We hebben een geweldige dochter van bijna 2 en ik ben nu dik 15 weken in verwachting van..............een jongetje. We hebben het net te horen gekregen. Ik had al zo'n voorgevoel. Hij is gelukkig helemaal gezond en alles zit erop en eraan. Beter kan toch niet? Een meid en een jongen? Ik moet alleen erg aan het idee wennen en voel me momenteel een beetje ehm......teleurgesteld? Misschien is dat niet helemaal het juiste woord. Alleen nu zal ik nooit meer zo'n klein baby meisje in mijn armen houden, geen roze babykamer kunnen maken, geen schattige speldjes en elastiekjes in het haar kunnen doen, geen roze babypakjes meer kunnen kopen, geen lief meisje wat aan mijn borst drinkt enz enz. Ik denk nu aan de tijd dat Isabella net was geboren en hoe fantastisch ik haar vond en hoe verliefd ik op haar was. Dat gevoel heb ik nu helemaal niet En ik voel me er zo ontzettend schuldig over want dit is wel MIJN zoon. MIJN kindje. Daar moet ik toch net zoveel van houden? Ik voel me momenteel zo rot. Dat ik niet meteen een gat in de lucht spring. Meer moeders dit gehad? En gaat dit over? En hoe lang duurt dit k*t gevoel?
Hoi, ik herken het gevoel niet, maar wil je wel even zeggen dat een zoon echt hardstikke leuk is. Die van ons is echt een knuffelkind en meestal is het ook nog zo dat meisjes meer naar papa trekken en jongens naar mama.... En natuurlijk is het leuk dat gefrut en gefrunnik met haartjes een kleertjes en roze, maar op het moment dat je kindje dadelijk geboren is, maakt het je niks meer uit, je wordt weer op slag verliefd
Meid ik pb je net terug. En ja ik moest ook even omschakelen in het begin. Maar we weten ook niet hoe het is om een jongen te hebben he. Ik durf te wedden dat het straks net zo geweldig is. Ennneee ik ben nu al helemaal gewent en vind het super !
Hey meid, Je hoeft je er niet voor te schamen, het is alleen soms wel een taboe voor mensen.. Ik had het ook, beetje teleurgesteld toen mijn eerste een jongen bleek te zijn.. Had me helemaal dat roze voorgesteld en ik was er heilig van overtuigd dat het een meiske zou worden. En ik moest echt even slikken, en een traantje wegpinken. Later ben ik helemaal los gegaan in de hema, voor jongenskleren. Had nog vaak even gekeken naar de meisjes hoor! Maar na mijn bevalling was het allemaal GOED! geen last meer gehad van het gevoel, tsja weleens met kleertjes etc. Maar je houdt van je kind, ongeacht wat het is! En dat is voor elke moeder hetzelfde! En ik heb me ook wel eens schuldig gevoeld tegenover mijn zoon, dat ik het gedacht heb. Wel was ik bang dat ik "alleen" maar jongens op de wereld kon zetten en verlangde naar een tweede. Nou ze is vandaag net geboren en het is een meisje! hahaa, dus nu hebben we een koningskoppel, schitterend is het! En ik ben reuze blij met mijn twee poppies!
Ik had het bij Levi heel erg. had echt het gevoel dat het een meisje werd. was zo stom om me er helemaal aan vast te klammen. met de 20 weken echo bleek het een jongetje te zijn. Heb echt wel een week of 4 nodig gehad om aan dat idee te wennen.
voel je maar niet schuldig hoor! Wij hebben ook een meisje van 2 en verwachten nu een jongen. Ook ik had al een voor gevoel en wilde het om die reden deze keer ook wel graag weten. Toen het inderdaad zo was, moest ik ook wel even wennen. Teleurgesteld is niet helemaal het goede woord denk ik, maar ik kreeg ook een gevoel waar ik me een beetje schuldig over voelde. Ik vond mezelf al een echte meisjes mama, maar nu blijkt toch echt dat ik kennelijk van alle markten thuis ga zijn. Vind het inmiddels echt hartstikke leuk!!! Maar dat duurde wel even hoor. Ik heb ook steeds gewoon uitgesproken dat ik moest wennen aan het feit dat het jongen is. Misschien komt dat ook wel omdat het weer zo compleet nieuw is. Nog een meisje is gevoelsmatig misschien een beetje de bekende weg en nu is het weer net zo onwerkelijk als de eerste keer! Maar een meisje en een jongen. Dat is toch eigenlijk super!? Ze gaan in elke geval (waarschijnlijk) nooit ruzie maken over het ongevraagd lenen van kleding en make-up. ik heb wel nog steeds dat ik voor meisjes meer leuke namen kan verzinnen, meer baby kamer inspiratie heb en voor meisjes blijf ik de kleertjes ook leuker vinden. En toch heb je voor jongetjes ook veel leuks hoor, maar nog altijd kan ik het niet laten om ook ff tussen het meiden spul te neuzen. O ja.. De baby kamer is hartstikke leuk geworden hoor! Kortom.. Je went er in de loop van de weken echt wel aan en ik heb ook vrouwen gesproken die al een meisje en een jongen hebben, die zeggen het ook gehad te hebben, maar ze zeggen nu allemaal dat een jongen ook geweldig is!! Heel anders, maar geweldig. Dus dat geldt vast ook voor ons..
Ik kan het heel goed begrijpen hoor, alleen is het bij mij net anders het geval. Ik heb een prachtige dochter en verwacht binnenkort weer een meisje. Helemaal geweldig natuurlijk! Maar op het moment dat ik het hoorde moest ik toch wel een traantje wegpinken..haha... ik hoopte echt op een jongen. Leek mij juist wel leuk om beide geslachten te hebben. Maar binnen een paar dagen was ik helemaal om en nu ben ik apetrots dat ik nog een meid krijg. Het is dus gewoon een kwestie van wennen, zou ik me niet schuldig over voelen. Ik zeg eerlijk, ik hoop ooit een jongen te krijgen maar zoniet ben ik net zo een gelukkige moeder hoor! Ik denk dat heel veel mensen voorkeur hebben, maar het is nogal taboe om dat uit te spreken.
Denk zeker niet dat je de enige bent die dit zo ervaart hoor. Mezelf kennende weet ik dat ik wat minder opgewekt zal zijn als we horen dat het een jongetje is. Ik kan het me niet voorstellen, vind mezelf ook een echte meisjes-mama, en zie het al helemaal voor me. En dan helpen de dromen die ik de laatste paar weken over een meisje heb ook niet echt mee. Mn gevoel zegt een meisje, of is het mn voorkeur die dat zegt? Blijft lastig hoor.. want zodra je er iets over zegt, zegt iedereen gelijk; "ah joh, als het maar gezond is".. ja duh.. dat staat uiteraard op nummer 1, maar toch, je gevoel of voorkeur uitspreken blijkt vaak een taboe.. jammer hoor, want denk dat iedereen wel een idee of voorkeur heeft. Maar goed, over 6 dagen weten wij het, en als het toch een jongetje is, dan heeft dan een paar daagjes nodig om te wennen en ben ik net zo blij hoor
Hey mama van isabella. Ik denk ook dat je gauw zult omschakelen en heel blij zult zijn met jullie ventje! Even een offtopic vraagje, waar heb jij je geslachtsbepaling echo laten doen, ik zie dat je er vroeg bij bent. Ik mocht er voor morgen (op eigen risico) net kielekiele eentje maken met 15wk6dagen. Dus spannend of het kindje het laat zien of niet.
Kan me zo goed voorstellen dat je aan het idee moet wennen! Wij hebben volgende week de 20-weken echo en willen graag weten wat het is. Ik heb vanaf het moment dat ik weet dat ik zwanger ben het gevoel dat het een jongen is, weet ook niet waarom. Heb ook al 2 keer gedroomd dat ze bij de echo aanwees en zei: Kijk, jullie krijgen een zoon! Heb al gekscherend tegen mijn man gezegd dat ik daar van de tafel kletter van verbazing als ze zegt: Het is een dochter hahaha. Ik zou dan ook echt moeten wennen, het gevoel van een klein jongetje in mijn buik moeten "opgeven". Ook al maakt het echt niet uit wat het is, het is gewoon het voorgevoel. En ach... meisjes kunnen tegen die tijd ook vast in Jong Oranje Ik denk dat je je helemaal niet schuldig moet voelen! Alleen dat je even moet wennen. Misschien kun je denken aan al die stoere jongenskapsels die je nu ziet met zo'n gelkuifje of stekels? En als straks je kleine zoontje aan je borst drinkt, ben je vast net zo verliefd. Je hebt straks beide kanten meegemaakt, een meisje en een jongen. Is vast heel bijzonder om de verschillen te zien. Dikke knuffel.
Nee, snap het niet. Ik kan me bij ons geen meisje voorstellen...omdat we een zoon hebben maar ik zou zeer zeker niet hoeven te wennen aan het feit meisje! Geweldig toch! Die speldjes, strikjes, roze spulletjes verdwijnen toch niet? Je kan alleen 1 kamer helemaal prinsessenachtig maken en 1 stoer (als de kinderen dit ook zo willen natuurlijk..misschien willen ze beide en jungelkamer...hahah). Ik begrijp er dus eigenlijk niks van... Als dit een jongen is lijkt het me geweldig: twee van die kereltjes aan mijn hand. Is het een meisje: Dan heb ik een grote stoere broer aan de ene hand en een lief klein zusje aan de andere hand. Met of een jurkje of hetzelfde overalletje
Ik vind het superleuk dat wij nu een jongen krijgen. Wij hebben 2 meisjes gekregen en vonden 2 kinderen genoeg. Totdat ik onverwacht zwanger van de 3e werd. Even 5 min slikken en weer wennen aan het zwanger zijn e.d. Toen we hoorden dat we nu een zoon kregen, waren we er heel blij mee. Natuurlijk moesten we nu het eea aanschaffen voor jongens maar dat is ook wel leuk. We moesten eigenlijk meer wennen aan het idee dat we weer terug naar de babytijd gaan. Het scheelt mss dat ik niet zo'n tutmoeder was met roze jurkjes en speldjes. Nu de meiden wat ouder worden, vind ik het wel leuk. Staartjes maken, nagellak opdoen, parfummetjes proberen. Ik zie de puberteit al voor mij, vechten en ruzie maken om de kleding, make-up enz.
ik zou ook wel ff moeten slikken al zou ik een meid krijgen. ik ben geen strikjes,kantjes frutselmama. heb nu 3 jongens en ga voor een 4e iedereen roept "nu wel een meisje". maar ik heb dat gevoel helemaal niet. ben blij met alletwee maar voor mij is een meisje onbekend dus als ik een meisje zou krijgen zou ik wel ff moeten wennen aan het idee. terwijl de grote broers het eens zijn ze willen er nu een meisje bij.
Ik begrijp het wel! Wij hadden ook een voorkeur voor een meisje..... Wij hebben met 17,5 wkn een pretecho laten doen, en het bleek een meisje te zijn!!! Een meisje....onze wens! Als ik toen t horen had gekregen dat t n jongen was, was ik zeker teleurgesteld geweest, en had ook zeker moeten wennen aan t idee. Maar ik ben ervan overtuigd, dat als je èènmaal jouw kleintje vast houdt, het niets meer uitmaakt of t n jongen of meisje is!
Hoi, Ook ik heb gisteren te horen gekregen dat we een zoon krijgen en ik moet er ook best wel aan wennen, hoor. Ik heb al een meid, misschien dat ik me daarom geen jongen bij mezelf kan voorstellen?? We hadden ook al een hele mooie naam bedacht voor een meisje, een jongensnaam is veel moeilijker Het is niet echt dat ik teleurgesteld ben, maar ik had het gewoon niet verwacht. Ik begin er wel steeds meer aan te wennen en vanmiddag in de stad heb ik ook al gekeken naar stoere jongenskleding Mijn vriend was er ook heel verbaasd over, ook voornamelijk omdat we zo'n mooie naam hadden voor een meisje. Maar dat ga ik nu maar loslaten en me voorbereiden op een geweldige zoon. Ik weet wel zeker dat ik er hartstikke verliefd op zal zijn, als hij op mijn buik ligt Hopelijk wen ik er snel aan, want ik voel me er ook best schuldig over, dat ik er überhaupt aan moet wennen... Dat zal bij jou ook vast vanzelf komen liefs Pluisje
Ik snap niet hoe iemand teleur gesteld kan zijn al ie een jongen krijgt. Oke dat je aan het idee moet wennen kan ik me wel voorstellen maar teleurgesteld nee. Een kindje krijgen is een wonder of het nou een meisje of jongen is. En jongens kleertjes zijn ook erg leuk en jongentjes trekken vaak naar mama toe.
Ik had dat ook wel een btje hoor. Ik heb al 2 meiden en het liefste wilde ik er nog een meisje bij om precies dezelfde redenen. Ik moest dus ook wennen aan het idee van een jongen, en ik moet zeggen het wende best snel. Geef het gewoon wat tijd, dan ga je vanzelf het leuke van een jongen inzien. Tis bijv. even zoeken naar Echt leuke jongenskleding etc maar het bestaat wel. En jongens zijn meestal makkelijker. En in mijn ervaring van een zoon van ruim 2 weken klopt dat ook, hij is gewoon stil als ik hem oppak, bij de meiden was dat wel anders. Maak je dus maar geen zorgen je went er vanzelf aan en je zult het geweldig vinden!
Ik heb voorgaande antwoorden niet gelezen maar ik ken je gevoel wel een beetje. Ik was na een heerlijke zoon in verwachting. Van een dochter, dat wist ik zo zeker, dat ik me er helemaal op had ingesteld. Ik heb ook altijd dolgraag een jongen EN een meisje gewilt. Bij de 20 weken echo bleek het een jongen te zijn en dat kwam ff hard aan. Niet omdat ik niet blij ben met een jongen, we wilde een gezond KIND, maar het idee dat ik nooit een dochter zou krijgen om samen mee te tutten enzo. Nu ik aan het idee gewent ben vind ik het helemaal stoer, en bovendien wel handig want ik heb alles al voor een jongen Dus wen er even aan, dan voel jij je over een tijdje echt wel anders!
Ik was er de eerste 20 weken van mijn zwangerschap van overtuigd dat ik een dochter zou krijgen. Ik wist het zó zeker dat ik zelfs al een roze pakje had gekocht en de naam hadden we ook al paraat. Toen ze me bij de 20 weken echo vertelden dat het een jongen was, kon ik het gewoon echt niet geloven. Ze bracht het piemeltje in beeld en toen zei ik nog steeds: 'het is een meisje!' Vervolgens kreeg ik een ontzettende lachkick en na afloop van de echo stond ik met open mond van verbazing op de gang tegen mijn vriend te kakelen; we krijgen een jongen, we krijgen een jongen, we krijgen een jongen......!?! 's Middags heb ik het roze pakje gelijk terug gebracht naar de winkel en ben ik gaan shoppen voor leuke blauwe kleertjes. Natuurlijk heb ik nog best even moeten wennen, maar dat was puur omdat ik om moest schakelen. Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend en ben ik er apetrots op dat ik een klein ventje krijg!
Ik herken het ook, weet sins 2 dagen dat het een jongen is, maar moet ook aan het idee wennen, Ben echt een tuttemoeder, houd van speltjes, knutseltjes en tutten.... maar goed, Ben super blij dat het in ieder geval gezond is, en zal ook echt aan het idee gaan wennen daar ben ik van overtuigd