Bedankt Daam voor je reactie ... Ik zal er dan nu ook wel aan toe zijn, ben je gecurreteerd? Hoelang duurt zo'n ingreep? Is het je mee gevallen? Groetjes Esther
Nee, ik was al veel verder en moest gewoon bevallen ( zie hieronder ) Een week na de bevalling moest ik alsnog gecurreteerd worden en dat duurde hoogstens een half uur dat ik van mijn kamer ben geweest, was wel in de avond dus ik hoefde niet naar de uitslaapkamer.
Sterkte meisje en het verhaal van de wachtkamer ken ik...Bij mij zat er ééntje die tegen haar moeder zegt: "Fred heeft hem trouwens gisteravond voelen bewegen, geweldig hè? "....Mn vriendje heet Fred en zag scenario voor me, oeh, wat was dat hard! Het arme kind snapte natuurlijk niet wat ze verkeerd had gezegd..... Heel veel sterkte....
Hoi meiden, Ik begrijp hoe jullie je voelen,hier ook pech met de 1e echo. Iedereen verklaarde me gek dat ik met 6 weken al naar de gyneacoloog ging maar nu ben ik blij. Anders leefde ik nog met het idee dat ik een baby verwachtte. In eerste instantie wou ik ook geen curretage,maar de laatste 2 dagen maakt het me gek dat er iets doods in me zit,en vooral de dokter zei me dat de vruchtzak blijft groeien. Nu heb ik deze morgen een afspraak voor de curretage gemaakt. Woensdagvoormiddag kan ik gaan. Veel steun aan mijn vriend heb ik echt niet,ik ben er wel in teleurgesteld. Voor hem gaat het leven door en gisteren is die lekker naar een geboortefeest van zn neef geweest. Ik zou echt niet gekund hebben... Ook daarom dat ik nog even wil wachten om er opnieuw aan te beginnen. De dokter zei me dat je na curretage sowieso 1 maand de pil moet nemen om alles weer op orde te krijgen daarbinnen.
Lieve framboosje, Goed dat je na 6 weken naar de gyn. bent gegaan. Als jij dat zo wilt en zo voelt dan moet je dat doen vind ik. Anderen hebben makkelijk praten. Voor mijn vriend gaat het leven ook verder, zo gedraagt hij zich ook. Ik moet hem echt aangeven als ik een luisterend oor wil of troost, steun dus. Weet je, misschien moet je het tegen hem zeggen, weet hij niet goed wat hij doen moet. Wij hebben echt een zwangerschap beloofd en dat ligt heel anders. Zeker emotioneel maar ook lijfelijk. Ik wacht maar af tot mijn afspraak bij de gyn a.s. donderdag al heb ik ook heel sterk zoiets van, ga maar weg daar binnen. Het is goed zo. Het is niet anders. Die paar dagen overleef ik nog wel ... De pil slikken na curretage? Dat hoor ik nu voor het eerst en ik vraag me af of dit nodig is. Lastig, de een zegt dit en de ander dat ? Ik vind wel dat je zelf baas bent over je lijf. De pil gebruiken na curretage, zou je ook eens elders kunnen informeren of op internet rond surfen. Het lichaam moet wel herstellen en dat moet je even de tijd nemen. Ik weet wel dat het dan raadzaam is om in die periode geen risico moet lopen om zwanger te worden dus de pil of condoom. Na je menstruatie zou je het dan weer kunnen proberen. Dat is wat ik weet. Veel sterkte meis ... en vraag je vriend om steun. Wie weet dat hij er dan wel is voor je. Lieve groetjes Esther
Hoi, Het word erger met de dag,hij negeert me compleet als ik erover begin. Als hij op zijn werk is stuurt ie me dan een smsje en vanaf ik iets terugstuur waarin ik er iets over vemeld dan negeert hij me. Ik begrijp het niet hoe hij me hierin alleen kan laten. Ook ben ik veel te koppig om erover te praten want dit zijn dingen die je voelt en weet uit jezelf. Normaal ging ik woensdag voor de curretage maar het is verplaatst naar morgen. Ben beetje nerveus.
@ Framboosje Hij weet misschien niet hoe hij moet reageren, heel veel mannen hebben moeite om hun emoties te tonen. Ik hoop dat hij er morgen wel voor je is, ik denk in ieder geval aan je. Blijven proberen om te praten hoor, jij ook. Heel veel sterkte morgen
Esther, je verhaal is voor mij heel herkenbaar. Wij hebben op vrijdag 26 jan het hartje zien kloppen. Op donderdag 1 febr kwamen we voor nog een echo en was het hartje gestopt en het kindje niet meer gegroeid. Ik werd echt van mn roze wolk afgedonderd om het zo maar te zeggen! Ik had ook meteen dezelfde gedachte als die jij nu hebt, er zit een dood kindje in mn buik. Wij zouden de dinsdag erna terug komen om te beslissen wat we zouden doen. Ik kon kiezen uit de pillen, een curretage of afwachten. Ik ben meteen de volgende dag terug gegaan omdat ik het zo snel mogelijk uit mn lichaam wilde hebben. Ik had echt het idee dat er een dood kindje in mn buik zat en dat moest eruit. Ik heb gekozen voor de pillen. En dat is me meegevallen achteraf. De gyn had gezegd dat ik het hele weekend in mn bed zou liggen rollen van de pijn. Ik heb de pillen ingebracht en had wat lichte kramp. Na 2 uur begon ik te vloeien. Na 6 uur begon ik 'stukjes' te verliezen en uiteindelijk was ik alles na 12 uur kwijt. Ik was het kindje verloren en de kramp nam af. Ik heb nog wel een week gevloeid. Maar nu voel ik me lichamelijk weer helemaal goed!
Framboosje, sterkte morgen, was ik vergeten te zeggen. Ik denk echt dat je je koppigheid even opzij moet zetten. Hij heeft het er waarschijnlijk ook moeite mee maar weet totaal niet hoe hij hiermee om moet gaan dus negeert hij je en de situatie. Praat met hem ... Mijn vriend toont zijn emoties ook niet, zoals Daam zegt, veel mannen hebben daar moeite mee maar dat zegt niet dat zij gevoelloos zijn. Vraag of hij even tijd voor je heeft, val hem niet aan want dan gaat hij ook in de verdediging. Mijn ervaring is dat dit gebeuren je relatie alleen maar verbetert, samen delen, ... kortom, praat met elkaar. Groetjes Esther
Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb net een inwendige echo gehad om de termijn te bepalen, het is of te klein om te zien (maar dat kan bijna niet) of het zit verkeerd. Moet maandag opnieuw echo in de hoop ze dan misschien nog iets vinden. Vreemde vond ik wel dat hij ook maar 1 eierstok kon zien
Aanstaande woensdag-middag een curretage, bibber. Ik hoop dat het allemaal mee zal vallen. En Anne, bij een inwendige kun je normaliter alles toch heel goed zien? Bij mij zagen ze bij de gewone echo bijna niets tot ik een inwendige echo kreeg en het was allemaal zo zichtbaar. Helaas klopte het hartje niet meer ... 8 weken. Nu ben ik 13,5 week en er gebeurd niets wat op een miskraam lijkt. Ik wil er gewoonweg niet mee blijven rondlopen. Sterkte Anne ... vervelend he die onzekerheid en dat wachten .....
Heel herkenbaar die mokerslag.. en die wachtkamer.. ik heb zitten huilen om de hoek van al die dikke buiken.. Nu nog steeds moeite mee om die 'buiken' te zien. Het lijken er ineens zo veel! Sterkte met het verlies en hopelijk kun je ons snel weer verrassen met wat beter nieuws!
Ja dat was net hetgene wat ik voor heb gehad. Ze wisten niet of het een miskraam was of als ik nu minder lang zwanger was dan ik dacht. Helaas de volgende echo was niet goed. Ik duim voor je!
Ow ja en @ Esther,mijn curretage is heel goed meegevallen ik heb niks van pijn en geen bloedverlies. Ik ben heel blij dat het voorbij is. Maak je dus geen zorgen het verloopt wel vlot en die volledige narcose is wel best,zo besef je er amper iets van.
Bedankt framboosje voor je reactie, ik ga woensdag met een vertrouwd gevoel naar het ziekenhuis. Groetjes Esther