Meiden ik leef met jullie allemaal mee en ik begrijp precies wat jullie doormaken. Ik had nooit gedacht dat het zo belangrijk voor me zou worden om proberen zwanger te raken. Vroeger zag ik dat allemaal zo positief in, zo van je stopt met de pil en je word zwanger. Nou zo simpel is het dus niet! Als ik dat had geweten had ik wel wat eerder begonnen denk ik. Word dit jaar al 30 en had zo graag jong mama willen zijn. Niet dat ik nu oud ben, maar toch, ik had het zo graag voor mijn 30e gewild.
@Irene, ook ik was zo iemand van ik stop met de pil en dan wordt ik binnen enkele maandjes zwanger. Echt nooooit bij stil gestaan dat het nog wel een een hele (lijdens)weg zou worden.... Ik roep al vanaf mijn 18e dat ik een jonge moeder ga worden. Helaas was mijn man er pas aan toe toen ik 26 was. Dat is absoluut niet oud, maar het leek me gewoon zo leuk om rond mijn 24e kindjes te hebben. Zo zie je maar, je hebt er zelf niks over te vertellen, de natuur beslist.... Op dit moment geniet ik even van het onbezorgde niet-zwanger-zijn. Toch hoop ik dat het snel weer raak mag zijn, al zou ik de eerste maanden het liefst een winterslaap houden.
O, zo herkenbaar dit! Ben in Juli gestopt met pil, meteen zwanger....Voelde raar, voor mijn gevoel was het veel te snel, dacht dat het na een half jaar wel zou lukken of zo.... Eerste echo met 8 wk: baby'tje te klein, met 10dg terugkomen 2e echo was er al niks meer van over. Door een hele nare, fysiek erg zware periode gegaan, maar altijd met de kop omhoog! 3 nov 06 curetage.... Ik heb het idee dat de klap nu pas aankomt:ben mn baan kwijtgeraakt, voel me echt niet goed in mijn vel en kan me op niks anders concentreren dan op een evt. zwangerschap....Lijk wel geobsedeerd, terwijl ik voordat ik de eerste keer zwanger werd er helemaal niet zo mee bezig was. Naja, hoop gewoon dat het voor deze cyclus raak is.....en anders de volgende, en anders die erna..... Sterkte meiden en dat we met zn allen in 2007 een mooi gezond baby'tje in onze armen mogen houden! Marieke
Gwenn Gisteren dacht ik ook nog, ik wou dat ik nu een winterslaap kon doen, en wakker worden als ik minstens 12weken zwanger ben.... de onzekerheid tussen 1e en 2e definitieve ,beslissende echo was een ware hel, maar nu elke nieuwe ronde met komende NOD lijkt precies even zwaar of nog zwaarder,die wens, het verlangen, terug keren naar dat zalig gevoel zwanger zijn, groeit precies met de dag, ik hoop dat we wellicht terug van dat geluk mogen genieten! flyke
Ik kan ook niet wachten... Heel vervelend vind ik wel dat ik nu niet weet hoe mijn lichaam "werkt". Dat afwachten totdat je weer ongesteld wordt is echt zooo irri.. En dan nog wanneer kan je weer testen na een miskraam? Ach ik moet maar geduldig zijn...Dat is het enige wat je kan doen (en klussen natuurlijk)