Makkelijk op te lossen hoor, even die trui naar beneden trekken Maar zonder gekheid, veel succes met je nieuwe topic. Als je op dezelfde manier door gaat met mensen kleineren, en je vooroordelen spuien, geef ik je weinig kans hier op het forum. Niks mis met een topic of het wel of niet verstandig is om jong aan het moederschap te beginnen. Als je de goede argumenten er voor hebt, tenminste. Maar wat jij doet is meteen weer diezelfde vooroordelen aanhalen. Misschien nogmaals ten overvloedde: zoek de betekenis van het woord 'respect' eens op. Respect voor anderen hebben is geen overbodige luxe.
Jeetje, heb dit topic met verbazing zitten lezen. Wat kunnen sommige mensen kortzichtig zijn zeg. Ben zelf op mijn 24e moeder geworden. Woonde toen niet meer thuis, had financieel alles op orde en we waren een gezinnetje. Nu, iets meer dan een jaar later, woon ik weer bij mijn ouders en moet ik aanvullende bijstand aan gaan vragen. Kan ik dat kind op een of andere manier nog terug stoppen nu ik volgens sommige mijn dochter niets meer te bieden heb
Ja joj gewoon terug duwen als het nog past haha Nee hoor zonder gekheid, de liefde en aandacht is belangrijker dan de rest. Als je maar rondkomt, met of zonder uitkering, je moet toch leven!
Ja inderdaad, maar ik kan er met mijn verstand gewoon niet bij dat mensen zo over anderen kunnen oordelen.
Nee, ik ook niet, ik ben zelf helemaal niet zo. Ik heb zowel vrienden met uitkering en vrienden met werk. En qua omgang merk ik niets aan ze, ze zijn niet meer of minder dan elkaar. Ze hebben allen 1 doel en dat is hun kind(eren) liefdevol opvoeden!
Ja toch! Ik heb met mijn meisje bij mijn moeder gewoond, vervolgens op een kamer gewoond met haar.. Ze is toch echt niks tekort gekomen.. Maar wellicht had ik beter bij mijn ex kunnen blijven maar gezien die situatie was ze daar waarschijnlijk slechter terecht gekomen. IK heb ervoor gekozen daar weg te gaan, met de nodige gevolgen van dien. Dat ik een uitkering aan moest vragen (mede door verhuizing naar een andere plaats) en dus geen woonruimte had. En toch heb ik de beste keuze gemaakt voor mijn kleine. Woon inmiddels weer samen, heb het toch best goed voor elkaar. Maar blijkbaar kan dat niet meer volgens sommige mensen. Snap niet dat sommige mensen niet wat verder denken.. Sommige situaties zijn misschien niet ideaal, maar meestal wel tijdelijk en een opstap naar een veel beter leven. Al met al alleen maar goed voor je kids..
Neem aan dat dat het doel van iedere moeder is, ongeacht de leeftijd, inkomen, huidskleur, geaardheid enz enz enz enz
ik hoop alleen dat, mochten de kinderen van de mensen die zulke uitspraken doen, later in de bijstand zitten en zwanger (proberen te) raken, dit topic nooit lezen.
Laten we het er maar op houden dat TS geen idee heeft waar ze het over heeft . Mijn moeder heeft jaren met mij in de bijstand gezeten, maar ik ben blij dat ik gewoon geboren ben hoor . Elke dag te eten , een bed om in te slapen, kleren die passen en niet kapot zijn en een heleboel liefde en een kind is tevreden. Zo ook ik. En ja, ondanks dat mijn moeder geen carrière vrouw is, geen grote auto rijdt, niet in een groot huis woont en niet veel geld heeft ben ik rete-trots op haar. Om het simpele feit dat ze zo'n lieve moeder was en een sterke vrouw die het toch maar mooi gered heeft in haar 1-tje in de bijstand. Jammer dat iemand die hier net nieuw is zich gelijk op deze manier profileert....
Vol verbazing lees ik dit topic!! Mijn hemel, wat sommige mensen denken! Ik denk dat het kindje zich later meer de liefde en warmte en veiligheid kan herrinneren dan de mooiste nieuwe spullen... Ik las ook ergens dat thuis wonen ook niet verantwoord is omdat je zelf dan nog 'kind' bent. Wat kortzichtig is dat zeg? Moe je dan maar een kamer huren? Of lekker in een huis wonen waar genoeg ruimte is! Ik zelf heb een leuk huisje, getrouwd enz.. Maar dat geeftzeker niet de garantie dat mijn kinderen gekukkiger worden dan die van moeders met een uitkering!
Beetje jammer dat je hier nu pas mee komt vind je ook niet? Het blijkt jammer genoeg wel dat je niet al men berichten hebt gelezen! Anders had je ook gelezen dat er altijd uitzonderingen zijn! Wat jij hier nu verteld is dus een uitzondering! Kan me hier ook heus't wel in vinden en geef je ondanks ik je situatie niet in lijnen ken ook groot gelijk! Kan me er wel wat bij voorstellen hoor! Je had b.v.b een vent die vreemd ging of er nooit voor jou en je kids was of wat dan ook! Hier kan ik nog niet over mee praten, want ik ga net 3 jaar met mijn vriend hier gaat alles gelukkig goed natuurlijk hebben ook wij wel eens meningsverschillen en ruzie, maar dat hoort erbij! Wanneer wij kinderen krijgen kan de zweer ook omslaan! Dit zou dan overmacht zijn! om er dan nog helemaal voor men kinderen te kunnen zijn zou ik ook een uitkering aan moeten vragen en tijdelijk terug bij men ouders moeten gaan wonen of hij bij zijn ouders! Ik heb het beste voor met de mens. Vindt het dus echt niet leuk hoe hier op mij gereageerd word! Heb het nog eens even terug gelezen en bepaalde dingen heb ik misschien niet heel goed geformuleerd en aangezien jullie mij niet kennen kan ik begrijpen dat dit verkeerd begrepen word!
Iets verkeerd formuleren kan ik begrijpen maar als je het keer op keer hetzelfde doet denk ik niet meer dat je het verkeerd formuleert maar denk ik eerder dat het je standpunt is. Er is je al eerder gezegd dat je voor je reageert eerst na moet denken of je het wel goed zegt....
@Daisy, het gaat er niet om of jij MIJ tot die groep vind horen dat ik zo reageer. Gewoon puur, jouw manier van denken, jouw manier van veroordelen... Dat slaat in het verkeerde keelgat. Maar goed, het blijkt uit je antwoorden dat je spreekt uit onwetendheid. En gelukkig voor jou dat je zo onwetend bent en je bepaalde situaties niet kan voorstellen, maar dat maakt een ander niet minder geschikt om kinderen op te voeden. En met onwetendheid bedoel ik niet dat je dom bent, maar blijkbaar heb je (nog) niet genoeg inzicht om verder te denken als het om bepaalde situaties gaat. De conclusies die je daaruit trekt gaan gewoon te ver... Dat is geen realiteit meer, dat is een droomwereld.
Maar beste Daisy, hoe had jij dan verwacht dat mensen reageren als je gewoon ronduit zegt dat mensen die een uitkering hebben geen kinderen moeten krijgen omdat ze hun kinderen niets of niet genoeg te bieden hebben? En wat is niet genoeg? Zijn alleen materiële zaken van belang? Is het alleen goed genoeg om je kinderen in de latest fashion van D&G te steken? Wordt een kind ongelukkiger van kleding van de Zeeman en de Wibra (ik mag hopen van niet, want dan heb ik vast een HEEL ongelukkig kind )? Ouders met een uitkering hebben uiteraard minder te besteden dan ouders die een goede baan hebben, maar so what. Is een kind van "uitkeringsouders" automatisch ongelukkiger dan een kind van werkende ouders? Ik weet zeker van niet. Er hangt zoveel meer af van het geluk van een kind dat het inkomen van de ouders. Kinderen hebben geen besef van het feit of hun ouders veel of weinig te besteden hebben.
Dan moet ik je toch echt teleur stellen want uit alles blijkt dat jij je eigen conclusie trekt! Ik ben zeker niet dom, maar aan jou begin ik zo langzamerhand wel een beetje te twijfelen! Ik wil alles wat ik gezegd heb wel even in 1 nieuw bericht plaatsen zodat je het nog eens kan lezen? Dan kun je duidelijk zien staan dat er altijd uitzonderingen zijn! Ik heb mijn mening gegeven en die luid dat als je in een benauwde positie zit dus je hebt geen werk enz en je kiest doelbewust voor een kind! Sorry hoor voor mijn mening, maar dan denk ik bij mezelf waar in godsnaam zijn sommige mensen toch mee bezig deze maatschappij is al niet de makkelijkste en ik zie het dus als egoïsme als je gewoon even een kind wilt want hier komt het namelijk gewoon op neer als je zonder iets te hebben aan kinderen gaat beginnen! Hier is namelijk sprake van voor bedachte raden dat houd in je weet voor je kind geboren word dat je een uitkering moet aanvragen of bij je ouders moet blijven wonen want je hebt de financiële goederen niet om op jezelf te gaan of dat er geen vader zal zijn. Misschien snappen jullie me nu? Want de vorige kwartjes lijken niet gevallen te zijn