Zonnet waren mijn schoonouders op visite en Sofie moest me toch huilen. Echt krijsen! Dikke tranen. En toen mijn schoonmoeder haar vast hield strekte ze haar armpjes naar me uit en keek me heel wanhopig aan. Stiekem was ik natuurlijk wel een beetje gevleidt maar aan de andere kant was het ook wel weer wat sneu. Zo ken ik haar helemaal niet want meestal lacht ze naar iedereen en is ze altijd vrolijk. Begint die éénkennige fase nu al?
Volgens mij hoort dat bij het 6 maanden-sprongetje. Dus dat klopt wel zo'n beetje. succes (en geniet ook een beetje )
Kan best hoor, hier was ze rond een maand of 6 ook eenkennig, heeft bijna twee maanden geduurd, ze ging echt krijsen als mensen boven haar wagentje gingen hangen of haar vast wilden houden.
Ik dacht slim te zijn om Eva met 5 maanden naar de opvang te gaan doen, want daarvoor zijn ze nog zo klein en pas met 6 maanden zou ze eventueel eenkennig worden. Maar dat is ze dus sinds vorige week al. Als ik haar vastheb, vindt ze het nog leuk, gaat ze naar de leidster, vindt ze het ook nog wel even leuk, totdat ze doorheeft dat ik dus weer wegga. Dan trekt ze een pruillip en begint heel hard te huilen . Niet leuk als je dan moet gaan werken, maar gelukkig is het wel meteen weer goed als ze haar in de box leggen. Met 4,5 maand was Eva trouwens ook al eenkennig, mijn vader kwam toen boven de box hangen en ze barstte ook in huilen uit en zat ondertussen te zoeken waar ik was... Als ze mij zag, was het wel weer goed.