Begin april was ik dan ook aan de beurt. Een knaller van een positieve test. De eerste 4 á 5 dagen als een dweil op de bank gehangen want moe, moe, moe. Veel hoesten, verhoging. Toen begon ik weer op te knappen. Van een rondje 5 minuten met de hond wandelen had ik hartslag 600 Die intense vermoeidheid was van de 1 op de andere dag uit mijn lichaam. Wel sneller moe nog een paar dagen maar niet meer het idee dat de lucht van beslag was. Het hoestje bleef keurig 10 dagen aanwezig dus de quarantaine volledig uitgezeten. Wel dag 9 en 10 de keuken staan schilderen, want dan bouwde ik tenminste mijn activiteiten weer een beetje op voor ik weer aan het werk zou gaan. Afgelopen week weer gewerkt, ging lekker. Ik heb fysiek pittig werk. Geen rijbewijs dus doe alles op de fiets. Wandel dagelijks minimaal een uur met de hond. Niet extreem moe ofzo maar vanaf vrijdag ik viel gewoon in slaap op de bank in de middag. Niks voor mij! Werd abrupt wakker door de hond die aansloeg omdat er iemand voor de deur stond. Werd er gewoon naar van. Hart die voor mijn gevoel op hol leek te slaan maar gewoon keurig rustig klopte, daarna dus wel in overdrive ging. Werd ff beetje duizelig, idee van flauwvallen maar kwam snel weer helemaal bij. Had even een idee van een opkomende paniekaanval. Nouja dit trok gelukkig wel weer vrij snel weg maar nu.....moe, moe, moe. Viel gisteravond in slaap op de bank rond 21.30 uur, mijn man maakte me om 00.30 uur wakker om naar bed te gaan. Werd vanmorgen wakker van de jongste kwebbel om 6.45 uur. Op zich wel uitgerust maar rond 16.00 uur werd ik alweer moe. Lichaam lijkt weer in een beslagkom te zitten Heel soms ook een bijzondere lucht in mijn neus, niet erg prettig. Ik hoop dat dit geintje met een paar dagen weer klaar is want dit is echt niet grappig! Ik lees wel dat vermoeidheid lang kan aanhouden maar het was echt even een dag of 6 gewoon normaal in mijn energie. Kan dit dan toch nog een nasleep van corona zijn?
Hier ruim een maand geleden corona gehad, flink ziek geweest. Blijf ook extreem moe, na een dag werken ben ik helemaal afgedraaid. Ik ben vermoeidheid echt wel gewend na 5,5 jaar gebroken nachten maar deze is anders. Het overvalt me echt in vlagen, kan dan nauwelijks m'n ogen open houden.
Ja het komt op als poepen die vermoeidheid. Ineens niet meer in staat om mijn ogen open te houden. Gister nergens last van ondanks een best drukke dag, vandaag niet zo intens moe maar merk weer dat typische gevoel in mijn lichaam. Ga zo maar slapen. Morgen lange werkdag.
Zo'n klap kan zeker ook daarna komen. Ik vermoed ook dat je te snel weer veel fysiek gedaan hebt. Rustig aan, want corona is niet zoals andere griep of ziektes die je gewend bent, dat het wel weer beter wordt als je doorzet. Eerder dat je steeds harder achteruit knalt als je niet voldoende rust neemt wanneer je lichaam dat aangeeft. Beterschap!
Het is bij mij nu een week of 4 geleden dat ik Corona had. Geen klachten meer maar die moeheid is er nog steeds intens! Elke avond val ik op de bank in slaap en een hele dag werken valt me echt zwaar . Ik hoop dat dit snel over gaat, super frustrerend dit..
Wat vervelend die vermoeidheid na corona! Ik lees voor velen herkenbaar en hoor het ook in mijn omgeving. Zelf de ervaring dat ik me na 2 weken wel weer helemaal goed voelde. Verder is het dat ik net bloed had geprikt anders was ik naar de huisarts geweest om dat te laten doen. Sterkte hoop dat het snel beter gaat.
Ik had corona in het voorjaar 2020. En kreeg de echte tets pas eind september. Covid zelf viel best mee. Paar dagen ziek. Heel moe ook. Maar daarna gewoon weer doorgegaan. Conditie was helemaal weg. Maar dat begon ik die zomer weer heel rustig op te bouwen. Tot ik in september ineens niks meer kon. Gewoon echt alleen maar moe (na een drukke periode op werk. Thuis op de pc, dus fysiek niet zwaar). Rustig aan en luister naar je lichaam. Dat is echt het enige wat je kan doen. Eventueel een fysiotherapeut die ervaring heeft met long covid patiënten. Die hoge hartslag komt door moeite met ademhalen (was bij mij grootste euvel). Specifieke massage op borstbeen en middenrif heeft mij hoed geholpen. Nieuwe richtlijnen voor behandeling long covid patiënten zijn op dit moment ook juist rust nemen ipv proberen op te bouwen. Doe op slechte dagen niet meer dan je aan kan. En ga op goede dagen niet boven 20% van je basisconditie presteren. Nu kan je bij jou natuurlijk nog lang niet van long covid spreken. Maar denk dat een van de oorzaken daarvan is dat veel mensen veel te snel weer willen beginnen.
Hier ook dood en dood moe. Ik heb in feb corona gehad maar die vermoeidheid....heb ook nog last van mijn spieren tussen mijn schouderbladen als ik teveel doe. Vreselijk
Hier ook in februari corona en nog steeds zo moe.. lijkt ook weer erger te worden ipv minder. Bah.. Twijfel ook over bloed prikken omdat ik deze moeheid gewoon niet ken van mijzelf.
Hier in december corona gehad. Na 14 uur loopt mijn batterij keihard leeg. Vorige week dacht ik 's middags nog even wat thuis te werken, maar ik kon mijn ogen niet open houden. Ben maar even gaan liggen. Het lijkt steeds erger te worden. Nu heb ik ook wel een heftige tijd achter de rug en misschien komt het er nu allemaal wel uit. Ik hoop dat de zomervakantie me goed doet. Ff volhouden nog.
Ja hier ook vanaf een uur of 14 / 15 uur dat ik in stort. Op mijn vrije dag of korte werkdag doe ik vaak even een powernapje op de bank maar de dagen dat ik tot 18 uur moet....de hel.
Hier ook herkenbaar. Ik ben na corona wekenlang echt bizar moe geweest. Dat ging voorbij maar nu heb ik het met vlagen ineens weer. Dan val ik overdag weer ineens in slaap met dezelfde gekke moeheid. Het is nu nog 1 keer per week ofzo dus daar is prima mee te dealen. Toch blijft het een gek verschijnsel. Het is heel anders dan gewoon moe zijn.
Hier in januari Corona gehad en nog steeds ontzettend moe. Echt alsof ik pudding in mijn benen heb halverwege de dag. Bloed heb ik al laten prikken, dat is gewoon goed. Vitamines etc ook. Ga wel nog mijn hormonen laten nakijken. Maar ik hoor het van veel klanten ook, die na maanden nog steeds erg moe zijn. Ik word er inmiddels knap chagrijnig van, ik herken mijn lichaam niet meer.
Weet je de waarde ook van je D? Mijn bloed was ook geprikt maar omdat corona een ding was en ik was zwanger werd er toen expliciet naar D gekeken en die bleek heel laag. (37) In het verleden (voor zwangerschap) meermaals geprikt omdat mn batterij echt drama was, wat ik gooide op restschade burnout. Maar vermoedelijk etterde dat D probleem al heel wat langer want ik hou m nu bij en ik heb geen last meer van die vermoeidheid. Waar ik voor R. kapot thuis kwam en blij was dat ik een vrije dag had om enigzins bij te tanken, sta ik nu te schilderen in huis, de tuin te doen etc. terwijl ik R. ook bedien. Ik lijk nu weer een beetje op de persoon van voor de burnout alleen dan met 2 koters erbij. Alleen voor menstruatie is vermoeidheid een ding, maar dat is altijd al zo geweest (ff bijtrekken van magnesium en ijzer als t echt de spuigaten uitloopt)