Lieve dames, Na 3 jaar en 3 maanden... Na zoveel strijd.... Na een mislukte Tese operatie, onvruchtbaarheid, rouw, donor uitkiezen, 9 mislukte iui-d, buitenbaarmoederlijke zwangerschap en ontelbaar veel tranen... Mag ik vandaag eindelijk hier een topic openen! ————————————— Na 9 iui-d behandelingen was het voor ons tijd om over te stappen op ivf-d. Iets waar wij al een tijdje klaar voor waren en vertrouwen in hadden. Op zaterdag 17-10 had ik de punctie: 6 eicellen gevonden! Een aantal dagen erna hoorden wij dat er 3 mooie bevruchtingen uit waren ontstaan. Op donderdag 22-10 had ik de terugplaatsing van een 5-daags embryo. Ook kregen we te horen dat de andere 2 ook goed gegroeid waren en de vriezer in konden! Na veel twijfelen hadden wij ervoor gekozen om afgelopen zondag (1-11) te testen. 15 dagen na de punctie, 10 dagen na onze verse terugplaatsing. Ik hou totaal niet van testen maar wilde me ook niet laten verrassen op het werk als ik ongesteld moest worden. Dan ben ik liever voorbereid. Ik voelde mij al een aantal dagen misselijk en enorm moe. Maar zo voelde ik mij de vorige ronde met utrogestan ook aan het einde van de rit. Om heel eerlijk te zijn had ik dus weinig hoop op een positieve test. Maar er was geen twijfel over mogelijk! 2 duidelijke strepen❤️ We hebben enorm gehuild van blijdschap en ongeloof! Na zoveel tegenslagen voelt het zo onwerkelijk! Onze allereerste positieve test... Die misselijkheid en vermoeidheid kwamen echt door de Utrogestan. Ik ben hier nu mee gestopt en voelde mij vandaag al een stuk beter! Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen over mijn wangen. Tranen van geluk, van ongeloof en van al die gemengde gevoelens. Ik besef mij heel goed hoe kostbaar dat kleine boontje in mijn buik is en ik hoop keihard dat dit goed mag gaan 16 november zal er een vroege echo zijn in de kliniek. Deze krijg ik omdat ik vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, deze echo is puur om te kijken of het kleintje op de goeie plek zit. Daarna zal er waarschijnlijk nog een echo in de kliniek zijn om te kijken of het hartje klopt. Ongelofelijk spannend. Ik weet wel dat ik het traject nooit ga vergeten. Dan kan ook niet, aangezien wij een donorkindje krijgen dat begeleiding nodig heeft in zijn/haar zoektocht naar zichzelf. Ons traject stopt niet. De confrontatie blijft. Maar 1 ding weet ik zeker: ons kindje zal zo enorm geliefd zijn! Zo gewenst en geliefd❤️ Duimen jullie met ons mee dat dit alles goed mag blijven gaan?❤️
Wauw! Gefeliciteerd! Ik heb nog niet eens je hele bericht gelezen, maar ik ben zo blij voor je dat ik gewoon gelijk moet reageren haha. Ik volg je echt al een hele tijd op de achtergrond op het forum en dit is je zo gegund. Ik kan bijna wel meehuilen, zo erg leef ik mee. 16 november duim ik voor je! Wat een fijn nieuws dit ❤️
Jaaa! Ik zag je naam en topic en wist niet hoe snel te klikken. Wat fantastisch!!!! Gefeliciteerd! Geen woorden voor gewoon.
Fantastisch! Volgens mij hebben er hier zo veel mensen met je meegeleefd. Geweldig dat het gelukt is.
Alsof het zo moest zijn zag ik je post staan tussen de 'laatste onderwerpen' (die bekijk ik normaal gesproken alleen aan het einde van de avond als ik niks beters meer te doen heb) Door de titel dacht ik echt even: o neeeeee, wat een verdriet dat jullie er nu een streep onder hebben gezet (edit, bij 'laatste onderwerpen' staat niet in welk subtopic het is gepost), maar het is gewoon enorm positief, wat fijn!! Van harte met dit ongelooflijke en tevens geweldige nieuws en uiteraard duim ik HEEEEEEEEEEL hard mee dat alles gewoon goed mag blijven gaan!!!
Ik ben ZO blij voor je, meid! Ga keihard duimen dat dit kleintje gewoon 9 maand in je buik blijft groeien en daarna eindelijk in jullie armen mag liggen!!!
Wat ontzettend fijn voor je dat jij ook eindelijk een positieve test in handen hebt. Je hebt veel doorlopen en veel meegemaakt. Wil jullie alle geluk wensen en dat je over 8 maanden je kleintje in je armen mag houden. ❤️❤️
Wat geweldig! Ook een op de achtergrond-volger hier. Van harte gefeliciteerd en ik duim mee dat het goed mag blijven gaan