Randi, Wat ben jij een ontzettend sterke vrouw om dit op ons forum te zetten! Ik hoop echt dat je nog 10 jaar van je gezin mag genieten! Ik heb weinig tips qua regelen ik kreeg alleen deze site van onze uitvaartonderneming (de man die de polis afsluit) Scenarium.nl Hier kan je online alles vastleggen qua wensen voor je uitvaart. Ik zou hem alleen niet online vastleggen maar tussen de polissen bewaren die je man nodig heeft wanneer hij die moet overhandigen als de uitvaartbegeleider er is. Als je wilt heb ik hem hier ook nog blanko in de kast liggen, zodat je hem kan invullen. Als je daar behoefte aan hebt dan hoor ik het wel van je. Als ik iets voor je kan doen, al is het maar on een praatpaal te zijn, sta ik voor je klaar!
Jeetje, ook ik weet eigenlijk even niks te zeggen... Wil je iig heel veel sterkte en kracht wensen voor jou en je gezin. Dat je nog een lange tijd van ze mag genieten! Knuffel
Ik kan niks doen om je te helpen, maar wil je toch sterkte wensen. Ook voor je man en kindjes natuurlijk! Knuffel.
Lieve Randi, Weet eigenlijk heel weinig te zeggen, ben stil van je bericht. Heel veel sterkte en kracht voor jou, je kindjes, je man en je familie. Knuffel, Hanneke!
pfff kan welkotsn bij het idee dat je gewoon weg getrokken kan worden bij jegezin. Wil je heel veel sterkte wensen. Wil je welmee geven, dat toen mijn moeder overleed ik was toen 19 hadmijn moeder voor ons een broef achter gelaten en al heel veel geregeld(ook kanker 2 jarig ziekte bed) we vonden het heel fijn dat we het echt op haarmanier konden doen en die brief gaf mij heel veel steun. heel veel sterte xxx
Jeetje, wat een afschuwelijk verhaal. Maar wat kom je ontzettend sterk over. Ik heb echt heel veel respect voor jou en jouw gezin. Ik geloof goed dat je bang bent dat je tijd tekort komt om alles te regelen. Als eerste lijkt het mij heel goed om je verhaal alvast hier (of ergens anders natuurlijk) van je af te schrijven. Gewoon voor jezelf. Daarnaast moet je het natuurlijk met je omgeving over hebben, maar niet constant.. Maar heb je eventueel al iets gezocht over lotgenoten. In NL is er een lotgenotengroep speciaal voor jonge borstkankerpatienten, nl de Amazones. Maar ik weet niet of je hier behoefte aan hebt hoor. En wat ik je ook als tip wil geven. Pak een schriftje en zet daar alles in wat je zou willen mbt bijvoorbeeld je begrafenis. Als je partner er behoefte aan heeft kan hij het doorlezen en evt vragen over stellen (kan ook via het schriftje). Geldt natuurlijk ook voor je oudste kinderen. Zo hoeft je man er niet over te praten, maar zo kun je hem wel laten weten hoe je bepaalde dingen wil. En de situatie met je kinderen lijkt me ook erg moeilijk. Maar ik ben er van overtuigd dat alle vier je kinderen echt wel contact blijven houden hoor! Sterkte.. en succes met de chemokuren..
jeetje wat is het leven ook oneerlijk zeg! toen mijn moeder ziek was heeft ze ook in een korte tijd haar dingen geregeld. hoe ze alles wou hebben ,muziek enz. ik vind het heel erg dat je kindjes nog klein zijn. maar zou zeker iets voor ze maken. een mooi kartonnen doos met fotos,berichtjes,een klein herrineringetje in de vorm van iets persoonlijks van jou. ik was 24 dat mijn moeder overleed en heb het best als gemis gezien dat ze me niet iets persoonlijks in de zin van een briefje kaart ofzo iets heeft nagelaten. klinkt mischien raar voor sommige mensen. voorderest wil ik je heel veel sterkte wensen en hoop dat je nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang van je gezin mag genietten. mirella
Jeetje, nee, dit bericht had ik nog niet meegekregen. Ik heb eigenlijk ook geen tips voor je, maar ik hoop dat je nog leuke jaren tegemoet gaat, samen met je gezinnetje.
Ik zit met tranen in mijn ogen.. en weet ook eigenlijk niet wat ik nou moet en wil zeggen.. Heel veel sterkte voor jou en je gezinnetje en ik hoop dat jullie nog lange tijd van elkaar mogen genieten! Liefs muis..
oh... het enig wat door mij hoofd gaat is hoe oneerlijk het leven soms is...... als ik die snoetjes van je kindjes zie ...... wat krijgen sommigem mensen toch een klappen te verwerken... ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je inderdaad iets achterlaat voor je lief en je kindjes... iets dat ze voor altijd kunnen koesteren... kunnen aanraken... kunnen bekijken als ze je nodig hebben of verdriet hebben. misschien dat je een bepaald luchtje vaak kunt gaan dragen... soms zij het ook dingen als geur die je dicht naar iemand toebrengen als je iemand mist.. ( ik zeg ook maar iets...ik had een kennis en haar man was overleden en ze spoot vaak met zijn luchtje op een shirt en sliep daarmee toen het in het begin echt heel erg moeilijk was ) .. en zon videoboodschap is natuurlijk van onbeschrijflijke waarde.... je moeder zien en horen..... horen hoeveel je van ze hield....ppffff als ik hier al zit te huilen mijn hemel wat moet jij dan wel niet doormaken... ik denk dat het niet uitmaakt als je iets vergeet... het is gewoon praktisch onmogelijk om alles te beschrijven... en er zullen ook steeds weer dingen bijkomen die je graag wilt schrijven of die jullie samen meemaken.... ik wil je heel veel sterkte wensen.... veel liefs Jose
Lieve Randi, Wat een onmogelijk moeilijke situatie voor je. Aan de ene kant wil je je richten op wat er moet gebeuren als je er niet meer bent, maar aan de andere kant wil je denk ik leven in het moment en genieten van de mensen om je heen die belangrijk voor je zijn. Ik zou zeker hulp aanvaarden van het ziekenhuis, het moet moeilijker zijn om over sommige gedachten te praten met mensen die van je houden en die je dan weer verdrietig maakt, dan met iemand die iets verder van je afstaat. Misschien zou je partner hier ook baat bij hebben, ik kan me voorstellen dat hij zijn angsten en verdriet ook ergens kwijt moet, en hij kan dat op dit moment misschien (nog) niet bij jou. Pfft, mijn woorden klinken mezelf hol in de oren. Het is allemaal wel erg practisch. Probeer jezelf niet te erg te verliezen in de practische kant, soms kan het het gevoel wegdrukken. Ik wens jou en je gezin heel veel kracht en liefde.
Zo, meid! Net als vele reacties voor mij weet ik ook niet wat ik zeggen moet. Maar kon niet zonder iets te zeggen dit topic weg klikken. Ik wil je even zeggen dat ik erg veel respect voor je heb. Je komt onwijs sterk over, en je weet precies wat je allemaal wilt en hoe je dit wilt. Je zegt eerder in je topic ook wel dat je sterk over komt maar je niet zo voelt. Ik begrijp echt heel goed hoe machteloos je je voelt,tuurlijk ben je ontzettend verdrietig geweest en heb je veel gehuild. Maar ik merk aan je dat je wel beseft dat alleen maar huilen en boos zijn je op dit moment niet verder helpt. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd. Probeer ondanks alles te genieten van de tijd die je nog hebt! Meid, ik wilde zo graag dat ik iets voor je kon doen. Het enige wat ik kan doen is je sterkte wensen!!! Geniet van je kinderen, je mannetje, je familie, vrienden etc!! Ik denk aan je ( ook al ken ik je niet ). Wees sterk, ook al is dat moeilijk!!
Man o man, hoe kun je hiermee omgaan? Het is inderdaad wel heel erg oneerlijk. het enige wat mij te binnen schiet... het is heel mooi (en goed) om een aantal dingen te willen regelen en achterlaten voor als je er straks niet bent. maar vergeet je niet ook in het hier&nu te leven? Want mooie herinneringen aan dingen die je samen hebt meegemaakt zijn het mooiste wat je kunt achterlaten, in elk geval voor je lief. Voor je kindjes (......) is het een ander verhaal, die zijn nog zo klein dat je echt iets tastbaars zou moeten achterlaten. Een boekje waar je zelf iets inschrijft, een paar heeeeeel mooie foto's, een filmpje waar je samen met hen op staat, dat zijn de dingen waar ik aan denk. Ik wens je ontzettend veel steun en sterkte toe, en vooral: nog heel wat goede jaren, zodat je mooie herinneringen kunt maken met je gezin.
Ik kan je niet helpen met datgene wat je vraagt.. Maar wens jou en je familie heel maar dan ook heel veel sterkte.. Je komt erg sterk op me over
Wow, wat ben jij een sterke vrouw. Heel erg veel sterkte toegewenst aan jou en je familie. Verder weet ik niet veel te zeggen, ik ken je niet maar schrok enorm van je bericht hier op het forum. Daar moest ik wel even op reageren. Groetjes, Mandy
Hallo Ik wil je eigenlijk ook alleen maar sterkte wensen. Ik vind je enorm dapper dat je zo je verhaal toch hier neerzet. Vind ook dat je de dingen zoals je ze omschrijft, goed op een rijtje hebt. Erg knap, maar soms is schrijven (of praten) naar en met onbekenden een stuk makkelijker... Heb geen tips voor je vragen, maar ik kreeg gewoon kippenvel toen ik je stukje(s) las... En ik wilde er toch even op reageren. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
lieve randi, ik hoop dat je je hart ook hier durft te blijven luchten. je merkt aan de reacties dat we er voor je zijn, ookal kennen we je niet. als je hulp nodig hebt, meedenken, of juist ' tegendenken ' dan horen we het graag. het schatkistje is een prachtig idee. misschien is het ook een idee om bewust een weekje met je partner weg te gaan, samen, naar een belangrijke plek voor jullie? zo ook samen met je kinderen en als gezin? ik weet het ook niet hoor, ik zeg wat ik voel momenteel. heel veel sterkte.. en liefs.
Ach, meiske, toch. Wat vreselijk dat jullie dit moeten meemaken. Ik ben er helemaal stil van. Ik hoop dat je iemand kunt vinden die je kan helpen met alles wat je nog wilt doen voor je kinderen en je familie. Kennen ze in België misschien 'buddy's'? Heel veel sterkte. Schrijf het hier maar allemaal van je af. Een dikke knuffel, Jacqueline XXX