Ik weet niet hoe ik mijn oudste dochter moet corrigeren! Wij geven geen corrigeerde tikken, maar wat we nu doen helpt ook niet.... Julia is echt de grenzen aan het verkennen en ik weet niet hoeveel ik nog hebben kan Al weken slaat ze Jasmijn op het hoofd, met allerlei voorwerpen, vandaag een speelgoedgieter. Ik heb van alles geprobeerd: uitleggen, waarschuwen, op de stoel zetten, achter de deur, afleiden enz. enz.... het maakt haar werkelijk niets uit, ze blijft slaan:x Ik word er helemaal gek van!!!!! Vandaag heb ik haar teruggeslagen:x Ik was woest, ik pakte de gieter uit haar handen en gaf haar een tik tegen het hoofd. Natuurlijk vond ze dat niet fijn en is ze gelijk naar papa gegaan.....later heb ik mijn spijt betuigd en haar een dikke knuffel gegeven. Wie wil mij helpen want ik weet het echt niet meer...
Hier hielp toch het beloningssysteem het beste dit bedoel ik zo: Bij ons terroriseerde ze echter de poes met 2,5 jaar omdat ze toen nog geen zusje had, dit ging van slaan tot haren trekken, op zijn staart staan, optillen enz. Ik werd er helemaal gek van om de hele dag er achter aan te zitten en zeggen dat ze dat niet moest doen. Toen heb ik samen met haar een beloningsbord geknutseld met 2 bladen, het 1e blad allemaal leuke stickers van poezen en nummer 1t/m10. Dit was voor hoevaak ze per dag de poes mocht optillen, 10 keer dus en mocht ze zelf steeds het stickertje verzetten. Het 2e blad waarneer we de poes met rust laten dus een plaatje van een etende poes, een slapende poes en wanneer we er mee mogen spelen en hoe. Elke keer als het goed ging een beloningssticker en als het niet goed ging werd de sticker er weer afgehaald, ze had het vrijsnel onder de knie. Als het weer een keer goed mis ging wees ik haar op het bord en als dat niet hielp, ging ze even 2 min op de gang en legde ik haar uit waarom het niet mocht. Het beloningsbord maakte voor haar duidelijk wat ze wel en niet mocht en wat ze daarvoor kreeg bij goed en slecht gedrag.
Weet je waarom ze dit doet? Wil ze op deze manier aandacht? Of is ze jaloers? Of is het een spelletje? Probeer de reden te vinden en die op te lossen.
Wij hadden het ook heel erg met de jongste:bijten, bijten, bijten... Ik werd er echt niet goed van, want het duurde denk ik wel anderhalf jaar met pieken en dalen. Nu is hij 2 jaar en tien maanden en heeft hij al drie weken niet gebeten. Mijn oudste zei van de week tegen oma: 'Ik ben bang dat M. wil bijten', waarop M. zei:'Dat doe ik helemaal niet meer, hoor' en het ook meende. Het enige advies dat ik je kan geven is: probeer wat meer bij dezelfde aanpak te blijven, dan steeds andere technieken te proberen, accepteer dat dit ook hoort bij typisch peutergedrag en je dochter er in wezen nog niet altijd heel veel aan kan doen, maar dat je er wel altijd op moet reageren. Uiteindelijk geldt echt: 'de aanhouder wint'. Succes
Wij doen hier altijd het zelfde: in de hoek. Ze vindt dit vervelend (ze wil het liefst overal bij horen) en het werkt! Wat ik wel eens gehoord heb bij kinderen die andere kinderen pijn doen, is om ze in de hoek te zetten en dan het kind wat pijn heeft te overladen met aandacht: troosten, knuffelen, extra boekje lezen of even lekker samen spelen. Ook om die ander te laten weten: 'Jij doet het verkeerd, die ander is slachtoffer en krijgt een soort compensatie.' Bij kennissen van ons werkte dit heel goed! Ook altijd sorry laten zeggen, kusje waar het zeer doet. En niet al te kort in de hoek, echt 2-3 minuten er even echt niet bij. Bij ons is steeds uit de hoek komen en heel bewust niet doen wat je zegt (als je al straf hebt) op een gegeven moment wel een tik, maar dat is bij iedereen persoonlijk. Doe wat je besloten hebt van te voren, niet wat je op dat moment in je boosheid min of meer 'overkomt'. Alhoewel ik me je reactie best kan voorstellen, erg lastig als je dochter het blijft doen...
het is hoe het kindje negatief aandacht vraagt. ze moet niet leren dat zij op deze manier die negatief aandacht wel krijgt. want het wordt dan steeds meer. dus: geen straf, geen correctie helemaal niks. negeren, absoluut negeren. dat is wat je doet met de dader(=het kindje dat slaat) en: het slachtoffer overdrijvend troosten! als het goed is wil ze op een gegeven moment niet buitengesloten worden en daarom doet zij mee aan troosten van slacht offer. dat gedrag moet je dan meteen belonen, met prijzen. zo vorm je een eenheid met z'n alle. ze krijgt pozitief aandacht. en verder als ze dat begrepen heeft gaat ze de baby aaien of lief vr de baby zijn om aandacht te krijgen. die moet je dan ook geven.
Bij iemand anders pijn doen volgt hier wel een consequentie. Eerste keer is een waarschuwing (maakt voor mij wel uit of het bewust of niet bewust gebeurt trouwens - bij echt gemeen gedrag zou ik haar gelijk op de gang zetten), tweede keer is naar de gang, derde keer is naar boven (en bij herhaaldelijk terug komen van de gang voordat het mag ook naar boven). En bij terugkomst inderdaad sorry zeggen en een kusje. J. vindt het vreselijk om afgezonderd te worden van de rest, dus bij haar werkt dit aardig. Verder probeer ik haar zoveel mogelijk te complimenteren als ze lief met haar zusje speelt en alternatieven aan te bieden als ze iets doet wat ik niet wil. Dus bv. als ze aan haar hoofd zit (wat dan vaak steeds harder gaat), voorstellen dat ze beter met de handjes of voetjes van haar zusje kan spelen. En als ze speeltjes afpakt (want wat de ander heeft is natuurlijk altijd leuker dan wat je zelf hebt...), haar een ander speeltje geven of voorstellen dat ze samen spelen ofzo. En ook aan te geven wanneer ze haar zusje helemaal met rust moet laten (bv. als ze gaat slapen, als ze slaapt, als ze drinkt). Beetje zelfde idee als van de kat dus. Ik overdrijf het ook wel eens. Dat als ze niet zachtjes aan D.'s hoofd kan zitten, dan maar helemaal niet aan haar hoofd, dus ook niet om kusjes te geven of te aaien ed. En aangezien ze haar zusje bovenal gewoon enorm lief vindt, vindt ze dat niet leuk. Maar dat is kijken naar je kind, het ene kind zal dat erg vinden, terwijl het het andere kind niets doet. Maar vooral heel consequent zijn. Dus ook iedere keer dezelfde aanpak en ook heel strikt, dus niet de ene keer wel en de andere keer niet. Dat werkt hier tot nog toe het beste. En ook op tijd in grijpen, dus voordat je zelf boos wordt. Dat vind ik zelf nog wel eens lastig, maar oefening baart kunst gelukkig.
Ik denk dat het idd. een vorm van jaloezie is. Ze slaat en kijkt mij met een grijns aan..... Dus bewust is het zeker. We hebben (mijn man en ik) er over gepraat en willen dus haar eerst tegen de deur zetten (time out, wel in de kamer) en als ze dan niet blijft staan, haar achter de deur zetten. Na 2 minuten moet ze sorry zeggen. Even 2 maanden volhouden en kijken of het verbeterd.
@dds: wellicht helpt dan een keer heel erg boos worden en duidelijk maken dat het niet getolereerd word best.... je hoeft dr niet meteen een pak voor dr broek te geven.. maar boos worden mag best. (zo heeft manlief weleens gedreigd dr poppenhuis van de kamer te halen voor 3 weken als ze ook nog maar 1 keer sloeg.. zonder waarschuwing vooraf. nou ze heeft he 1x geprobeerd.. en daarna toen bleek dat hij zich ook daadwerkelijk aan zn woord hield.. nooit meer.) ik ben zelf iets meer van subtiel.. maar sommige dingen kunnen gewoon echt niet. wat de reden ook is.
een time out is bedoeld om af te koelen. als ze zo met n grijns op haar gezicht doet doet zij het echt om negatief aandacht. als ze hult en boos wordt etc even time out geven om haar te laten afkoelen in de hoek.
tja.. heel eerlijk.. als het jaloezie betreft.. dan heeft ze precies voor elkaar wat ze wilde want je bent 2 minuten lang aan het opletten of ze wel blijft staan dus aandacht is volledig voor haar.