Mijn zoontje van 8,5 maand kruipt al weer een tijdje door het huis. Nu zit hij echt overal aan en was ik niet van plan om alles weg te halen. Tuurlijk de echt gevaarlijke dingen wel maar zoals de bakjes van de honden en hun mand niet. Ik zou hem graag leren dat hij daarvan moet blijven maar weet niet precies hoe. Ik heb namelijk gelezen dat alleen nee zeggen niet genoeg is maar wat moet je dan nog meer zeggen? Ik zeg nu gewoon: Nee dat is niet van jou, dat is van de hondjes en pak en dan op en leg hem bij zijn eigen speelgoed. Ik heb alleen niet het idee dat het ook maar iets uithaalt. Doe ik het verkeerd, is hij gewoon nog te jong of is het de aanhouder wint? Graag zou ik willen weten hoe andere dat doen, dus bij deze wat is jullie ervaring hiermee en hoe hebben jullie het geleerd?
Wij doen het ook zo, en gewoon blijven herhalen want hij snapt op dat moment dat hij er niet aan mag komen maar na 2sec doet ie weer hetzelfde. Blijven volhouden dus denk ik
Ik ging er naast zitten, zei "nee"\"nee dat mag niet"\"nee dat is niet van jou" etc en pakte zijn handje en haalde dat van het verboden voorwerp af. En zo minuten lang tot het kwartje viel. Op een gegeven moment hoefde ik het alleen nog maar te zeggen en dan wist hij wat de bedoeling was. Niet dat hij nu altijd perfect luistert hoor maar het is een begin.
Ik verlaag mijn stem, zeg "nee, mag niet" en haal hem daar weg, maar de laatste tijd beleeft hij er een enorm plezier aan (gaat gillend en kraaiend naar de kattenvoerbakjes toe) om dingen te doen die niet mogen zodra ik even met iets anders bezig probeer te zijn. Hij wéét heus wel dat het niet mag en dat hij dan aandacht krijgt. Ik leg hem dan terug bij zijn speelgoed en probeer daarbij zo min mogelijk contact met hem te maken. Hopelijk gaat dat dan werken, als hij niet echt reactie bij me los krijgt. Of ik ga op de grond zitten om een barrière tussen hem en bijv. het kattenvoer te vormen.
Oh dat kattenvoer ja. Onweerstaanbaar lijkt het wel. Wij hebben het een paar weken op de eettafel gehad, niet de charmantste oplossing maar hij blijft er nu weer vanaf en het staat weer op de grond.
Ik ben rond die tijd ook begonnen met nee zeggen. Nee zeggen, handje weghalen (maar ze mocht er wel blijven zitten/staan), deed ze het weer dan herhaalde ik het. De derde keer zei ik weer nee en haalde ik haar weg uit de situatie. Ik leg nu meer uit als ik nee zeg, maar in het begin was het alleen nee. Ik vind dat ze nu behoorlijk goed luistert...Ik zeg nee en ze houdt er mee op. Maargoed, wat niet is kan nog komen
gewoon volhouden, ze leren het echt wel. mijn dochtertje van nu 1 weet precies wat wel en niet mag, als ze naar de fotoalbums kruipt..schudt ze al nee met dr hoofdje en als ze ervoor zit kijkt ze en begint ze stiekem te lachen. ze weet het dondersgoed
Haha en die van mij doet ook zn vingertje nog heen en weer (en vervolgens zit hij toch aan datgene wat niet mag maar vooruit haha)
Hij zal het vrij snel gaan snappen, maar ze zijn nog te jong om het te onthouden. Dus de komende maanden zul je nog wel bezig blijven. Onze zoon weet trouwens prima waar hij wel aan mag komen en waar niet, maar als hij een 'bui' heeft gaat hij juist al die dingen af. En sommige dingen zijn gewoon onweerstaanbaar.
Mooi om te lezen hoe dat gaat en hoe jullie kleintjes er mee omgaan! Vandaag voor het eerst nee moeten zeggen, ze snapt het nog niet echt. Maar ik doe hetzelfde als wat hier vertled wordt, en inderdaad, volhouden....
Huh Ben jij mij????? Inderdaad, ook ik los het zo op... Zeg: G. nee, dat mag niet, dat is van Kaatje (=poes). Vervolgens leg ik hem bij zijn speelgoed en zeg dan dat dat van hem is. Nu, soms, werkt het al als ik op lage toon zijn naam noem als hij al kraaiend die kant op gaat. Meestal niet natuurlijk Succes ermee!! Gewoon blijven herhalen!!!
hier idd ook de kattenbrokjes en de tv We hebben nu een hekje tussen kamer en keuken (kattenbrokjes) maar als we die per ongeluk een keer open laten staan is het ook schuivel schuivel met een geniepig lachje tv is nog wel een probleem, hij slaat er echt op, dus dat is meteen oppakken en bij z'n speelgoed neerzetten en na 3x in de box (gaat hij daar in spelen )
Ohh, dit is zo herkenbaar! Mijn jongste vind het een superleuk spel als ik haar handje telkens weghaal en "NEE" zeg met een boze stem. Als ik boos doe schatert ze het uit? (Mijn oudste kroop heel laat en liep nog veel later dus daar had ik dit probleem niet mee.) Soms zet ik haar van ellende maar in de box want niks lijkt te helpen. Dan moppert ze wel dus gek is ze niet....
succes met niet alles weg willen halen! Hier heb ik geleerd dat ik het beter weg kan halen dan me op kan vreten dat ie toch overal aan zit. Mijn zoontje van 13 maanden weet wel wat nee is, alleen negeert ie me af en toe handig
Hier wordt ook bijna alles wel weggehaald. Op een grote plant na staat er niet echt meer iets waar mijn zoontje niet aan mag zitten. Nou wilt hij natuurlijk altijd naar die plant maar ik zeg gewoon nee dat mag niet en dan zet ik hem ergens anders neer. Ik heb ook nog een dochter van 2 die overal bij kan maar daar haal ik ook de vensterbank voor leeg. Er zijn genoeg dingen waar ze niet aan mag zitten die niet weggehaald kunnen worden. Ik ben dus eigenlijk de hele dag bezig met NEE!!!! dus waarom zou ik het mezelf dan niet iets makkelijker maken als dat kan??