Je kent het wel je kindje wordt zelfstandig en wil lekker buitenspelen. Helemaal niks mis mee en alleen maar goed. Alleen jij als moeder zijnde hebt niet altijd de zin om mee te gaan doen of ligt zwanger en wel op de bank uit te puffen van de hitte. Kindlief blijft maar zeuren dat ze naar buiten wil en dan wel in de straat en niet in de tuin. Hoe het ook tegen je gevoel in gaat je laat haar "los". Nou is het zo dat we in een doodlopend straatje wonen.Mijn dochter altijd wel luisterd naar de regeltjes wat betreft niet de poort in of de gewone straat in maar ondanks dat gaat het toch tegen mijn gevoel in. Ze is "pas" 4,5 en vind het toch geen fijn gevoel als ze in haar uppie loopt te banjeren door de "straat". Herkennen jullie dit?? Ik ben geen over beschermende moeder en laat mijn dochter flink los maar op over buitenspelen moet ik toch wel 3 keer na denken voor ik ja zeg.En maak haar flink duidelijk wat de spelregels zijn. Misschien ook wel omdat ze er zo schattig uit ziet.Blond met krullen,brilletje en een opdondertje van 104 cm.Ze daardoor altijd aanspraak heeft van vreemde mensen.Ze weet wel dat ze niet met vreemde mensen mag praten en doen maar ze is wat dat betreft de goedheid zelve en als iemand maar een vriendelijke uitstraling heeft dan vind ze het al gauw goed. Moet ik me er toch maar overheen zetten en haar lekker laten spelen ondanks mijn tegenstijdige gevoel of de moeheid,geen zin opzij zetten en toch erbij gaan zitten.Wat me trouwens voor haar ook niet leuk lijkt.Een mama die altijd op je lip zit als je buiten wilt spelen.
de jomngens van mij speelden met 4 jaar alleen wij wonen in een hofje dus geen autoos die er komen ik zou zeggen kijk naar je kind is ze er aan toe om alleen buiten te spelen dan moet je het gewoon eerst even een kwartier proberen en later steeds wat langer je blijft zelf gewoon op afstand meekijken
Hier ging ze met 3,5 jaar naar buiten maar toen was de straat afgesloten en lag er overal zand. Daarna tegen de 4 jaar aan alleen naar het speeltuintje aan het eind van de straat en ging ik om de 15 min. kijken. Nu wonen wij in een straat waar alleen bestemmingsverkeer komt en kinderen van een jaar of 4 buiten spelen. Bij het speeltuintje zit een groot grasveld maar helaas zijn er ook sloten in de buurt. Ze zit nu op zwemles, is 5 jaar maar die sloot blijft trekken vooral als er jonge eendjes enz. zijn. Ik hoop dat ze snel haar diploma heeft dan is die angst weg.
Spelen er meer kinderen buiten of niet? Want helemaal alleen vind ik anders dan als er nog 3 buurt kinderen spelen en ze daar gezellig mee kan spelen. Vaak letten de andere ouders dan ook mee op. Ik zou dat een veiligere situatie vinden dan helemaal in haar eentje op straat. In het ene geval zou ik het wel doen, in het andere geval niet denk ik nu. Maar mijn dochter is pas 2,5 en met oppas kinderen ben ik toch nog voorzichtiger.
Hier ook een mannetje die het maar al te graag wil, hij is bijna 4 maar mama is er nog niet aan toe. Hij mag dus 5 minuten voor mij vertrekken en mag niet verder dan E (huis van de buren van een paar deuren verder) en tot nu toe houdt hij zich er goed aan. Maar ja hij heeft een vriendje die de hele buurt door struint (en die is net 4) en ik ben dus bang dat hij daar gewoon met mee loopt. Vriendje staat regelmatig aan de deur of Kylian mag komen spelen, als ik dan na 5 minuten ga kijken (woon naast het speelpleintje) dan is daar vaak Kylian alleen en is het vriendje alweer verdewenen. Hij krijgt ook best vaak nee te horen want hij wil natuurlijk altijd op straat spelen als zijn zusje ligt te slapen Groetjes Anita
Er spelen zo nu en dan wel andere kindjes hier in het straat alleen die mogen dus om het huizenblok voor ons heen.Die staat aan een drukke weg waar ze 70/80 rijden ipv 30.Ook is daar in het verleden een knulletje doodgereden dus mijn dochter mag daar zeker nog niet heen.Dit weet ze ook. Van de week waren hier paar meisjes aan het spelen waar zij dan mee speelt maar ineens moesten die naar voor(andere kant huizen) komen van 1 van de moeders.Daar stond mijn hummeltje dan en vroeg me beduust van:"Met wie moet ik nu gaan spelen dan?". Op dat moment had ik wel zo iets van nu wordt ze wel belemmerd in het spelen met andere kinderen doordat ik vind dat ze niet mee naar voor mag..Lekker dubbel allemaal want je wilt haar ook niet tegen houden om vriendjes te maken.
lastig hoor zie dat je ook in rotterdam woont trouwens hier vind ik het nu al moeilijk eigenlijk.. Anne is nog geen 3 maar regelmatig komen er kindjes aan de deur "mag anne buiten spelen?" en dan willen ze ook wel oppassen omdat ze snappen dat anne daar toch wel een beetje klein voor is maar.. stiekum vind ik 9 jaar toch wat jong om die verantwoording te dragen dus ik ga eigenlijk altijd wel mee tot nu toe mijn buurmeisje (ok paar hiuzen verder) mag sinds dit voorjaar alleen buiten spelen.. die wordt na de zomervakantie 5. wij wonen hier aan een niet-doorgaande weg maar rond schooltijden rijden mensen hier echt als gekken want dan brengen ze hun kinderen naar school. tegen de tijd dat ze alleen buiten mag.. zal dat dus niet rond die tijd zijn we hebben wel een hele brede stoep en alle buurtkindjes zitten hier altijd voor het huis omdat bij ons voor de stoep nog eens ee keer zo breed is dan de rest.. dus dat scheelt misschien wel maarja.. anne wil fietsen, rennen etc.. niet lekker rondhangen en kletsen maar ik denk dat wij vanzelf op het punt komen waar jij nu zit.. ze wordt steeds groter.. de behoefte voor buitenspelen ook en de eerste keer BLIJFT eng (en de komende 100 erna waarschijnlijk ook wel) EN.. ik zie dat je 36 weken zwanger bent.. dus hormonaal lekker in balans waarschijnlijk.. Ik maak me nu al zorgen als Anne buiten mag spelen als we in friesland zijn (dorp 200 inwoners... en dan mag ze met een groter meisje mee.. maar wel rondom het huis dus) en dan sta ik ook al 16x per half uur uit het raam te kijken blij dat volgende keer dat we gaan het gewoon zomer is.. dan blijven ze lekker in de tuin
Als je zo'n tegenstrijdige gevoelens heb, zou ik het nog niet doen. Zo'n dingen moet je je inderdaad overheen zetten, maar je moet het niet gewoon maar doen hoor... Als je het nog niet zeker weet dat ze eraan toe is, gewoon niet doen hoor! Er komt nog tijd genoeg dat de kinderen alleen buiten kunnen spelen. Anders gewoon gezellig in een stoel voor de deur erbij gaan zitten en haar zelf de gang laten gaan... Hier staan ze ook regelmatig aan de deur, maar ik vind Joris nog echt te klein. Nu hebben wij hier achterom ook een doodlopend stuk waar ze lekker kunnen fietsen, spelen, rennen, etc. Maar ik laat hem echt nog niet alleen gaan. Maar Joris is dan net 3. Dus die moet nog heel veel geduld op brengen Hij zegt wel regelmatig dat ik op de hoek moet blijven en niet mee mag het hele pad af...
Kun je niet een lekkere tuinstoel voor de deur zetten met een voetenbankje (of krat bier oid) voor je voeten. Lekker kan water naast je, tijdschriften erbij. En je dochter kan lekker op straat struinen en jij een oogje in het zeil houden
Dit topic in mijn achterhoofd... Ik moest gister paar keer op en neer naar de container aan einde van onze straat. Anne mee.. Die vind dat kennelijk leuk Halverwege de straat alle buurkindjes dus gezegd dat ze ook wel daar mocht blijven Nou dat vond ze gewoon eng dus bleek. Uiteindelijk anderhalf uur op straat staan kletsen met de buurman terwijl anne heerlijk met de kindjes speelde. Erg leuk en ook voor mama gezellig. Letterlijke hoogtepunt was wel toen ze vond dat ze net als het buurjongetje in een lantaarnpaal wilde klimmen. En toen het (natuurlijk) niet lukte hij wel wilde helpen Ik hou nu al m'n hart vast.. Als ze nu al voor aapje speelt.. Dat wordt vast niet minder als ze straks echt buiten gaat spelen. Of bij oma! Die woont namelijk aan een bos
Mijn zoon speelt sinds een maandje alleen buiten. Begin september wordt hij 4. Wij wonen op een woonerf met grote speelveld in het midden van de wijk. Er is enorm veel sociale controle en hij weet precies tot hoever hij mag gaan en die grenzen respecteert hij tot nu toe. Ik vond het vreselijk om hem te laten gaan. En mis hem hier in huis, om me heen. Maar dat mannetje heeft zo veel plezier! Er gaat een wereld voor hem open!
Hoogvliet valt idd ook onder Rotterdam, Hier wonen we echt in een straatje waar voor de rest geen verkeer komt.Ja soms een fietser om naar huis te gaan. Zijn 10 woningen waarvan er maar 2 met kinderen.De hormonen zullen ook wel mee spelen ja.Ben echt geen "beschermende"moeder maar op de 1 of andere manier is dit denk weer een vorm van loslaten. @Minimuisje...Ik zie wel dat zij er aan toe is maar mijn gevoel gaat de andere kant op.Zij wilt graag voor spelen en vraagt daar ook vaak om.Kan me er iets bij voorstellen achter is het 30-35 graden en dan is voor in de schaduw wel zo lekker.En denk dat het voor haar ook wel een bevestiging is dat ze ouder en wijzer wordt.Mee kan praten met de kindjes op school. @Salapio...Ik zit wel regelmatig voor hoor zo is het niet.Juist omdat het daar lekkerder is dan achter maar als ik mijn breek punt heb bijvoorbeeld lig ik languit op de bank en juist dan komt ze vaak vragen of ze voor mag. Ook is niet altijd de zin,puf te vinden om in de tuin te zitten omdat je toch alleen zit en juist op die momenten komt madam vragen.
Toevallig gisteren mijn zoontje voor het eerst 'alleen' buiten laten spelen. Hij is 4 jaar. Mijn achtertuin loopt uit op een pleintje. Hij mag alleen op het pleintje. Hij vindt het heel spannend en stoer haha. Maar ik kijk toch elke 5 minuten even hoe het gaat.... Verbaas me iedere dag hoe snel hij groot wordt.....