Het is inderdaad niet zo dat slechthorende kinderen automatisch naar het speciaal onderwijs gaan. Tegenwoordig is er met de zogenaamde 'rugzak' heel wat mogelijk op het reguliere basisonderwijs. Er kan dan hulp/begeleiding/advies ingekocht worden. Ik werk op een reguliere basisschool en wij hebben bij ons op school diverse slechthorende kinderen. Zij kunnen, met extra begeleiding, best goed functioneren binnen de school.
Heb er even het schoolboek van Kylian erbij gepakt en daar staat het volgende in Leerlingen met een handicap in het onderwijs Sinds 01-01-2003 is de regeling van kracht, waarmee de leerlingen met een handicap onderwij kunnen volgen binnen de gewone basisschool. Het ministerie stelt een budget voor deze leerlingen beschikbaar. (Leerlinggebonden financiering kortweg LGF of 'rugzak"). Het gaat hierom kinderen met: - een verstandelijke, zintuigelijke of lichamelijke handicap - psychiatrische problemen of een langdurige ziekte - ernstige leer- en/of gedragsproblemen - meervoudige handicap. Ouders kunnen dus op school komen om hun kind, dat binnen 1 van deze categorieën past, aan te melden. Maar ouders kunnen pas aanmelden als hun kind door de Commissie van Indicatiestelling positief is beoordeeld, d.w.z dat hun kind voldoet aan de criteria die het ministerie stelt om voor de rugzak in aanmerking te komen. Na aanmelding bekijkt de school per geval of tot toelating kan worden overgegaan. Toelating is dus niet vanzelfsprekend. De school heeft de volgende criteria: - is er al eerder een kind met een rugzak toegelaten - sijn we er onderwijskundig klaar voor om dit kind op te vangen - zijn de randvoorwaarden vervuld om dit kind te kunnen ontvangen. Integratie van een leerling met een handicap kan o.a niet als: - de gedragsproblematiek van het kind te ernstig is - het kind te veel medische zorg nodig heeft, die niet te combineren is met het volgen van onderwijs. - het kind het leerproces van de andere kinderen verstoort. Aan het eind van elk cursusjaar vindt een evaluatie plaats om te bepalen of de school in staat blijft, het kind dat te bieden wat het nodig heeft. INdien de school niet meer in staat is het kind de optimale ontwikkelingskansen te bieden, zal in overleg met de ouders en andere betriokkenen naar een passende onderwijsinstelling worden gezocht. Tot zover Kylian's schoolboek afgelopen maandag een gesprek gehad bij hem op school en daar werd duidelijk verteld dat je een kindje niet zomaar bij het speciale onderwijs kunt opgeven, hiervoor moet een heel traject doorlopen worden en deze school geeft aan er alles aan te doen om de kinderen op de 'gewone' school te houden. Hopelijk stelt je dit iets gerust. Ik heb trouwens een dove collega gehad die wel speciaal onderwijs heeft gevolgd (volgens mij ging zijn in Enschede naar school), haar ouders hebben er voor gekozen haar te leren liplezen en wat minder aandacht aan gebarentaal te besteden. Ik moet eerlijk zeggen dat ze zich prima staande houdt in de horende wereld, vaak wist ze nog meer dan horende mensen omdat ze zo gewend is veel te vragen. Het leuke is dat haar dochtertje straks bij Kylian in de klas komt. groetjes Anita
Pluk, dankje. Voor Kylian is het straks ook zo ver... Ja ze willen er ook voor zorgen, samen met gezinshulp en eventuele andere hulp dat Gabriëlla naar een gewone school gaat, en daar ga ik ook echt alles voor doen.. Daarom, ben ik nu zooo blij dat ik gewoon thuis-blijf-mama ben, zodat ik voor de volle 100% de aandacht heb voor haar! Ja als je doof of slechthorend ben, dan ga je automatisch 'compenseren'.. Fer kan ook heel goed lip lezen! En zonder dollen, Gabriëlla let nu al heel erg op m'n mond. Veel meer dan mijn neefje of nichtje ooit hebben gedaan.. Zo apart.. Wel bijzonder hé, dat als je doof bent. Je zo goed mee komt. Zulke mensen hebben vaak ook zoveel wilskracht..
Wat een heftig verhaal meid, heel veel sterkte gewenst en ik hoop dat jullie snel iets definitiefs weten!
Ik vind het 'fijn' voor Gabriella en voor jou, Eerised, dat Fer ook slechthorend is. Ik denk dat het zeker voor haar goed is dat er iemand dichtbij haar staat die ervaring heeft, met gehoorapparaten maar ook met het hele sociale gebeuren. Dit klinkt misschien raar want slechthorendheid is niet fijn, maar hopelijk snap je het. Wij weten dus nog heel weinig; ik heb net gebeld naar het ziekenhuis en we moeten wel naar het UMCG. Echt irritant, ze zeggen dat er haast bij is, ook gezien de ernst vd situatie en vervolgens sturen ze een brief naar het UMCG met de vraag of ze Bjarne willen oproepen!! Dat wordt dus wel maandag voor we eindelijk eens iets horen.. Waarom niet gewoon even bellen naar Groningen?!
Eerised zolang jullie je niet laten tegenhouden door dit zal Gabriëlla dit straks ook niet doen hoor. En ik kan me heel goed voorstellen dat je nu blij bent dat je een thuisblijf mama bent, hoef je die keuze in ieder geval niet meer te maken en kun je je helemaal storten op het begeleiden van je kleine schat. Groetjes Anita
Pluk, nee ze weet niet beter.. En we zullen er alles aan doen om te zorgen dat ze zichzelf niet anders voelt! Dat dacht ik echt gelijk, shit wat ben ik blij dat ik thuis-blij-mama ben. Echt.. want mijn aandacht heeft ze echt 1000% nodig! En samen zullen we er wel komen, en dan gaat ze gewoon naar de gewone Openbare Basisschool en heeft ze geen achterstand o.i.d. .. Kar76, tuurlijk ik begrijp wat je bedoelt.. Dat er in de familie ervaring mee is, is heel fijn natuurlijk!! Dat is een heel raar verhaal hoor, dat het met spoed moet.. Maar ze wel een brief sturen? Wat jij zegt.. Ze kunnen toch bellen? Of denken wij dan weer te simpel .. Echt sommige instanties.. Pff... Hopelijk weten jullie snel iets voor Bjarn!
Kar een brutaal mens heeft de halve wereld zeggen ze hier wel eens dus gewoon brutaal zijn en zelf Groningen bellen. Gewoon zeggen dat de dooverwijzing onderweg is maar dat je alvast een afspraak wil plannen. Groetjes Anita
Tuurlijk gaat ze gewoon naar de basisschool en heeft ze geen achterstand je zult zien zodra ze kan lezen kunnen ze haar alles gewoon op een blaadje geven zodat er geen misvertanden ontstaan wanneer ze het even niet zo goed meekrijgt. Groetjes Anita
Kar76, wat Pluk zegt ja.. Zelf bellen! Aan die ziekenhuizen heb je ook niet veel.. Ja, we zullen de kleine heel goed begeleiden.. Ben wel benieuwd wat de toekomst brengt, vind het allemaal zo spannend.. En een beetje eng.. Het maakt me wel verdrietig! Moet het nog een beetje een plekje geven..
Natuurlijk moet je het een plek geven. En het is ook gewoon verdrietig. Je wilt dit niet voor je kind. Het leven is al zwaar genoeg, ook zonder beperkingen. Ik vind het ook zo naar voor je dat je alleen bent door de week, erover praten kan soms helpen. Of gewoon elkaar vasthouden. Hou Gabriella maar lekker veel vast. Ik merk dat Bjarne rustiger en vrolijker wordt van gewoon bij ons zijn. Op schoot zitten, lichaamscontact. Dat vind ik ook zo'n zielig idee, dat hij misschien wel denkt dat hij alleen is.. omdat hij ons niet hoort..
TS ik wil je veel sterkte wensen! Blijf vooral trots op je meisje en kijk naar hetgeen wat ze wel kan. mijn vriendinnetje van vroeger was ook deels doof en toch speelden wij gewoon met elkaar. Later is ze naar een school gegaan voor slechthorende en dove kinderen. Hier zat ze beter op haar plek dan de gewone basisschool omdat er daar meer rekening werd gehouden met haar handicap. Vaak is het zo dat doordat je meisje minder hoort, andere zintuigen worden versterkt, en ze weet niet beter dan ze nu doet. Goed dat jullie er nu zo mee bezig zijn, dat zal haar veel helpen voor in de toekomst, om beter te leren communiceren, op welke manier dan ook.
Onskleintje, ja dat merk ik nu al aan mn dochtertje.. Ze is heel erg bezig met kijken! Kar76, en hou jij Bjarn maar veel vast! Gabriëlla ziet me ook graag.. soms raakt ze in paniek als ze me niet ziet! Maarja ze hoort me ook niet goed natuurlijk..
Eerised 90: ik ben toevallig bij jou topic aanbeland. Ikzelf ben ook slechthorend, ik heb op beide oren een verlies van 50 en 55 dB. Niets weinig maar ook niet om te zeggen zo heel veel. Gelukkig heb ik gewoon onderwijs kunnen volgen maar dan wel met de nodige hulp. Ik draag op beide oren een hoorapparaat maar tegenwoordig is dat gelukkig niet meer zo groot waardoor ik het mooi kan verbergen. Ik kan mij best wel voorstellen dat je erg geschrokken bent toen je het nieuws vernam. Ik was 7 jaar toen ze bij mij te weten kwamen dat ik slechthorend was, en geloof me het was voor mijn ouders een grote schok om dit te ontdekken. Als je als ouders je voldoende inzet voor je kleine meid ben ik er zeker van dat ze het goed zal doen. Groetjes Stephanie
Stephanie, fijn om nóg zo'n positief verhaal te lezen! Heb jij ook een gehoor-apparaat volledig in gehoor-kanaal? Heeft jouw dochtertje ook gehoorverlies of niet? Mijn vriend is ook slechthorend, zijn broertje ook.. Allemaal goed terecht gekomen hoor gelukkig! Maar ik vind het zo lastig, ze is nog zo klein en 8 april heeft ze dr gehoorapparaatjes al en ze is dan net een half jaar. Ben ook op zoek naar andere mensen waarvan hun kindje ook zo vroeg gehoorapparaatjes kreeg, maar niet te vinden helaas..
Hier misschien, Eerised. Vanmiddag gaan we naar het UMCG en hopelijk weten wij dan ook iets meer. Heeft Gabriëlla veel haar?? Dan valt 't nog wat minder op misschien. En je had het over gezinshulp, boden ze dat zelf aan of moest je daar naar vragen? Nogmaals sterkte!
Kar76, ik heb je verhaal gelezen op hyves.. Het viel op zich mee dus? Maar je weet nog steeds niet echt iets over hoe erg hij slechthorend is? Van die narcoses enzo is wel heftig hoor.. Jeetje! Weet je al wanneer de proefperiode met de apparaatjes gaat beginnen? Sorry als ik dingen vergeet, maar ben heel moe en suf. Gabriëlla heeft wel een dikke bos, nog niet heel lang. Maar dat komt vast wel.. Heb al besloten dat ze van de zomer allemaal hippe haarbandjes krijgt van mama ! Gezinshulp daar kwam het Sophia zelf mee.. Ga nu slapen.
Mja, deze arts was niet heel verontrust geloof ik. Maar er moet gewoon snel uitgezocht worden nu wat er aan de hand is, of het met zijn middenoor of dieper te maken heeft. Dus CT- en MRI scan. En daarna de beratest onder narcose. En ook gehoorapparaatjes dus. Maar wanneer allemaal is nog niet duideliijk. Blijkbaar is het standaard na meningitis om die gehoorapparaatjes aan te meten, ook om te kijken hoe groot het gehoorverlies is en waar het evt. vandaan komt. Afwachten dus maar weer. Daar word ik wel een beetje gestoord van ondertussen , dat het nog steeds niet duidelijk is wat er aan de hand is, hoe ernstig, waar het zit etc. Die narcoses vind ik ook heel naar, best belastend. Maar goed, het is voor een goed doel.