Op dit moment ben ik 31 zwanger en kan ik me nogal druk maken om de kraamweek (weken). Mijn vriend en ik kunnen er samen niet echt uitkomen en probeer er niet te veel om te stressen, maar ben er toch vaker mee bezig als ik zou willen. Over het algemeen ben ik wel een controlefreak en door mijn verleden kan ik slecht tegen drukte wat resulteert in paniek. Mijn wens is tijdens de kraamweek alleen naaste familie, dus onze ouders, eventueel mijn opa en oma en mijn schoonzusje met gezin. Houdt niet in dat ik de nieuwbakken opa's en oma's elke dag over de vloer wil hebben. Hierover heb ik het al gehad met mijn schoonmoeder maar die lachte het weg en zei wacht maar. Mijn ouders wonen verder weg en moeten gewoon werken dus zullen in die week hooguit 3 keer langskomen, terwijl schoonmoeder dichtbij woont en eigenlijk elke dag langs wil komen. Mijn vriend denkt dat het allemaal wel losloopt maar eigenlijk wil ik hier gewoon voor de bevalling afspraken over maken en uiteindelijk de kraamhulp daar ook over inlichten ivm eventueel wegsturen van mensen. Verder zie ik het echt niet zitten om ons meisje van arm tot arm te laten gaan, al die prikkels lijken me niet bevorderlijk voor zo'n klein kindje. Maak ik me nou te veel zorgen en loopt het wel los of is het handig om het hier voor de bevalling over te hebben. Wat ik regelmatig lees is dat de meeste kraamvrouwen vinden dat ze toch te vaak visite hadden dus erg onlogisch lijkt mijn mening me niet.
ik maakte me daar ook erg veel zorgen over. Maar de kraamhulp kan hier heel goed bij van pas komen om grenzen aan te geven. En blijf zelf vooral ook in bed liggen, was haar belangrijkste tip! Dan blijven mensen vaak minder lang plakken dan wanneer ze het idee hebben dat het allemaal prima met je gaat.
tsja ik had t zelfde als jou! en ik ben ook van te voren heel duidelijk geweest naar ouders en schoonouders. met name dat ze van te voren moeten bellen of ze kunnen komen en niet zomaar op de stoep staan, daar heb ik echt een hekel aan! en ik was nog geen 2 uur thuis uit t ziekenhuis of jawel hoor, ding dong schoonouders op de stoep. na een kwartier met de baby naar bed gegaan, ze zien maar wat ze beneden doen, zodra er geen baby is, hebben ze het zo gezien is mijn ervaring iedere dag kwamen mn schoonouders en moeder even langs, vader moest veel werken dus wat minder. na 2 dagen even vriedelijk verzocht eerst te bellen voordat mn schoonouders langs wilden komen, 16 maanden later snappen ze me nog niet:x en je wensen uitleggen aan je kraamzorg, vaak luisteren mensen daar beter na dan na jouzelf. en idd in bed blijven en geen stoelen op je slaapkamer, als ze moeten staan zijn ze zo weg. nog even (alleen) een kopje koffie beneden en de deur weer uit geef je wensen wel aan aan je vriend, dan weet hij er iig van, en je zult zien dat hij dalijk in de kraamweek ook wel rust nodig heeft en wil hoor! jij bent de kraamvrouw en jij moet/mag je wensen kenbaar maken toch! de rest kan immers s nachts gewoon doorslapen, is niet net bevallen en nergens last van... maar jij moet je rust nemen en opknappen!
Maak je niet druk, het loopt vaak anders dan je denkt. En mocht je toch behoefte hebben aan veel rust/minder bezoek dan licht je gewoon de kraamverzorgster in, eventueel tijdens de werktijden van je man als hij het er niet mee eens is. Dan laat haar het bezoek maar met een goede smoes buiten bonjouren.
Ik heb gelukkig heen ervaring met opdringerige familie, iedereen hield er hier keurig rekening mee dat je al kraamvrouw behoefte hebt aan wat rust en tijd met je gezin, dus iedereen belde keurig voor ze langs wilde komen. Als je bang bent dat dit niet goed gaat dan zou ik duidelijk met zowel je man als je kraamverzorgster afspreken dat bezoek alleen welkom is op afspraak. Zet ook op je geboortekaartje dat men eerst even moet bellen, en probeer het al in gesprekken af en toe te laten vallen. Ik heb een heerlijke kraamtijd gehad, juist omdat deze zo rustig was. Onze directe familie (ouders, zussen en aanhang) kwamen langs, en verder lekker nog niet, heerlijk.
Vriendlief heeft 2 weken vrij na de bevalling, maar zal toch echt mijn mening moeten gaan respecteren na de bevalling. Kraamzorg instrueren lijkt me sowieso wel handig en gewoon naar boven gaan werd ook wel als tip gegeven, maar daar voel ik niet zoveel voor. Mensen hebben maar rekening te houden met mijn wensen. Hopelijk zal het zonder problemen zijn weg wel vinden. Zijn er nog mensen die hier van de voren iets over hebben vastgelegd een kraamplan ofzo?
Joh, maak je niet druk. Mijn ouders hielden onze zoon pas na tien dagen vast en mn schoonmoeder nog later. Ze kwamen heus wel regelmatig. Mijn zoon kreeg de borst en lag buiten verzorging en voeding om eigenlijk altijd in de wieg. Niks geen probleem...
Duidelijke afspraken met je vriend maken. Vertel hem duidelijk wat je wil en vooral waarom je het wil en hoeveel zorgen jij je maakt. Probeer je echter niet teveel vast te pinnen op afspraken, het loopt vaak wat anders dan je denkt maar dat neemt niet weg dat hij niet moet denken dat het een soort open huis is. Nee moet bij jullie allebei ook nee zijn. Rust moet rust zijn en dat geldt ook voor de (schoon)ouders. Tegenover je schoonmoeder verklaar je in het vervolg alleen maar: iedere vrouw, iedere bevalling en iedere baby is anders. Ik weet nog niet hoe het gaat lopen en hoe de baby en ik ons voelen in de eerste weken. Wij geven zelf wel aan waar we wel of niet aan toe zijn. En probeer je zelf niet te druk te maken. In de eerste week is de kraamverzorgster er ook. Die houdt wel regie. En wat Nicole zegt: lekker naar boven gaan met de baby als het jou teveel wordt, onder het mom van: wij gaan rusten. En in het meest extreme geval kan je altijd nog de deur op slot doen, de bel eraf halen en de telefoon uit doen
Ik herken je angsten. Maak echt duidelijke afspraken met zowel je vriend als de kraamzorg. Krabbel ze op een papiertje en neem ze aan het begin van de kraamweek nog eens door met vriend en kraamzorg (misschien sta je er dan anders in immers). En zorg er zo voor dat alles een beetje zo gaat zoals jij het wenst. Bezoek kun je natuurlijk vrij eenvoudig buiten de deur houden door ook met ouders af te spreken dat ze een afspraak van te voren moeten maken. Lijkt mij niet meer dan normaal en je kunt al zeggen dat ze al heel speciaal zijn dat ze vaker dan 1 keer langs mogen komen (in tegenstelling tot de rest). Qua van arm tot arm: wij hebben ons verdiept in de hechting van moeder en kind (en vader) en gaan ons hierop beroepen. Het kindje mag in de eerste twee weken gewoon niet op schoot etc bij anderen dan mama, papa en professioneel verzorgenden. Want dat is belangrijk voor de hechting. Punt. Tip die ik kreeg daarover van een andere moeder: gebruik een draagdoek en hou je kindje daarin tijdens bezoek. Mensen moeten wel erg ver gaan om je kindje uit je draagdoek te rukken dan.
Ja duidelijk aangeven. Je hebt het in eigen hand. Wat betreft dat anderen je kindje mogen vasthouden. Hier mocht kraambezoek haar wel even vasthouden, daar komen ze toch juist voor. En juist toen ze klein was sliep ze gewoon door, zij merkte het niet. Denk dat het vooral belangrijk is dat je niet hele dag door bezoek hebt maar gewoon een moment van de dag en ook wel eens een dagje niet.
Bedankt voor de adviezen, de draagdoek heb ik ook aan gedacht, ik wil sowieso gaan dragen dus waarom niet lekker vroeg beginnen. Dat kraamvisite komt voor het vasthouden zal vast, maar dan hoef ik het daar nog niet mee eens te zijn en als ze lekker ligt te slapen laten we haar ook lekker slapen. Ik zal het over een maandje nog eens aankaarte, het is voor vriendlief nog wel een beetje een ver van zijn bed show omdat ik pas over 2 maanden uitgerekend ben. Mijn schoonouders gaan het echt niet respecteren als ik zeg dat ze eerst moeten bellen, helemaal als vriendlief daar anders over denkt. Met mijn ouders/familie verwacht ik geen problemen, maar mijn schoonouders zaten dagelijks bij mijn schoonzusje na de bevallingen en schoonmoeder echt de hele dag als ze vrij was. Ik heb kraamzorg en mijn vriend heeft vrij, dat vind ik eigenlijk al druk zat.
Bij de eerste ben ik direct na de bevalling geopereerden had in het begin veel pijn. 2 dagen ziekenhuis en daarna heel veel bedrust. Gevolg was dat bijna niks meekreeg van bezoek. 10 minuutjes bovrn, cadeautjes uitpakken, baby laten zien, en weg waren ze weer. Soms voelde dat zelfs een beetje eenzaam. Juist omdat ik zoveel kon rusten had ik meer behoefte aan contact met anderen. Deze keer ben ik juist supersnel opgeknapt en zat ik meteen alweer veel beneden. Merk dus nu pas hoe druk bezoek kan zijn. Mijn tips: maak afspraken, vertel je fam en griendem wat je eil en bespreek het met de kraamverzorgende.
Oh, ik snap helemaal wat je bedoeld. Hier ook zulke schoonouders. Die stonden zelfs al voor de deur te wachten toen wij nog uit het ziekenhuis moesten komen en dan bellen waar we bleven . Heel irritant! Dat gaat dus de volgende x niet meer gebeuren. Je zou haast niet meer bellen wanneer je gaat bevallen om zulk soort dingen te voorkomen. En wat er ook nog eens speelde, het zijn van die plakkers. "Oh, komt die en die zo? Dan wachten we nog even, want die wil ik ook nog wel even zien." Ja zeg, het is geen-gezellig-met-de-hele-familie-feest. Ik wil dit x mijn kant van de familie eerst zien. Ze wachten maar even lekker van de "koude" kant. Maar instrueer idd je kraamhulp en vooral je partner. Want na de kraamweek gaat het bezoek ook nog door en wie zegt dat je dan wel al zit te springen om bezoek?
Oh, ik had dat gevoel ook voor ik bevallen was. Maar ik moet jouw schoonmoeder echt gelijk geven. Ik ben helemaal van idee veranderd toen ik uiteindelijk bevallen was. Vond het echt leuk dat onze zoon bewonderd werd. Ook het kraambezoek was een welkome verademing want dan kon ik ook eens wat anders doen dan alleen zorgen en voeden. Ik dacht net als jij dat het een hel zou zijn en uiteindelijk vond ik het echt wel leuk. En dat je kindje dan teveel geprikkeld wordt? Daar had ik echt geen last van hoor en hij ook niet. Integendeel, ik denk net dat het niet zo goed is om ze daar de hele tijd voor te beschermen, dan worden ze het niet gewoon. Onze zoon zit de hele tijd in de armen van de mensen die ons komen bezoeken, nu ook nog. Maar ja, ik moet wel zeggen dat ik geen last had van de bevalling, was niet geknipt of zo dus dat doet ook heel wat. Als je fysiek wat minder bent erna dan kan ik begrijpen dat het mss allemaal wat veel is.
Ik vind dat je overdrijft. Ik vind je sowieso erg ongastvrij overkomen. Heb ondertussen 3 kinderen maar heb hier werkelijk nog nooit over nagedacht moet ik zeggen. Laat het een beetje los.Als je een goede kraamhulp hebt zorgt zij er echt wel voor dat het niet te gek wordt.Bij de jongste had ik een hele strenge kraamhulp en die liet bijna niemand binnen haha Maak je niet zo druk zou ik zeggen.
Jij vindt het ongastvrij, ik ben gewoon erg gesteld op mijn privacy, ik heb jarenlang sociaal contact volledig gemeden en ben nu zover dat ik er vrijwel geen moeite meer mee heb. Ik wil echter daardoor wel graag iets meer controle over wie, wat en wanneer om paniekaanvallen te voorkomen. Het gaat nu al 3 jaar goed, maar als ik minder goed in mijn vel zit weet ik gewoon dat de kans op een terugval groot is. Daarbij is het voor elke kraamvrouw anders denk ik. De 1 van het fijn om de hele familie over de vloer te hebben en de ander doet het liever wat rustiger aan.
Ongastvrij? Eerder zelfbewust. Laten we wel wezen, in de basis is kraambezoek (wat mij betreft) iets wat voor beide kanten leuk moet zijn, zowel voor de gast als de host (en bovendien geen recht van de gast maar een gunst vanuit de nieuwe ouders). Als roomsoesje27 een stuk leuker kan zijn naar haar gasten en zich prettiger voelt bij bijvoorbeeld beperkt bezoek, dan heeft iedereen er profijt van om dat te respecteren. Ik vind het heel goed en verstandig als vrouwen zich bewust voorbereiden op hun wensen wat betreft bezoek in de kraamperiode. Beter dan 'maar over je heen laten komen' en achteraf spijt hebben.
He meid, hier moet jij en je omgeving natuurlijk rekening mee houden. Heb je dit aangegeven bij het intake gesprek met de kraamzorg? Ik zou het gewoon goed aangeven bij de verpleegkundige en ook nogmaals met je man bespreken. Ik vind altijd wel dat je er rekening mee moet houden dat je (schoon)ouders het ook spannend vinden en gewoon graag er voor jullie willen zijn, maar dit kan prima met mate als jij dat prettiger vindt. Geef duidelijk aan wat je wil en probeer ook goed uit te leggen waarom. Verder moet je ook proberen er niet heel druk om te maken, je weet toch niet hoe het gaat lopen en zoals iemand eerder al zei, je weet ook niet hoe je er op dat moment in staat. Ik was zo ongelofelijk trots op mijn mannetje dat ik hem het liefst aan iedereen liet zien ,
Gewoon met jr kraamhulp bespreken hoor!! Je vriend is niet net bevallen dan dus als hij zn mams wil zien gaat hij maar daar heen. Ik heb ook op het kaartje staan dat ik wil dat er eerst gebeld word. Doen ze dit niet, dan doe ik gewoon de deur niet open of vertel dat het niet uit komt en dat ze moeten bellen. Ze kunnen toch lezen??