar bui.

 

Hier is het nog niet echt voorlezen, maar we hebben wel van die themaboekjes bijvoorbeeld 'Dit is mijn gezicht.' Dan slaat zij de bladzijdes steeds om (dik karton) en dan wijzen we op haar gezichtje haar oogjes, neusje, etc. aan.

Dus eigenlijk sinds een maand of 2 is het hier samen een boekje lezen. Voor echt lang stilzitten heeft ze geen geduld. En ze vindt het bladzijdes omslaan leuker dan het boekje zelf.

 

"Voorlezen" doe ik overdag en Thijs zit dan op schoot. Hij vindt het boekje prachtig en wil hem het liefste in zijn mond stoppen, het is dus een hele worsteling.