Dit is dus inderdaad gebeurd. Trek me veeeel te veel aan wat anderen vinden en zeggen. Dit was voor mij een nieuwe stap. Gisteren voelde ik me heel rot. Nu moet ik er stiekem wel om lachen. Mede ook door jullie berichtjes! Snel vergeten en door solliciteren!
Wat kunnen sommige mensen lomp zijn he? En het erge is dat ze zich van geen kwaad bewust zijn. Ik hoop dat je snel werk vindt waar ze normaal met mensen omgaan. Succes met solliciteren, meid!
sjonge sjonge.. mensen denken soms echt niet na... Ik heb ooit een leraar op de middelbare school gehad die ook zo tactvol was (en dat herinner ik me nog steeds als de dag van gisteren).We gingen over een kast springen, en er moest steeds iemand op de kast gaan liggen.. 'steeds een dikkere kont om over heen te springen' ... ik mocht als een van de laatste.. ai wat deed me zeer in mijn hart. ... echt vreselijk dat mensen dat soort dingen durven zeggen!!
Getver, wat een eikel... Ik zou je wel willen aanraden om in het vervolg erbij te vermelden dat je het beroep sport instructrice 5 jaar geleden uitoefende. Het wekt anders inderdaad de verwachting op dat je dit nog steeds doet, en ik persoonlijk vind dat jouw manier van omgaan met je lichaam een voorbeeld moet zijn voor degenen met wie je werkt.
Mensen die wat dikker zijn kunnen prima lesgeven hoor....! En ik ben echt niet super dik. En waarom moet ik me verantwoorden dat het 5 jaar geleden is? Misschien deed ik het werk wel nog steeds.
Hier ben ik het ook mee eens. En wat eerder gezegd is klopt: er lopen genoeg eikels rond en je kunt je niet door iedereen laten wegjagen. Maar het was een sollicitatiegesprek, ik zie dat als een mogelijkheid om jezelf aan een bedrijf te verkopen. Maar een bedrijf (en leidinggevende) verkoopt zichzelf ook aan jou, en als ik ergens vrijwilligerswerk wil doen en ze gaan zo respectloos om met iemand die een handje wil helpen, dan zoeken ze maar een ander. Genoeg instellingen die behulpzame vrijwilligers goed kunnen gebruiken, en ze reageren echt niet allemaal zo idioot.
Het is een lompe opmerking, maar hij spreekt toch helemaal geen oordeel uit? Hij is verbaasd, omdat alle sportinstructrices die hij kent maatje 34 hebben, en jij blijkbaar niet. Meer niet. Cliënten met wie je zult werken als vrijwilliger zullen nog wel veel lompere opmerkingen maken... misschien was het een test, om te kijken hoe je daarmee omgaat. Of misschien snapt hij gewoon niet dat het voor vrouwen gevoelig kan liggen om iets te zeggen over hun lichaam.
zucht mannen..... Kijk naar jezelf als hij de eigenaar van die boerderij is, wil je daar dan dagelijks of wekelijks mee geconfronteerd worden. Of betere vraag, durf je hem er dan op aan te spreken dat die opmerking jouw op je ziel getrapt heeft? Als op alle 2 de vragen eigenlijk het antwoord nee is, dan zou ik verder gaan zoeken, want vrijwilligerswerk met je ziel onder je armen gaan doen is ook geen optie. Er zijn zoveel projecten waar je prima in past, hier nu een buur voor buur project gestart, help je ouderen thuis, of opweg naar het ziekenhuis, of lekker met ze naar buiten. Kleine klusjes. Je geeft op wat je wil en er wordt gekeken wat er voor je is. Het is een enorme stap om die drempel naar buiten over te stappen. Laat je niet op de kast jagen door hem. Jij staat er boven, maar kijk wel of je misschien dan ergens anders aan de slag wil gaan. En ja maatje meer, niets mis mee! Je bent er mee bezig zeg je dus wat kun je nog meer van jezelf verlangen?? Je bent echt op de goede weg en wees daar trots op! Nu trouwens de professionele dagopvang (voor ouderen enz) grotendeels weg bezuinigd wordt, worden er steeds meer kleinere groepen opgericht door vrijwilligers om dat voor mensen toch beschikbaar te houden. Misschien is dat wat?