lieve randi, ik wil je ontzettend veel sterkte wensen en veel kracht ook. dat je zo nadenkt over hoe en wat je wilt regelen vind ik superlief, maar misschien is hulp daarbij wel handig ja. dat boek van bebek bijvoorbeeld, en inderdaad praten met zowel professionals als ' onbekenden ' (bv hier) een dagboek/brief voor je kindjes en je lief is denk ik heel erg waardevol voor hen.. ach ik krijg het er helemaal koud van, ik wou dat ik je kon helpen.. veel liefs..
hoi Randi, ik weet niet of je contact hebt (gehad) met lotgenoten? Zij weten vaak ook wel hoe en wat... Zelf heb ik in het verleden veel gehad aan de stichting diagnose kanker. Ik weet dat de chat moderator (nickname: 'Borka') ook een belgische is (ex patient en ook werkzaam geweest in het ziekenhuis zover ik weet) , misschien dat zij je ook een beetje op weg kan helpen? Het is een schat van een vrouw in elk geval... Rondom kanker SDK - SDK Chat Point Charlie Vanwege haar grote gezin, is zij alleen vaak pas s avonds laat (na 22.00 uur) online.. Maar dan wel bijna iedere avond. Verder weet maatschappelijk werk vaak ook wel veel praktische dingen. Misschien dat je eens met hen kan gaan praten? Of bij een inloophuis in de buurt, ook daar vind je nogal eens mensen die goed op de hoogte zijn. Sterkte in elk geval, ik kan me wel een beetje voorstellen, dat je alles in 'orde' wil hebben.
och wat vreselijk! wat een machteloosheid! heel veel sterkte met dit alles, ik vind je een hele sterke, lieve vrouw, zo op je stukje en je zorg voor je nabestaanden gebaseerd. respect!
Lieve Randi, ik weet niet wat ik moet zeggen... Ik vind het zo verschrikkelijk erg voor jou en je familie. Ik kan je verder niet echt helpen, maar wil jou, je familie en vrienden ontzettend veel sterkte en kracht toewensen! En wat Shaylen al zei; Respect!
Randi ik schiet echt even vol nu ook al ken ik je helemaal niet persoonlijk en alleen via je berichten hier. Ik wil jou en je familie heel veel sterkte wensen en ik vind het heel knap van je dat je er zo mee bezig bent.
hoi, de hulp die vanuit het ziekenhuis aangeboden wordt zou ik denk ik aannemen. al is het maar een gesprek of zo nu en dan een keer, het lucht denk ik erg op. vanuit het ziekenhuis kan er ook hulp voor de partner en kinderen geboden worden, dit hoeven geen familiegesprekken te zijn maar kan ook voor ieder apart. misschien is dit wel iets voor je partner en evt voor de oudste kinderen als ze daar behoefte aan hebben. een vriend van mijn broer is een jaar geleden ook overleden aan kanker. hij heeft, samen met zijn vrouw, vanaf een bepaald moment alles bijgehouden. dus ze hebben een soort dagboek gemaakt van de ziekenhuisbezoekjes, de verjaardagen van de kinderen, leuke momenten die ze toen met de kinderen of vrienden hadden. hij schreef soms een stukje en dan schreef zijn vrouw een stukje, ook hebben ze alle reacties van hyves etc bewaard. ( moet er wel bijzeggen dat hun ongeveer wel wisten hoe de toekomst eruit zou zien, qua termijn. na zijn overlijden heeft zijn vrouw hier een boek van gemaakt. dus alle stukjes die geschreven zijn op chronologische volgorde gebundeld. daar zaten dan ook kopieen van tekeningen bij van de kids, reacties van mensen na zijn overlijden. en het helpt je nu misschien niet, maar ik heb het boekwerk gelezen en ook al kende ik ze niet heel goed het was zo indrukwekkend. zeker voor de kinderen had het een enorme waarde, de jongste was geloof ik 3 dus die snapte het niet helemaal, maar als je dan bedenkt hoeveel waarde het heeft voor later om dit terug te lezen! nu ik eraan denk schiet ik weer vol. maar zoals ik al zij het helpt je nu niet, maar het was o zo waardevol voor de nabestaanden, echt waar! een lang verhaal. maar uiteindelijk wil ik jullie heel veel kracht en liefde toewensen!! liefs joyce
Ik ben ook sprakeloos door wat je schrijft. Ik kan niet anders zeggen dan je veel sterkte wensen samen met je gezin en dat jullie nog heel lang van elkaar mogen genieten.
Pffff, weet even niet wat ik moet zeggen, wat onwijs heftig Vind het een mooi idee dat je alles op band opneemt en een dagboekje bijhoudt voor je kinderen. En wat meerderen hier zeggen, toch maatschappelijk werk zoeken, misschien ook de kinderen hierin betrekken... Ontzettend veel sterkte...
Jeetje wat vreselijk voor je , heb er eigenlijk ook geen woorden voor ... Een nichtje van mij heeft een hersentumor en ondergaat op dit moment chemo's en bestralingen en haar moeder heeft heel erg veel hulp uit het ziekenhuis om dingen te regelen ik geloof een maatschappelijk werkster die haar helpt om de praktische dingen te regelen , de dingen die voor haar op dit moment teveel zijn , misschien dat jij ook zo'n soort hulp kan krijgen vanuit het ziekenhuis zodat je iets meer van die kostbare tijd door kan brengen met je gezin ... en gewoon wat dingen op papier schrijven zodat andere het misschien voor je kunnen regelen en je zelf niet overal achteraan hoeft zoals je uitvaart .... Ik kan niet anders zeggen dan dat ik jou heel veel kracht en sterkte toewens in deze moeilijke tijd voor jou en je gezin ....
Jeetje Randi, wat erg dit. Ik zit hier tranen met tuiten te huilen. Heb echt zo met jou en je familie te doen. Pfffff, vind het echt knap dat je denkt over dingetjes achter te laten. Ik ben dan zo iemand die depressief de handdoek in de ring gooit. Knap van je hoor, heel veel sterkte.
Jeetje, weet net als de anderen niet zo goed wat ik moet zeggen, wat een rotsituatie meis...de machteloosheid die je voelt..ik wil je een hele dikke knuffel geven zo door mijn laptopscherm heen! Wat betreft je vraag over hoe je het met je kindjes moet oplossen omdat de oudste 2 van je ex zijn en je jongste 2 van je huidige vriend. Is al wel bekend wat er gaat gebeuren met de oudste 2 als het eenmaal zover is? Als ze naar je ex gaan dan zou je met hem kunnen afspreken dat je oudste 2 je jongste 2 blijven zien en ook je huidige vriend natuurlijk, misschien een soort van omgangsregeling dat ze af en toe komen logeren ofzo. Wel raadzaam om het vast te laten leggen want de verhoudingen zijn nu goed maar je weet niet hoe dat later gaat. Videoboodschappen zijn heel mooi, daar hebben je kinderen heel veel aan en zal ze heel dierbaar zijn... Misschien voor ieder kind een mooi kistje met betekenisvolle spulletjes voor ze? Dat is tastbaar voor ze. Denkend aan je favoriete parfum, een sieraad, iets anders wat typisch "jou" is. Kan iets heel simpels zijn, een zonnebril die van jou is maar die je kindje altijd afpakt of mee loopt, daar zit dan een bijzondere herinnering aan voor je kindje..of een leesboek wat je bijzonder vindt en waarvan je graag wilt dan een van je kids deze later leest...zulk soort dingen zeg maar... Gets, sorry hoor, ik word er helemaal een beetje emotioneel van omdat ik het nu vanuit mijn eigen situatie bekijk van "wat als ik in die situatie zou zitten" ... Meis, ik hou je topic in de gaten en als ik op andere tips of ideeen kom dan plaats ik ze hier!
Weet nog goed wat zeggen behalve dat ik je een heel sterke madame vind! Die videoboodschappen gaan je kinderen nog héél veel aan hebben! Ik wens je nog vele mooie jaren met je gezin toe!
Allereerst ga ik ontzettend duimen voor de 10 jaar.... En ten tweede, lijkt het mij inderdaad prioriteit om iets vast te laten leggen dat de kinderen elkaar wel blijven zien, want het kan nu wel goed gaan tussen beide mannen maar je weet nou eenmaal nooit wat er kan gebeuren... Voor de kids zijn die boodschappen die je maakt inderdaad het mooiste en tastbaarste wat je voor ze kan achterlaten. Qua regelen zou ik inderdaad proberen professionele hulp te krijgen via een uitvaartinstantie. Ontzettend veel sterkte ermee!
Wat erg Randi!! Ik weet ook niet goed wat te zeggen,behalve heel veel sterkte voor jou en je familie! en ik hoop dat je nog heel veel jaartjes mag blijven!!
Jeetje, ik weet niet wat ik moet zeggen maar wil hier ook niet wegklikken zonder iets te zeggen Ik wil jou en je naasten heel veel kracht toewensen de komende tijd en ik hoop met heel mijn hart dat je nog heel lang van je familie kan blijven genieten.
Sterkte krijg al tranen in mijn ogen als ik eraan denk dat je er strax niet meer bent.Ken je niet maar als ik dit gevoel al heb zal dit gevoel erger zijn voor je gezin.Sterkte!
Jeetje randi, wat verschrikkelijk Vind het erg mooi van je dat je een videodagboek maakt, daar gaan ze later vast veel mee zijn hoor... Iemand gaf de tip om alles op te schrijven wat je nog 'moet' regelen, denk idd dat dat geen slecht idee is, geeft je misschien wat rust als je telkens iets kan wegstrepen? Doe wat jij denkt dat het beste is voor je kindjes en vriend... knuffel
Jeetje Randi! Jeetje wat verschrikkelijk. Ik heb geen idee hoe of wat je zou moeten of kunnen doen. Ik vond wat Ilseroc schreef wel heel mooi persoonlijke dingetjes van jouw in een doosje voor elk kind. Ik wil jou en je gezin heel veel sterkte wensen. En hoop dat je nog heeeeel lang mag genieten van je gezin.
zoveel lieve reacties, zit hier weer te wenen dat mensen die je niet kennen zo met je mee kunnen leven, zijn geen woorden voor heb daarjuist aan tafel een gesprek gehad met de 2 oudste over wat hun belangrijk vinden rond dit hele gebeuren mijn dochter stelde net voor wat hier ook neer geschreven is om een soort schatkist te maken waar iedereen zowel van hun als van mij persoonlijke spulletjes in te steken 1 schatkist waar de mijne insteken voor hun en 1 van hun voor mij die ze dan mee willen geven met mij dus daar gaan we volgend weekend aan werken. ben daarna wel een half uurtje onder de douche gaan staan want vind dit een goed idee maar het maakt het ook zo reeël en werkelijk terwijl ik soms wil dat het gewoon een boze droom is en ze me morgen vertellen dat ik genezen ben. een forum over dit is niks voor mij, vertel al moeilijk iets en op dit forum ben ik al bijna 3 jaar en voelt een beetje vertrouwd aan , ook al ken ik de mensen achter de nicknaam niet door al hun verhalen gelezen te hebben voelt het toch een beetje vertrouwd ben al vorige maand langs maatschappelijk werk geweest en de praktische dingen daar zijn wel rond. zo heb ik 2/week een poetshulp en wanneer het nodig is als ik te ziek wordt krijg ik ook een verzorgende aan huis. heb binnen 2 weken iemand die langs komt van de palliatieve zorg van het ziekenhuis om ook deze kant van de zaak te bespreken en welke zorg ik kan en wil hebben als het op zijn einde loopt ( zie er wel enorm tegen op) maar vind het geweldig dat jullie me zo willen helpen met raad en daad en doet me toch wel een beetje deugd. zal dit topic wat open houden om zowel mijn angsten en dromen te posten als zowel de vorderingen en regelingen maar a.u.b. niet direct panikeren als jullie me hier effe niet horen, betekent niet direct het ergste hé