Hallo iedereen, Wil bij deze even de frustratie van me afschrijven, excuses daarvoor alvast. Ik ben namelijk al zo lang als ik me kan herinneren bezig met mijn gewicht, heb m'n bouw en genen niet bepaald mee en was vroeger dan ook te zwaar, waar ik zelf heel onzeker over was waardoor als kind al eet-gestoord gedrag ontstond (smoesjes verzinnen om niet tussen de middag thuis te hoeven eten, overmatig bewegen, niet eten op school enz). Je raad het al ik kreeg uiteindelijk anorexia. Inmiddels genezen maar toch wil ik nog wat afvallen, gezond eten en veel bewegen deed ik al, daarbij ga ik sinds een tijdje naar de sportschool maar langzaam ging daarbij het eten ook steeds iets moeizamer. Voelde me steeds vreselijk schuldig als ik wel wat had gegeten dus ging nog minder eten waardoor ik dus weer terug ben waar ik niet meer wilde zijn; vreselijk duizelig, doodmoe, hartkloppingen en nu ook griep er bij. Ondertussen ben ik alsnog niks afgevallen waardoor ik het echt niet voor elkaar krijg om te eten want ik wil eerst gewoon afvallen! Het is zo frusterend, voor mijn gevoel kan iedereen eten wat ie wil en slank en gezond zijn en zit ik hier al jaren, ongezond en (in mijn ogen) nogsteeds niet dun. Iemand nog hoop voor me hoe ik zonder terug te vallen in oude gewoontes toch kan afvallen? Sorry voor het gezeur, ben nogal radeloos op dit moment. Fijne dag
Schrijf maar van je af hoor. Dat lucht soms al heel erg op. Ik denk dat het voor jou verstandig is om onder begeleiding van een diëtiste je voedingspatroon onder de loep te nemen. Die kan je echt goed adviseren en ondersteunen, specifiek afgestemd op jou persoonlijk.
Als ik jou was zou ik hulp zoeken, en niet persé om af te vallen, maar om eens te bekijken wat reëel is qua menu en gewicht. Miss idd een diëtiste. Heel eerlijk, er gaan wat alarmbellen bij mij af, of ik moet je verhaal niet goed begrijpen/lezen. Van je af schrijven is altijd goed, dat kan soms goed opluchten!
Bij mij gaan ook alarmbellen af. Ts, als ik het verhaal zo lees, ben ik bang dat je weer op weg bent naar je oude patroon en een eetstoornis kunt ontwikkelen. Het lijkt ook wel alsof je jezelf probeert te straffen: eerst afvallen dan eten. Doe dit alsjeblieft niet, maar dit weet je zelf natuurlijk ook wel inmiddels. Klop gerust aan bij professionals, zij zijn hiervoor meid. Gun jezelf dit en grijp op tijd in. Sterkte en succes.
Het is goed dat je het hier van je af schrijft en dat je de signalen herkent. Een terugval is iets wat je zelf niet wilt zo te lezen, dus aan de bel trekken, hulp inschakelen! Een es. zit dieper dan je denkt. Ik heb er in het verleden mee te maken gehad en nu ik niet kan/wil(?) eten doordat ik zo misselijk ben komen die rottige schuldgedachten ook hier weer opspelen. Nou zeg ik steeds "ik ben sterker dan dat" tegen mezelf, en ik weet waarom ik moet blijven eten maar het blijft verleidelijk zelfs na zoveel jaar. Een diëtiste kan je helpen met een gezond en gevarieerd eetpatroon en een psycholoog of evt praktijkondersteuner van de huisarts als dat eerste een stap te ver is, kan je helpen met de gedachten. Heel veel succes met je gezonde strijd tegen de kilo's! Geloof in jezelf dat het ook op een gezonde manier kan!!
Dank voor de reacties, diëtiste heb ik overwogen maar aangezien ik geen overgewicht heb weet ik niet of die dan wel willen meewerken met afvallen?
Omdat ik me niet goed voel bij het gewicht dat ik nu heb, hoef niet tientallen kilo's af te vallen maar gewoon tot ik me wat zelfverzekerder voel. Heb nu een bmi van 19,5 dus gezond.
Maar zelfverzekerder hoeft niet perse aan je gewicht te liggen. Ik ben benieuwd hoe veel je dan weegt en hoe lang je bent.
Een diëtiste is er niet alleen voor afvallen. Zij is er ook voor een gezond eetpatroon. En dat heb je nu niet. Ga er eens naar toe, leg uit dat je moeite hebt met het handhaven van een gezond eetpatroon en dat je hier graag hulp bij wil. Zij kan samen met jou schema’s maken, waarbij sporten en gezonde voeding in balans zijn. Maar niet eten is natuurlijk nooit een optie. Maar dat weet je zelf al lang. Trek bij de juiste instantie aan de bel, en accepteer de hulp. Sterkte en heel veel succes!
Ik denk niet dat je van afvallen zelfverzekerder gaat worden. Ik denk dat je er beter aan zou doen om contact op te nemen met een psycholoog. Die kan je helpen om wel beter in je vel te laten zitten. Misschien met je uitzoeken waar de behoefte aan controle vandaan komt, en het gevoel van onveiligheid. Ben je niet meer in behandeling/ nazorg vanwege anorexia? Als je al een gezond BMI hebt, en je bent al bekend met een eetstoornis. Dan lijkt het me nogal voor de hand liggende dat afvallen juist niet het antwoord is.
Van afvallen word je niet zelfverzekerder. Ik zou contact opnemen met een diëtiste en een psycholoog die je bij je anorexia kunnen helpen en begeleiden naar een gezond etenspatroon en een positiever zelfbeeld.
BMI van 19.5 en jij wilt afvallen? Mij werd sterk aangeraden na de bevalling wat kilo's te behouden doordat mijn BMI nog lager was als nu de jouwe. Vind je het gek dat je duizelig bent en doodmoe. Ik zou aangezien je verleden geen hulp zoeken bij een diëtist maar professionele hulp inschakelen zodat je niet weer terug valt.
19.5 valt idd onder gezond gewicht, maar ook maar net. Voor ik kinderen had zat ik daar ook op en hoefde maar 1 kilo af te vallen om op ondergewicht te komen. Bmi zegt ook niet alles. Ik denk dat jouw klachten vooral komen dat je eigenlijk wel ondergewicht hebt. Want je sport dus je bouwt spiermassa op. Wat blijft er van je gewicht over als je stopt met sporten en je spiermassa weer af neemt? Ik denk net als de andere dat je hulp moet inschakelen. Dat je BMI zegt dat je een gezond gewicht hebt wil niet zeggen dat je lijf ook gezond is.
Het lijkt mij handiger als je tenminste af wil van het onzekere gevoel om via je huisarts een verwijzing te vragen om behandelt te worden voor een eetstoornis. Zoals jij het nu beschrijft lijkt het alsof de anorexia langzaam aan het terugkomen is. En zoals je misschien can het verleden weet gaat een lager gewicht dit helaas niet oplossen.
Zoek idd alsjeblieft hulp, het klinkt alsof je niet goed in je vel zit en dat op jouw manier op probeert te lossen. Helaas is die manier denk ik niet de juiste e val je weer terug in je oude patroon . Huisarts kan je door verwijzen naar de poh ggz de praktijkondersteuner, of een psycholoog. Die kan je vast beter helpen.
Een diëtiste helpt ook mensen met ondergewicht of een gezond gewicht om een beter eetpatroon aan te leren. Tot welk BMI wil je dan nog afvallen als je nu al op het randje van ondergewicht zit? Rationeel denk ik dat je ook wel weet dat het niet om het getalletje gaat... Ben net als de andere dames bang dat je al keihard aan het terugvallen bent en dat wens ik je echt niet toe.
Je bmi is nog net gezond maar ligt tegen de benedengrens. Afvallen is zowel voor je lichamelijke als geestelijke gezondheid voor nu absoluut niet goed. Ik denk dat je nu het meest gebaat bent bij een goede psycholoog. Ga samen werken aan je zelfbeeld en leer zelfvertrouwen te halen uit andere zaken dan enkel je gewicht. Je bent zoveel meer dan dat en er is veel meer waar je trots op mag zijn. Je moet het alleen nog leren zien en erop durven vertrouwen. Door nu meer af te gaan vallen, maak je uiteindelijk meer kapot. Als je nu gaat afvallen, krijgt de anorexia jou weer in je macht. Maak een afspraak bij de huisarts en laat je doorverwijzen naar een psycholoog en diëtist die in deze problematiek gespecialiseerd zijn of naar een speciale polikliniek voor mensen met eetproblemen. Een poh-ggz of praktijkondersteuner is nu niet voldoende. Je verdient nu goede hulp om beter over jezelf te gaan voelen. Heel veel succes en wijsheid gewenst.
Wat naar dat je je niet zelfverzekerd genoeg voelt. Waar komt dat vandaan? Hou je wel van jezelf? Wat zijn je doelen in je leven? Waar wordt je gelukkig van?