Alweer een half jaar is onze kleinste knul en nog steeds borstvoeding. Bij mijn oudste is de borstvoeding door (oa medische) omstandigheden niet gelukt en zes maanden geleden leek het er even op dat het ditmaal ook gedoemd was te mislukken. Na een inleiding ivm HELLP en medicatie waardoor ik de eerste 48 uur geen bv mocht geven is het uiteindelijk na heel veel frustratie, verdriet en tranen toch goed gekomen en inmiddels voed ik alweer een maand of vier geheel probleemloos (daarvoor veel pijn, overproductie, etc) en snoept de oudste soms ook nog lekker wat afgekolfde melk mee (ik kan hem nergens anders zo blij mee maken als met een bekertje vers gekolfde melk ). Mijn streven was om minimaal 3 mnd borstvoeding te geven, maar nu ga ik echt voor minimaal een jaar. Ik hoop dat mijn knulletje en mijn lichaam er ook zo over denken en we nog zes maanden kunnen genieten van ons borstvoedingsmomentje. Zo trots op ons knulletje (en stiekem ook wel een klein beetje op mezelf)!